Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

17. Strip Game (X)



STRINGS AND CHAINS

CHAPTER 17


"Hey, Maru! Maru!"

Nagising ako sa katotohanan nang marinig ko ang pagtawag sa akin ni Ura. Nandito kami sa tambayan namin. Nag-uusap kami pero nakatulala lang ako sa kawalan. Masyadong maraming nangyari kagabi to the point na hindi ko alam kung ano ang unang pro-problemahin ko. Ang malaman ang sikreto ng pamilya mo ay isang kagimbal-gimbal na pangyayari sa buhay mo. I am no longer safe. Kahit saan ako magpunta ay paniguradong may mga nilalang o taong magtatangkang patayin ako.

"Bakit?" Matamlay kong sagot sa kanila.

"Okay ka lang?" Tanong sa akin ni Ginger. Tumango ako.

"Okay lang. Pangit lang gising ko. Ano ulit 'yong pinag-uusapan natin?" tanong ko.

"Nabalitaan mo ba 'yong nangyari kay Joseph?" tanong sa akin ni Ura. Kumunot-noo ako. Masyado na akong outdated sa pangyayari rito sa school.

"Anong nangyari sa kaniya?" tanong ko.

"Naaksidente siya," sagot ni Ginger.

"Kailan?"

"Kagabi." Si Ura naman ang sumagot.

"Bakit daw?" tanong ko.

"Well, ang tsismis, may humahabol daw kay Joseph kagabi," sagot ni Ura.

Humahabol?

So far, ang Liverton pa lang ang inaatake nila.

Liverton...

Ana, Marian, and now si Joseph naman? Bakit? Anong mayroon sa mga Liverton at sila ang target nila Jax? Kailangan kong makausap si Joseph. He's in danger. I need to know why they are the targets at kung bakit ginagawa 'to nila Jax.

Ngumiti ako sa dalawa. "Saang ospital dinala si Joseph?"


***


Pagkatapos ng klase ay agad akong dumiretso sa ospital kung saan na-admit si Joseph. Naglalakad ako sa hallway at hinanap 'yong kuwarto niya. Walang katao-tao sa hallway na mas lalong nakapagpakaba sa akin. Nang makita ko ang kuwarto kung saan nags-stay si Joseph ay nagtaka ako.

Bakit bukas ang pinto?

Dahan-dahan akong lumapit at sumilip sa loob. Mas lalo akong nagulat nang makitang wala si Joseph sa loob. Agad akong pumasok at chineck 'yong bathroom pero wala siya. Nakita ko 'yong bintana na bukas. Sumilip ako doon at tiningnan ang paligid. Mas lalo akong nagtaka dahil nasa third floor kami.

Kung mayroong umatake kay Joseph, paniguradong si Joseph ang dumaan dito sa bintana.

At ang tanong, kung tatalon ka mula rito at kung isa kang normal na tao, paano ka magsu-survive lalo na't ang taas nito?

Liverton...

Something is not right.

Sila pa lang ang mga target ngayon. Bakit sila? Anong mayroon sa mga Liverton at sila ang inaatake ng mga incubi?

Nagulat ako nang biglang sumara 'yong pinto kaya agad akong tumingin doon. Nawala ang kaba sa dibdib ko nang makita si Rai.

"They're still here," wika ni Rai kaya agad akong kumunot-noo.

"Who?"

"Incubi," sagot niya saka niya ni lock ang pinto.

"Delikado rito. Gusto mo na bang umuwi?" tanong niya.

Umiling ako. "Kailangan makita natin si Joseph. Sigurado akong hindi pa ganoon kagaling 'yong mga sugat niya. At isa pa-" Tumingin ako sa bintana at kung gaano kataas itong tinalon niya. Hindi ko pa rin talaga ma-gets. Iisa lang ang nasa isip ko ngayon at natitiyak akong mukhang tama na naman ang hula ko.

"Don't worry about him," wika ni Rai saka ito naglakad at umupo sa kama.

"He'll survive," dugtong pa niya.

"Why are you so sure about that?" tanong ko siya.

Tumingin siya sa akin at sumagot, "You know why."

Lumunok ako at muling tumingin sa labas ng bintana. Tahimik ang buhay ko noon. Wala akong iniintindi kung hindi ang pag-aaral ko, pagla-love life, at simpleng pamumuhay ng isang ordinaryong tao. Ang iniisip ko lang ay kung ano ang kakainin ko, anong magandang damit na suotin, kung saan gagala...

Pero ngayon...

Iba na ang lahat. At wala akong masabihan nitong dinadala kong problema ngayon.

"What's going on?" tanong ko sa kaniya.

"Anong nangyayari sa lugar na 'to?" tanong ko ulit saka ako tumingin kay Rai.

He shrugged. "Hindi ako nangingialam sa away o sa gulong nangyayari sa ibang mga lahi. I'm just here because I'm punished. At ang tanging rason kung bakit nandito ako ay ikaw Maru," sagot niya sa akin.

"You're vulnerable out here. I'm the only one who can protect you," dugtong pa niya.

Hearing that from Rai makes my hear skip a beat. Napangiti ako.

"But do you have any idea why?" tanong ko sa kaniya patutukoy sa nangyayari sa mga incubi at Liverton.

"This place is pretty special," panimula ni Rai saka ito naglakad papalapit sa akin.

"For some unknown reasons, creatures are drawn here," dugtong niya.

"Why?" tanong ko.

Tumingin si Rai sa akin saka siya humawak sa baywang ko. Nakita ko ang pagbaba ng mata niya sa katawan ko at paglick niya sa labi niya. Mukhang may binabalak na naman ang lalaking 'to.

"How about we play, Maru?" tanong niya sa akin.

"Anong laro naman 'yan?"

"You can ask anything and I'll answer. Kahit anong gusto mong malaman ay sasagutin ko. Pero-"

Ayan na nga ba ang sinasabi ko. Ano yang pero pero na 'yan?

"Every answer requires a cloth," dugtong niya.

Napangiti ako ng hindi makapaniwala rito kay Rai. Huminga ako ng malalim at tumingin sa paligid namin. Muli akong tumingin sa kaniya. Nakakalimutan niya bang nasa ospital kami?

"We are at the hospital, Rai."

"So?" sagot niya.

"Nasa kuwarto tayo ng nawawalang pasyente. Anytime puwedeng may pumasok na nurse dito," paliwanag ko.

Umiling siya. "We'll do this right here, right now."

Matigas ang ulo.

"At ikaw na rin ang nagsabi na nandito pa 'yong ibang incubi," paliwanag ko ulit.

"So?"

Umismid na ako. "So? Puro ka so d'yan, eh. Mukha bang playground 'to sa 'yo, Rai? We can do that later in my room."

Inilapit niya ang katawan niya sa akin upang ipadama ang nagagalit niyang alaga sa ibaba. Inilapit niya ang kaniyang mukha sa akin at bumulong, "I don't think I can wait, Maru. Matigas na ang dalawa kong ulo."

F-ck.

"At isa pa..." Isiniksik niya ang kaniyang mukha sa leeg ko at bumulong sa tainga ko.

"Hindi ba't mas masaya kapag may thrill? Paunahan..."

Hinalikan niya ang tainga ko at kinagat 'yon. "Kung sinong mauunang dumating dito sa kuwarto. Ang mga nurse or 'yong mga halimaw ba... habang dahan-dahan kang naghuhubad sa harap ko."

Inamoy niya ang leeg ko at humalik doon. "And who will be able to see how we f-cked on a hospital bed?"

Tang-na nitong asong 'to. Tumingin ako ng masama sa kaniya. Talaga bang sumunod siya rito dahil naka plano na 'to? Seryoso ba 'tong gagong 'to o tinutukso lang ako?

"Are you serious?"

"Do I look like I'm kidding?" sagot niya.

Huminga ako ng malalim. Tumingin ako sa kaniya at ngumisi. Gusto niya ng thrill? I can give it to him. 'Wag niya akong hinahamon.

"So you're saying about this place?" tanong ko. Nakita ko ang pagngiti ni Rai sa akin.

"That's what the incubi wants," sagot niya. Kumunot-noo ako.

"What's that exactly?"

Tumingin siya sa katawan ko. "Strip," utos niya.

Umirap ako sa kaniya at tinanggal ang suot-suot kong pantaas. Mas lalong lumawak ang ngiti ng aso sa harap ko.

"Some magical thing that they need. Hindi ko eksaktong alam kung anong tawag sa bagay na 'yon," sagot niya. Sinunod kong tanggalin ang pants ko.

"At anong kinalaman ng mga Liverton doon?" tanong ko.

Mas lalong lumawak ang ngiti ni Rai sa akin. "Mmm... Liverton is a family of witches."

Nanlaki ang mata ko sa sinabi ni Rai. W-witches? As in mangkukulam? Oh my god!

"So now it makes sense!" sigaw ko.

"Shhh, someone might hear you." Napahinto ako. Oo nga pala. Naka panty't bra na lang ako. Hindi magandang may makarinig sa amin.

"Now strip," utos muli ni Rai.

Nawala ang pagka-excited ko. Sinunod kong tanggalin ay ang bra ko. Nakita ko ulit ang pagdila ni Rai sa kaniyang labi. Mas lalong na-eexcite 'tong aso na 'to sa ginagawa kong paghuhubad dito.

"Any questions?" tanong pa niya.

Ngumiti ako at umiling. "Sa ngayon? Wala na," sagot ko. Akmang kukuhanin ko 'yong mga damit ko sa lapag nang mabilis na hinawakan ni Rai ang magkabila kong kamay.

"Not so fast, Maru."

Nagulat ako ng ilagay niya ang pagkabila kong kamay sa likod ko. Hawak-hawak niya ang dalawa kong kamay gamit ang isa niyang kamay. Hindi ako makapalag dahil ang lakas lakas ni Rai! At hello! Anong laban ko sa kaniya? Napapikit ako at napamura nang hawakan niya ang boobs ko. Nilamutak niya na parang bata at parang wala ng bukas 'tong dalawang higanteng bola sa dibdib ko. He placed his finger on my n-ppl- at pinaglaruan ito.

Kagat-kagat ko ang labi ko. Rinig na rinig ko ang sarili kong ungol dahil sa ginagawa niya.

Hindi pa nasayahan si Rai doon dahil ang sumunod niyang ginawa ay pinaglaruan ang n-pple- ko gamit ang dila niya. He licks like he's eating a damn ice cream. And he s-ck-d it like a hungry baby na uhaw na uhaw sa gatas ng nanay niya! P-tang-na talaga!

Ilang minuto siyang nagtagal sa dibdib ko. Gigil na gigil sa akin dahil parehas na namumula ang b--bs ko.

Hingal na hingal ako sa ginawa niya. Ang init na ng katawan ko at basang-basa na ang ibaba ko dahil sa ginawa niya.

"Rai..." tawag ko sa pangalan niya kaya mas lalong nanggigil itong si Rai sa akin.

Marahas niya akong itinalikod sa kaniya. Hawak-hawak niya pa rin ang magkabila kong kamay para hindi ako makapalag sa kaniya. Ipinasok niya ang daliri niya sa panty ko. Narinig ko ang mahinang pagtawa ni Rai sa likod ko.

"You're wet for me, Maru. And I want you to beg."

He placed his finger between my thighs. Pababa ng pababa hanggang sa makarating doon. Pinaglaruan niya ng pinaglaruan ang ibaba ko hanggang sa tuluyang maglawa ang apple ko. At hindi pa nakuntento ang gago dahil nagpasok siya ng dalawang daliri doon.

Halos mawala na ang itim na parte ng mata ko sa ginagawa niya. Gigil na gigil si Rai sa akin. Habang patuloy na ang paglabas masok niya sa kuweba ko ay gigil na gigil siyang humahalik sa leeg ko. To the point na napakagat siya roon pero hindi ganoon kalalim. He f-cking scratched my neck with his f-cking canine.

"F-ck, Rai... Mmm-God-Just- F-ck!" sigaw ko nang labasan ako.

"What will you say, Maru?" bulong sa akin ni Rai.

Tangina talaga!

"Please..."

"Again."

"Please, Rai. F-ck me. F-ck me!" sigaw ko.

Nagulat ako sa sunod na ginawa ni Rai sa akin. Tinulak niya ako kaya sumubsob ako sa kama. Nang tumingin ako sa kaniya ay madaling madali siya sa pagtanggal ng suot niya. Narinig ko pa ang pagkalampag ng belt niya sa sahig. May ginawa ba akong kasalanan dito at bakit ang rahas niya ngayon?

Walang sabi sabi na ipinasok ni Rai ang alaga niya sa akin. Nanlaki ang mata ko sa sobrang gulat ko.

"Ahhhh!" sigaw ko nang sunod-sunod ang ginawa niyang pagbayo sa akin. Hindi pa nakuntento talaga 'tong gago at hinawakan muli ang magkabila kong kamay at inilagay sa likod. Hindi pa nagtatapos ang sarap at sakit na ginagawa sa akin ni Rai.

He leaned closer to me. Hinawakan niya ako sa leeg at mas lalong binilisan at nilakasan ang pagbayo sa akin. You can only hear my f-cking moans at ang tunog ng pagdikit ng mga balat namin.

Kung sino man ang nasa tabi ng kuwartong ko, ang sigaw ko ang magbibigay sa kaniya ng bangungot na kahit kailan ay hinding-hindi niya malilimutan.

Nagulat ako nang huminto si Rai at marahas akong ihinarap sa kaniya. Siya pa ang nagbuka sa legs ko at walang sabi-sabi na ipinasok ang alaga niya sa akin.

"F-ck! F-ck!"

Naririnig ko ang pag-ungol ni Rai sa ginagawa niya. He groaned habang mas bumibilis ang labas masok ng alaga niya sa akin.

Binuhat ako ni Rai at marahas akong inipit sa pader. Nakapulupot ang legs ko sa baywang niya habang patuloy ang malalakas niyang pagbayo sa akin at ang paghalik sa akin. Halos bumaon na ang mga kuko ko sa balikat niya dahil sa sarap at sakit na ginagawa niya sa akin.

"Faster," utos ko sa kaniya. Nakita ko ang pagngisi niya kaya nagulat ako sa sunod niyang ginawa.

Itinapon niya talaga ako sa sofa. Hinatak niya ang paa ko at inayos ang puwesto ko. Nakatuwad ako habang nakatayo siya. Napahawak ako ng sobrang higpit sa sofa nang mas mabilis pa sa pagbayo niya ang ginawa niya kanina. Mali atang sinabi ko na bilisan pa niya kasi-

"Ahhhh! Oh, God-Oh- Ahhhh!" isang malakas kong sigaw na natitiyak kong naririnig na talaga ako ng mga pasyente sa kabilang kuwarto. Kailangan matapos 'to bago pa na may dumating na nurse.

Rinig na rinig ko ang pag-ungol ni Rai at ang hingal na hingal niyang paghinga.

Mabilis na nanlaki ang mata ko sa sunod na nangyari. Nakarinig kaming dalawa ng katok sa pinto.

"Sht- Rai-"

"Shut up, Maru."

Walang pakialam si Rai sa pagkatok ng kung sino mang tao na nandoon sa pinto. Tuloy-tuloy pa rin siya sa ginagawa niya. Kagat labi akong nagpipigil ng pagsigaw ko rito dahil kinakabahan ako ng bongga na baka may makakita sa aming dalawa na ganito.

Inikot ako ulit ni Rai papaharap sa kaniya at muli akong tinira ng pagkalakas-lakas. Mga 7.9 magnitude na earthquake ang nangyayaring pagyanig sa katawan ko. Mukhang hindi ako makakalakad mamaya o ng isang inggo dahil dito sa ginagawa ni Rai sa akin.

"Sir Joseph?" Mas nanlaki ang mata ko nang makarinig ako ng pagtawag sa labas at patuloy ang pagkatok sa pinto.

"Rai-Oh my god, Rai! Ayokong mapost 'tong video natin sa kahit anong porn site. Please-please-"

Narinig ko ang malakas na pagtawa ni Rai sa akin. Humalik siya sa akin ulit hanggang sa binilisan na naman niya ang pagbayo sa akin. Hindi siya talaga nakikinig!

"I'm coming, Maru..." Hingal na hingal na bulong sa akin ni Rai.

"M-me mmm... too..." sagot ko habang nagpipigil ng sigaw o malakas na pag-ungol.

"Sir Joseph? Nandyan po ba kayo sa loob? Nakakarinig na po kasi ang ibang pasyente dito ng ano po-Puwede po bang pumasok?" wika pa ng babae sa labas kaya tumingin na ako Rai.

"Bilis, Rai! Bilis!" utos ko sa kaniya.

Mas binilisan niya ang paglabas masok sa akin hanggang sa labasan ako at siya naman ang sumunod. Agad niyang inalis ang alaga niya sa akin at nagkalat dito sa lpag ng katas niya. Tatayo pa sana ako nang maramdaman ko ang matinding sakit sa ibaba ko. Nanghihinga ang legs ko. Hindi talaga ako makakalakad sa lagay na 'to!

"Rai, paabot naman ng damit ko. Bilis."

Mabilis na inabot sa akin ni Rai ang damit ko at mabilis kaming nagbihis pareho.

"Sir Joseph papasok na po ako."

Saktong pagtapos naming magbihis ay narinig ko ang paggalaw ng doorknob. Nagkatinginan kami ni Rai.

Nagulat na lang ako sa pagdilat ko ay nasa labas na kami ng ospital. Tumingin ako sa taas. Mabilis akong binuhat ni Rai at agad na tumalon palabas ng bintana. Hingal na hingal pa rin ako at ang lakas pa rin ng kabog ng dibdib ko dahil sa kaba at dahil sa nangyari sa amin kanina. Tiningnan ko ng masama ang loko.

"'Yong ginawa mo..."

Napangiti ako. "Okay. Exciting siya. Pero please 'wag na natin gawin ulit. Muntik na akong mamatay sa kaba na baka may makahuli sa atin. Next time, gawin natin ng walang abala. Mas mapapanatag ako."

Nakita ko kung paano tumawa itong si Rai. Huminga ako ng malalim. Bakit ang guwapo ng asong 'to? Umiling ako agad. Ang suwerte ko ba dahil natitikman ko ang napaka hot niyang katawan at higante niyang alaga?

Lumunok ako at tumingin sa langit.

"Thank you, Lord," bulong ko.

Lumapit sa akin si Rai at humalik sa akin. Tumalikod siya at lumuhod.

"Sakay," utos niya.

"I know you can't walk," dugtong pa niya.

Sumakay ako sa likod niya. "At sino kayang may kasalanan?"

Narinig ko ang mahina niyang pagtawa.

"Come on, let's go home."

Isinandal ko na lang ang ulo ko sa balikat niya at pumikit. Ang sakit talaga ng buo kong katawan. Kailangan ko ata ng saklay bukas para makalakad. Saan naman ako hahanap ng saklay?

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro