Zgubiła szczęście,
mając lat kilkanaście.
Odnalazła smutek,
zmieniając się na zawsze.
Poznała smak łez,
lecz ten gorzki, okrutny.
Chciała tylko kochać,
pokochała smak wódki.

Zatraca się codzień,
czeka na koniec.
Straciła nadzieję,
kiedy on odszedł.
Nic nie będzie takie,
jakie było z ukochanym.
Oddała mu serce,
on się tylko zabawił.

Noce były łatwe,
swobodnie płakała.
Dni były trudne,
szczęśliwą udawała.

Mijały miesiące,
rana się nie goiła.
Poznała dziewczynę,
która smutek zabiła.
Dała jej nadzieję,
radość i szczęście.
Powiedziała że kocha,
oddała swe serce.