Hoofdstuk 10: het verhaal achter de originele Deel 1

Kanan POV

Bridger en Jedi-Knight waren de enigste woorden die duidelijk naar voren kwamen. Honderd procent zeker was ik dat mijn mond open hing van verbazing. Eens doordat mijn verbazing te groot was om dat niet te zijn en anderzijds van de commentaar gegeven door de oude man voor ons. "Straks vangen jullie nog een vlieg ofzo als jullie me zo blijven aangapen met open monden." Het was vanaf dat moment dat ik eindelijk ook iets kon uitbrengen. Zover was enkel Sabine dat gelukt, maar daar zat dan weer niet al te veel zinsstructuur in. "Uitleg gevraagd. Veel uitleg gevraagd." De twee mannen moesten lachen om mijn reactie, maar ze begonnen dan toch.

"Het is eerlijk gezegd misschien wat lang om uit te leggen." De man begon rond te tafel te wandelen op een uiterst traag tempo.

"Geen zorgen dat krijgen we de laatste tijd wel vaker te horen." Zeb maakte het zich wat comfortabeler door zijn gespierde armen achter zijn hoofd te plaatsen. "Begin nu maar gewoon."

"Wel als ik het goed heb was ik tot mijn 22 een jedi-knight en dat is nu zo een goede bijna 50 jaar gelden. Het komt er kort gezegd overeen dat ik de jedi-wetten overtrad door met mijn vrouw te trouwen. O Fiona, een pracht van een vrouw." Je kon de liefde die hij nog steeds had voor haar gewoon in zijn stem horen toen hij haar naam uitsprak. "Ik hield het geheim aangezien de wet van geen huwelijken wel duidelijk bekend was. Toen ze al lange tijd zwanger was van onze zoon Ephraim kwamen ze erachter. Ze straften me met wat ik noem een vloek."

"Ze veranderde je in een wolf omdat je was getrouwd en dat niet mocht?" Sabine leunde naar voren terwijl ze een wenkbrauw ophief. "Is dat niet een beetje overdreven?"

Alcor stond stil. "Wel euh... dat was niet de enige jedi-wet die ik heb overtreden zullen we zeggen. Ik euh werkte voor de separatisten en daar heb ik ook Fiona leren kennen, maar ik stopte ermee nadat ik met haar trouwde."

Hij was een spion voor de separatisten? Hoe kon ik deze man zelf vertrouwen? Hij was een verrader! Werkend voor de vijand toen! Waarom zou hij dat nu ook niet doen?

Voor mijn stoel was Alcor tot een halt gekomen achter Zeb dus. "Kanan ik snap dat ik de Jedi's en de republiek toen heb verraden en ik heb daar nog steeds spijt van, maar je moet weten dat ik ondertussen ben veranderd. Als je dat niet gelooft, wel je zult het gewoon van me moeten aannemen dan en me op mijn woord geloven. Trouwens ik kan toch moeilijk mijn eigen kleinzoon zijn familie gaan verraden door ze bij het keizerrijk aan te geven. Voor hen ben ik 50 jaar geleden gestorven." Het was die trieste blik die in zijn ogen schuil hield, die me overtuigde. Met wat kleine moeite forceerde ik een lachje naar hem om aan te geven dat ik het begreep.

"Maar hoe is Ephraim dan toch in de jedi-tempel terechtgekomen?" Zeb klonk ongeduldig alsof hij zo graag meer wilde weten over Ezra zijn verleden en dus familie. Ik nam het hem niet kwalijk, want ikzelf wou ook wel meer te weten komen. "Alles op zijn tijd Garazeb." De Lasat leek even verbaasd toen hij bij zijn volledige voornaam werd aangesproken.

"Dus waar zat ik? Aja!" De man begon weer aan zijn ronde rond de tafel. "Ik werd naar hier gestuurd om deze tempel te bewaken in de gedaante van een wolf. Enkel bij een van de volle manen op Lothal kon ik voor een dag mens worden."

"Vandaar dat Garion wist wanneer het volle maan was geweest." Maia leek gefascineerd door alles. "Jullie telde gewoon het aantal transformaties."

Ik kon het eigenlijk niet volledig beseffen. Natuurlijk kende ik de verhalen over de vloeken die Jedi's waren opgelegd wanneer ze de wetten hadden overtreden. Enkel had ik altijd gedacht dat het loze verhaaltjes waren om rebellerende padawans in toom te houden. Wel nu dat waar bleek te zijn, was dat toch even slikken. Meester Yoda bleek dus inderdaad geen grapje te hebben gemaakt toen hij ons daarover vertelde.

"Inderdaad Maia." Garion zei voor het eerst nog eens iets waarna hij weer tot stilte keerde.

"Wel ik hoorde op een dag dat Ephraim naar de tempel was gestuurd en Fiona uiteindelijk gewoon van verdriet was gestorven toen ze ook haar zoon hadden gestolen van haar. Het was Garion hier die me uiteindelijk over vertelde dat ook mijn zoon uit de orde was gesmeten wegens een huwelijk. Je kan wel zeggen zo vader zo zoon." Een verlegen lachje ontsnapte hem.

"En de appel valt niet ver de boom." Voegde Zeb nog lachend toe, maar na een serieuze blik van Hera, stopte hij meteen. Alcor werd terug serieus alsof dat ene kleine grapje van net niet te spraken was gekomen. "Uit een visioen ontdekte ik dat ze naar hier waren gevlucht en een zoon hadden gekregen."

"Ezra." Zijn naam ontglipte mijn lippen.

Alcor knikte enkel bij het horen van zijn kleinzoons naam waarna hij meteen weer verder vertelde. "De eerst volgende maan zocht ik hen op en ik moet zeggen dat mijn zoon en ik niet zo goed overeen kwamen als ik had gehoopt. Ik mocht een keer om de twee manen langs komen en Ephraim probeerde zelfs vaak weg te glippen. Ezra merkte in het begin niet veel van de vete tussen ons twee, daar bespaarden we hem van tot hij naar bed ging. Behalve Mira dien iet gespaard werd en volledig gek werd van ons gekibbel op die avonden." Hij moest lachten toen hij terugdacht aan de herinnering totdat zijn blik weer versomberde.

"Een goed jaar later kwamen de problemen met Pitch en Angel of zoals ze zichzelf noemt nu, Trait. Samen met Garion verdiepten we ons in de boeken over de Nightsisters magie. De enige oplossing was de twee vervangen wat niet zo gemakkelijk gaat. Er kunnen namelijk niet even gewoon nieuwe worden aangemaakt."

"Dus daarom gaf jij de jouwe op." Hera leek volledig mee te zijn. "Voor hem."

________________________________

Ik heb dit opgesplitst in twee delen zodat ik sneller kon updaten. Twee deel volgt snel, maar dan hebben jullie wat te lezen in de tussentijd.

Daarom deze vraag: HEBBEN JULLIE LIEVER DE LANGERE HOOFDSTUKKEN (TRAGERE UPDATES) OF ZIJN KORTERE BETER (MEER UPDATES)?

antwoord op de vraag of geef gewoon reacties

stem als je het goed vond

en bedankt voor het lezen :)

~starloverrebel