'Samar?'

Verbaasd draai ik me om, deze stem ken ik maar al te goed. En zoals ik al had gedacht staat hij daar. Nog precies hetzelfde als altijd. Zijn bruine ogen, zijn donkerblonde haren. Even knap als altijd.

'Nick?' vraag ik. Hij knikt en een glimlach siert zijn lippen. Ik loop op hem af en geef hem een knuffel. Het is dan misschien mijn ex, maar ik heb hem gemist. Nu pas besef ik dat, ik heb hem echt gemist. Niet als vriendje, maar evengoed wel als vriend. Nick voelde altijd als mijn beste vriend, mijn maatje. We waren eerst beste vrienden, daarna kregen we pas een relatie. Hij slaat ze armen om me heen. Na een tijdje trek ik me terug, en kijk hem glimlachend aan. Ik zet een stap terug en bekijk hem.

'Nog steeds hetzelfde als altijd.' zeg ik glimlachend.

Nick grinnikt.

'Waar is je blonde haar gebleven, je was er altijd zo trots op!' vraagt Nick ongelovig. Ik slik mijn tranen weg.

'Wil je mee naar mijn appartement, kunnen we even bijkletsen' stel ik voor, zijn vraag negerend.

Nick knikt en volgt me naar mijn appartement.

Even later zitten we allebei op de bank, met een glas cola.

'Dus vertel, wat brengt jou in Amerika?' vraag ik geïnteresseerd.

'Mijn vriendin woont hier nu' zegt hij glimlachend.

'Leuk! Hoe heet ze?' vraag ik. Ik ben oprecht blij voor hem, dat hij een vriendin heeft.

'Kyra' zegt hij, terwijl hij breed glimlacht.

'Kyra, zit ze toevallig ook op de academie voor zang en dans hier in de stad?'

'Ja, hoezo vraag je dat?'

'Dan zit ze bij mij in de groep. Ze danst toch?'

'Ja'

'Ik moet een opdracht met haar maken, ik zing met een andere jongen, Manu. Kyra en een ander meisje dansen. Het is een grote opdracht. De winnaar mag optreden voor groot publiek.'

'Ja, ze vertelde me erover. Dat zal vast goed gaan met jullie. Sinds wanneer zing je?'

'Nog niet zo lang, het kwam door mijn ex. Hij wilde dat ik meedeed aan een zangwedstrijd, waarmee ik deze beurs heb gewonnen.' zeg ik en ik slik hoorbaar.

'Ik heb altijd al gezegd dat je iets met je stem moest doen. Hij zal wel heel speciaal zijn als je naar hem wel luistert' grinnikt Nick.

'Was ja'

'Wat is er gebeurd?'

'Hij wilde niet dat ik naar Amerika ging, toen heeft hij het uitgemaakt.' zeg ik.

'Wtf, dus hij heeft het uitgemaakt omdat jij naar een goede academie ging, in Amerika?'

'Ja..'

'Wat een zak zeg'

'Zeg dat wel ja'

'Wil je dit ook echt?'

'Ja, het is stiekem altijd al mijn droom geweest.' fluister ik.

Nick knikt begrijpelijk.

'Maar nu over een ander onderwerp. Hoe lang blijf je in New York?'

'Ik ben hier nu zo'n 2 weken' zegt hij.

'Leuk, ben je al lang hier?'

'Nee, sinds gisterenavond.'

Ik knik.

*

'Het was leuk je weer eens te zien' zeg ik als hij weer gaat.

'Ja, vond ik ook' zegt hij.

'Ik zie je nog wel een keer!'

'Ja, doei!'

Ik sluit de deur achter me en plof weer op de bank neer. Het is even allemaal heel veel in een keer. Ik heb Nick weer gezien. Ook heb ik gehoord wat er met Jolie is gebeurd. Ze is, nadat ik ben verhuisd, met andere mensen omgegaan. Ze is op het verkeerde pad beland en tja.. Ze is veranderd. Ze praat niet meer met alle anderen vrienden en vriendinnen. Het is erg, ook voor haar. Zo is Jolie niet. Maar ik kan er niets aan doen. Het contact tussen ons is echt weg. Het werkte gewoon niet meer en dat wisten we allebei wel. Het is niet zo dat ik Jolie niet meer wil zien of wil praten, zo'n lange afstand werkt gewoon niet. Maar ik zal haar nooit vergeten, ik kan me niet eens voorstellen hoe ze nu is. Jolie was altijd vrolijk, zorgzaam en behulpzaam. En nu.. Ik hoop dat ze snel inziet dat ze verkeerd zit. Maar ik weet heel stiekem dat, dat niet de waarheid is.

Langzaam vallen mijn ogen dicht. Ik val in slaap met een slecht gevoel. Wat als er iets gebeurd met Jolie?

---

Hey,

Nieuw hoofdstuk omdat ik daar zin in had.

I love you

xx Lieke