-A co jeżeli psy tak naprawdę widzą wszystkie kolory? - razem z Jimin'em leżeliśmy na łóżku i patrzyliśmy w sufit.

-Skąd takie pytanie? - spojrzałem na niego.

-Nie wiem - nasze twarze były niebezpieczne blisko.

-Jimin - nie zdążyłem nic dodać, bo poczułem na ustach te jego. Młodszy szybko się odsunął i schował twarz w poduszkę.

-Przepraszam - powiedział cicho.

-Spójrz na mnie - podniósł głowę tak, jak go prosiłem i korzystając z sytuacji przywarłem ustami do niego. - Jesteś zbyt płochliwy - wyznałem gdy zabrakło nam tlenu.

-A ty zbyt sensowny... Znaczy

-Nie tłumacz się - moje kąciki ust uniosły się nieznacznie. - Muszę iść.

-Czemu?

-Jest późno. Nie chcę ci przeszkadzać.

-Nie przeszkadzasz hyung - Jimin wtulił twarz w mój tors i przymknął oczy. - Chyba się zauroczyłem.

-Ja też.

__________________________________
Zapraszam na nowego oneshota Ja przecież żyję.
Dziękuję ^^