'Heb je alle spullen?' vraagt Reece nog voor de zekerheid.

'Ja, wacht even' zeg ik. Ik pak nog even snel mijn telefoon, powerbank en jasje en loop dan met mijn weekendtas naar onderen. Vandaag gaan we naar Parijs, ik heb er echt veel zin in. Over twee weken moet ik optreden, daar ben ik best wel zenuwachtig voor. Het is trouwens nog steeds vakantie. Over 3 weken begint school pas weer. Voor mij niet, mijn studie begint pas in januari. Dus ik heb nog een half jaar pauze, dat word veel werken dus.

Ik geef Reece een kus en dan stappen we beiden in de auto. Ik pak mijn vest uit mijn tas en gebruik hem als kussen tegen het raam. Ik pak mijn oortjes en luister wat muziek. Al snel val ik in slaap, met mijn benen over Reece heen gelegd.

*

'Sam, we zijn er' fluistert Reece in mijn oor en hij geeft me een kusje in mijn nek. Ik ben gelijk wakker en geef hem een kus. Ik kijk rond en zie dat we al in Parijs zijn. Het ziet er heel gezellig uit hier. Ik stap uit net als Reece en kijk bewonderend rond, recht voor ons ligt ons hotel, wat er erg gezellig uitziet.

'Het ziet er leuk uit hier' zeg ik enthousiast.

'Ja inderdaad'

We lopen naar de balie weer een jongen van een jaar of 20 zit. Ik glimlach vriendelijk naar hem, maar volgens mij begrijpt hij mij verkeert, of hij is blind.

Dit gesprek is in het Frans

'Hallo, wij hadden een kamer voor twee personen geboekt' zegt Reece en hij laat een paar papieren zijn.

De jongen scant de papieren, terwijl hij overdreven met mij flirt. Ik negeer het en probeer mijn lach in te houden. Het ziet er gewoon supergrappig uit, het lijkt net alsof hij iets in zijn oog heeft en dat hij niet helemaal niet goed bij zijn hoofd is.

Reece kijkt de jongen chagrijnig aan, hij is jaloers. Ik leg mijn hand geruststellend op de zijne. Hij kijkt mij aan en ik glimlach naar hem. Ik proest het bijna uit. Waarschijnlijk ben ik helemaal rood omdat ik mijn lach moet inhouden.

Als de jongen de sleutel op de balie legt en ik hem wil pakken, legt hij er snel een dichtgevouwen briefje bij. Ik pak het briefje en de sleutel en pak Reece zijn hand. We lopen weg en ik kijk nog een keer achterom, de jongen ziet het en knipoogt overdreven naar me. Volgens mij is hij echt blind, hij ziet toch dat Reece en ik onze handen vast hebben.

'Die jongen heeft me zijn nummer gegeven' zeg ik lachend terwijl ik naar het briefje kijk, waar zijn nummer staat en zijn naam, hij heet Dean.

'Wat een sukkel' zegt Reece jaloers.

'Niet jaloers zijn Reeciepiece, hij is een stomme sukkel, en hij is blind.' zeg ik terwijl ik de slappe lach krijg.

Na dat ik uitgelachen ben, staan we voor onze kamer. We maken de deur open met het pasje dat we hebben gekregen en kijk bewonderend rond. Het is een ruime kamer met een groot tweepersoonsbed,  een grote televisie en een mini-koelkast. Ook is er een ruime, moderne badkamer bij. Vanuit de kamer heb je een mooi uitzicht op de stad

'Mooie kamer' zeg ik.

'Ja inderdaad'

*

'Zullen we wat gaan eten?' vraag ik na een tijdje.

'Ja, is goed. Ik heb ook wel honger gekregen' zegt Reece.

We maken ons klaar en willen de kamer uitlopen.

'Wacht even' zeg ik en ik pak het briefje dat ik van Dean heb gekregen.

Sorry, ik heb geen interesse. Ik heb al een vriendje. En trouwens, die iets aan je flirtskills, schrijf ik op het briefje in het Frans. Dan heb ik toch nog iets aan school gehad, denk ik en ik grijns. Ik vouw het briefje dicht en loop poeslief naar de balie.

'Met de trap of met de lift?' vraagt Reece.

'Met de lift'

'luie'

'zelf'

'I know, dan hebben we wel iets gemeen'

Ik lach en we stappen in de lift. We zijn gelukkig de enige. Ik druk mijn lippen op die van Reece en er gaan allemaal tintelingen door mijn lichaam. Ik ben nog steeds net zo verliefd als eerst, zelfs nog meer. Van te voren had ik nooit gedacht dat je zoveel van een persoon kon houden.

Als de lift weer opengaat, lopen we hand in hand naar de balie. Ik geef het briefje met een glimlach aan Dean, die het briefje grijnzend openmaakt. Als hij het heeft gelezen, verandert zijn gezichtsuitdrukking van grijnzend naar chagrijnig. Ik zoen Reece extra overdreven om het af te maken. We lopen weer weg en ik draai nog een keer achterom, Dean kijkt met boos aan. Ik zwaai schijnheilig en loop dan verder.

'Ik vind het eigenlijk gewoon zielig nu' zegt Reece lachend.

'Dat kind moet gewoon iets aan zijn manier van flirten doen, want dit gaat hem zo echt niet worden' zeg ik lachend.

We stoppen bij een gezellig uitziend restaurantje. We lopen naar binnen en gaan aan een tafel zitten. We bestellen drinken en kijken op de menukaart. Ik zie de panini met mozarella staan en sla de menukaart dicht. Er is niets lekkerder dan een panini met mozarella.

'Weten jullie al wat jullie willen?' vraagt de ober die voor onze tafel is komen staan.

'Voor mij de panini hawai en voor mijn vriendin de panini mozarella' zegt Reece nog voor dat ik iets kan zeggen.

Als de ober wegloopt kijk ik Reece verbaasd aan.

'Hoe wist je dat ik die wilde?' vraag ik verbaasd.

'Omdat dat je lievelings is' zegt Reece grijnzend.

'Nee, dat klopt niet, dat ben jij al'

---

Hey guys, ik heb eigenlijk niet zo veel te zeggen. Ik was best melig, dus ja, het is wel een melig hoofdstuk. Zoals ik al vaker heb gezegd in mijn boeken, jullie kunnen alles tegen me kwijt. En als je nog een idee hebt voor dit boek kun je dat altijd zeggen in de comment of je kunt een privebericht sturen. Ik bedoel iets kleins wat in het boek zal gebeuren.

Love you guys!

Lieke