Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 2

Nagising ang aking diwa ng may kumakatok sa aking pintuan at pag tingin ko sa aking orasan na nakapatong sa side desk ko ay 12:00pm na pala napasarap pala ang tulog ko...

"Tok-tok, tok-tok, tok-tok"

"Wait po"

"Tok-tok, tok-tok, tok-tok"

"Sandali lang po Yaying," bumangon na ako at pag dating ko sa pintuan ay agad ko itong binuksan.
Pagka bukas ko ay tumambad sa akin ang malinis at walang ka tao tao. Eh? Weird

"Yaying, manong driver wag kayong ganyan sakin oh. Alam nyo namang matatakutin akong tao eh. Manong driver, Yaying yohooo" walang padin kaya napag desisyonan ko nalang na isara ang pintuan.

Bumalik na ako sa aking kama ng may kumatok nanaman.

"Tok-tok, tok-tok, tok-tok, tok-tok, tok-tok!"

Pina bayaan ko muna ito.

"Tok-tok, tok-tok, tok-tok, tok-tok, tok-tok, tok-tok, tok-tok!!"

Pabilis at palakas ng palakas ang pagkakatok nito na animo'y galit na medyo ewan ko diko ma explain, Kaya mina buti kong puntahan nalang ito at buksan...

Ngunit ng pag ka bukas ko ay katulad din nang na una kong pag bukas malinis at walang ka tao tao kaya't nakaramdam ako ng takot at ambilis ng pintig ng aking puso. Kaya dali dali kong sinarado ang pintuan at tumakbo papunta sa aking kama at tuma lukbong nang aking kumot.

Wala pang isang minuto ay may naramdaman akong mainit at umi-ilaw in my legs and it came from my pocket in my shorts. And I remember the necklace,yes the necklace that I found in my closet. Kaya ng kinapa ko ito ay tumambad sa akin ang umi-ilaw na kwentas, ngunit di lang ito umi-ilaw kundi nag iba din ang kulay ng bilog nito, from color blue to color red. I just stare in the necklace at napa kurap kurap ako kung namamalikmata lang ba ako at kinurot ko pa ang aking sarili Kong nananaginip din ba ako pero hindi.

I'm not imagining or something, the color change into red color just like a blood color and the letter from "S" to "D" and I don't know what's going on with this necklace I found. And what's the sudden changes from the color to the letter.

Natigil ang pag muni muni ko ng bigla na lang kumatok si Yaying sa aking kwarto.

"Cloe, anak bumaba ka na dyan at kumain luto nadin Ang pagkain anong oras na oh. Wag kang mag papalipas ng gutom na bata ka, baka mapagalitan ka ng mga magulang mo pag nag pa gutom ka."

"As if naman Yaya kaya nila akong pagalitan at pag sabihan. Di nga po nila ako nakaka musta o nakakausap manlang, 'yan pa kayang mapapagalitan" malungkot na pahayag ko sa aking Yaya.
Agad namang nag iba ang reaction ni yaying, Yung kaninang may sigla ay naging malungkot na. Siguro ay naaawa sya sakin kaya agad Kong sinabi na..

"Okay lang yaying noh, sanay na ako kila mommy at daddy" tumawa nalang ako para maipakita na ayos lang sakin at sanay na ako pero deep inside tinatanong ko na anak ba talaga nila ako? Kasi mas nararamdaman ko pa kay yaying ang kalinga, oo alam kong part na talaga ng mga katulong na pagsilbihan tayo pero iba kasi kay yaying eh para ko na syang nanay kumbaga. Sakanya ko naramdaman ang pagmamahal ng isang Ina. Pagmamahal ng isang Ina  na ni minsan di ko naramdaman kay mommy.

"Oh sya sige anak, tara na sa kusina at kumain kana tingnan mo ang katawan mo oh ang payat payat mo na siguro ay nag papalipas ka ng gutom at anong oras ka nanaman natutulog ano?" ngumiti lang ako sa kanya.

"Sabi na nga eh, ikaw talagang bata ka oh. Kumain ka ng mga gulay at matulog ka ng maaga. Makinig ka sakin Cloe ha" paalala ni yaying sakin kaya tumango lang ako sa kanya para sabihing oo.

"Tara na sa kusina at luto na ang pagkain baka lumamig na 'yon"

Kaya ng sabihin ni yaying ang salitang pag-kain ay nakaramdam na nga ako ng gutom kaya sabay kami ni yaying bumaba ng hagdan at punta sa kusina para kumain. Ngunit di pa man kami nakaka ilang hakbang sa hagdan ay mag biglang may ilaw o liwanag akong nakita na lumabas sa abandonadong kwarto.

"Yaying"

"Ano yun anak?"

"Napansin mo din po ba yung ilaw ay este liwanag?"

"Huh? Ano bang pinagsasabi mo dyang bata ka. Wala naman akong napansin ah."

"Yaying, bakit po ayaw po ako nila mommy na papuntahin sa katabi kong kwarto?"

"H-huh e-eh a-ano kasi anak, andyan kasi linalagay ng mga magulang mo yung mga papeles nila, ah oo tama mga papeles nila kaya di ka nila papasukin dyan at baka ay magulo mo ang kanilang mga document" nauutal na Sabi ni yaying.

"Ahh ganun po ba, salamat ya"

Nung naka dating na kami sa kusina ay agad nag salita si Yaying.
"Kumain kan dyan at ako'y maglilinis lang sa kwarto ng mga magulang mo. Kung may kaylangan ka ay puntahan mo nalang ako doon. Okay ba?"

"Sige po ya" sagot ko sabay ayos ng buhok ko. Kumunot ang aking nuo ng mapansing umiba ang expression ni yaying tila ito'y gulat na gulat sa nakita nya.

"Huy yaying alam ko naman pong maganda ako kaya wag kana magulat" pag bibiro ko sa kanya pero natulala lang sya.

"Ya, ya" inalog ko pa sya at natauhan naman sya.

"C-cloe anak saan mo nakuha ang kwentas mong iyan?"

"Ah ito po ba?" Tumango naman sya "Nakita ko lang po ito sa lalagyan ng mga alahas ko po. Di ko nga po alam kung kanino to eh, basta ko lang po sinuot" sabay hawak ko sa kwentas.

"Anak, wag mong papahawakin yan kahit kanino ha, maliwanag ba?" Sabi nya.

"Huh, bakit po yaying?" Tanong ko sa kanya.

"Basta wag na wag mo basta basta papahawakin kahit kanino 'yang kwentas" seryoso na sabi ni yaying sa akin.

"Kahit sayo po o kila mommy bawal?"

"Kahit kanino anak"

"Ohm sige po Yaying, pero ya ano po kasi a-ano" sabi ko sabay kamot sa leeg ko.

"Ano Yun anak?"

"Bat po nag iiba yung kulay at letra nito, design po ba iyon?" Di na nabigla si Yaying at agad akong sinagot.

"Ang kulay blue ate letter S ay simbolo iyan na safe ka. Ang kulay pula naman at letter D ay danger  ibig sabihin ay nasa panganib ang iyong buhay."

Napatango tango naman ako at namangha, dahil andaming alam ni yaying dito.

"Ya bat andami mong alam dito, sayo ba ito?"

Umiling iling sya "Hindi sa akin 'yan anak, sabihin nalang natin na kilala ko lang ang nag mamay-ari nyan bago sayo napunta"
Napatango tango ako.

"Oh sge na Cloe kumain kana, at ako ay madami pang gagawin"

"Sige po yaying salamat po sa mga sinabi nyo tungkol sa kwentas na ito" ngumiti lang sya at tumango. At nag lakad na paakyat papunta sa kwarto nila mommy.









:Hello MGA bb sorry ngayon lang naka pag update medj. Busy sa bahay🥺

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro