Chapter 5
Hindi pa din ma alis sa aking isipan ang naging unang pag u-usap namin ni Jerome at 'yung sinabi nya sakin.
"Bat pareho tayong may ganito?"
"Bat pareho tayong may ganito?"
"Bat pareho tayong may ganito?"
"Bat pareho tayong may ganito?"
Hanggang sa natapos na ang klase at uwian ay hindi pa din nawawala sa aking isipan. Tila nag eecho ito sa isipan ko. Hanggang sa nasa tapat na ako ng bahay ay binabagabag padin ako ng mga salitang 'yun. Kahit ako mismo ay hindi ko din alam kong bakit pareho kaming may ganoong kwentas. Nalunod ako sa kakaisip kung sino nga ba ang makaka sagot sa mga katanungan ko at naming dalawa ni Jerome.
Si mommy? Daddy? Yaying? Yes! that's right si Yaying lang ang may alam about sa kwentas na ito I'm sure that she has idea about how it happened na pareho kaming may ganoong kwentas ni Jerome. Kaya nag dali dali akong bumaba sa sasakyan at nag kukumahog para hanapin si Yaying. Pero kahit anino ni yaying di ko mahanap kaya napag disisyonan ko na mag tanong Kay manong driver baka may alam sya kong nasaan si yaying pumunta.
Lumabas ako at pumunta sa may garahe para tingnan kong andon nga si manong driver. At di naman ako nabigo dahil nakita ko syang nag lilinis ng aming kotse. Kaya nilapitan ko sya upang itanong nga kung nakita nya ba si Yaying o kung alam nya kung nasaan ito.
"Kuya"
"Oh ikaw pala ma'am Cloe bakit?"
"Hmm Nakita nyo po ba si Yaying?"
"Ay hindi ma'am eh" sabay kamot ng batok nya.
"Ahh Ganon ba kuya. Alam nyo po ba kung saan sya pumunta? Baka may binili ganon?" Tanong ko sa kanya. At nakita ko syang tila nag i-isip.
"Ay pasensya na ma'am pero wala talaga eh. Ni hindi ko nga sya kanina nakita nung paalis ako para sunduin ka sa school nyo eh." Tila nabigla ako sa sinabi nya na Yun. So meaning nong paalis si manong driver papuntang paaralan ko ay Wala na dito si yaying.
" Ahh ganun po kuya sige po akyat na po ako sa kwarto ko salamat po kuya!"
"Sge ma'am at ako'y mag lilinis pa ng kotse."
Umalis na ako don at nag simula ng mag lakad patungo sa aking kwarto. Nang nasa hagdan na ako ay parang may kumalabog at may parang tao sa aking kwarto Kaya nag dali Dali akong umakyat dahil nag babaka sakaling si yaying iyon ngunit ng buksan ko ang aking kwarto ay tumambad sa akin ang isang...
Lalaki na medyo matanda lang sa akin ng ilang taon, kung pag babasehan ay nasa 25 na sya. Di ko alam Kung mag nanakaw ba sya oh hindi. Kaya na pa sigaw ako.
"Ahhhhh! Mag nanakaw!" Nakuha nito ang attention ng lalaki na nakatingin sa picture ko nong nag tapos ako sa grade 6.
"N-na kikita mo ako?" Pautal utal na tanong nito sa akin.
"Syempre naman, sisigaw pa ba ako kung Di Kita nakikita." Pamimilosopo kong sagot sa kanya.
"Aish pilosopong bata. Ganyan ka ba pinalaki ng magulang nat- ay mo pala?" Nalito ako don.
" Mag nanakaw kaba kuya? Kunin mo na lahat nag mama kaawa ako wag mo lang akong pataying or gahasain pakiusap kuya please." Pag a-ano ko sa kanya.
"WTF are you talking about? Hindi ako mag nanakaw at hindi din ako tao. Well dati tao ako pero ngayon hindi na. Sa ka tunayan I'm already a SOUL." Pag ka sabi nya ng salitang soul ay dumilim na Ang buong paligid...
Na alimpungatan ako dahil paki ramdam ko ay may naka tingin sa akin. Kaya ng imulat ko ang aking mata ay tumambad sa akin yung lalaki kanina or should I say Yung soul oh kaluluwa pala. Kaya nakaramdam ako ng takot at na nginginig ako sa subrang takot. Kaya ng mapansin nyang gising na ako at na nginginig ay napa ayos sya ng upo at nag salita, tila na alam nya kung bakit ako nag kaka ganito.
"Ohm ako nga pala si Ken Griffey Fran- I mean Velasquez. I'm soul katulad ng sinabi ko Kanina sayo, and I'm good one I mean mabuti akong kaluluwa. Hindi ako masama Kaya please lang kumalma ka na." Sa sinabi nyang yon ay kumalma ako ng kunti. " Di ko alam kung bakit mo ako nakikita. Isa lang naman ang alam ko kung bakit mo ako nakikita eh Yun ay kung nasa saiyo Ang kwentas pero Duda akong Wala sa iyo Yun. Dahil nakita ko ito sa lalaki sa may school nyo" si Jerome siguro Ang tinutukoy nya. Kaya nag salita na din ako baka sakaling masagot nya yung tanong ko na dapat ay si yaying ang sasagot.
"Ohm ano kasi kaya kita nakikita ay dahil nasa akin din yung kwentas." Tila nabigla ito sa sinabi ko.
"Paano mo na hawakan Ang kwentas na iyon? Iisa lang ang pedeng mag may-ari nun at hindi basta basta mahahawakan ng Sino man 'yon."
"Kahit ako kuya Ken ay di ko din alam kong paano nangyari Yun. At isa pa hindi lang Isa Ang kwentas na sinasabi mo kundi dalawa ito. Nasa akin ang Isa at nakay Jerome naman ang Isa. Kanina ko lang din nalaman na pareho kaming may ganito, nung nasa library Kami kanina at medyo nahihilo ako at biglang lumiwanag ang kwentas ko." Basi sa expression nyang di ma ipinta ay tila binabagabag sya ng kung ano.
"H-hindi ko alam kong bakit pero may masama itong dulot kung gayong dalawa Ang kwentas nayan."
"Anong ibig mong sabihin kuya Ken?"
"Isa lang ang ibig sabihin nito, parating na Ang kinakatakutan naming mga ma babait na kaluluwa, ito ay ang delubyo. Kung saan mag hahasik ng lagim ang mga masasamang kaluluwa. " Tila kinilabutan ako sa sinabi ni kuya Ken.
Anong delubyo ang paparating? At bakit tila takot din si kuya sa paparating dito? Asan ba Kasi si yaying di ko tuloy alam kong bakit may dalawang kwentas gayong Isa lang dapat ito.
"Cloe, mag handa kayo ni Jerome dahil nararamdaman ko ng papalapit na Ang delubyo." Yun ang huli nyang sinabi at naglaho na sya.
:HELLO mga ka SOUL ko yiepiehh scammer po ako sa sinabi Kong last update ko Yun HAHAHA spell scammer
M I S S A U T H OR
HAHAHAHHA so ayun na nga ano Kayang delubyo Yun at nasaan ba si Yaying? Hmm abang abang mga ka SOUL. Di ko alam kung kelan ulit Ako mag uupdat mwuah.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro