Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Hoofdstuk 4.2: de kamer

zo ik ben beter en hier is dus de rest

ja het is weinig maar ik moet heel wat huiswerk inhalen en notities overschrijven

~starloverrebel out


Kanan POV

Een schot miste me op een haar na.

Dankzij een snelle blik achterom zag ik dat agent Kallus waarschijnlijk het schot had afgevuurd.

"Specter 2, kom toch wat dichter. We hebben bezoek." Hoorde ik Sabine achter me schreeuwen.

We sloegen een hoek om, maar botste op meer troopers. We konden draaiden ons om en namen de andere richting van de straat.

Enkel een kleine probleempje.

De straat liep dood. Verdomme!

"Sabine hou je klaar!"

Haar hoofd schoot naar mij. Ik strekte mijn hand uit en gooide haar op het dak met de force.

"Stop Rebel scrum!" riep Kallus en hij richtte zijn geweer naar mij.

"Nou ik zou willen blijven hangen, maar ik heb dingen te doen." Met een klein buiginkje liet ik hem en de troopers achter in het doodlopend steegje. Met het laatste restje kracht lukte het me om Ezra en mij bij Sabine op het dak te krijgen.

Nu nog de Ghost weten te bereiken via de daken voordat ze tie-fighters sturen. Piece of cake.

Ezra POV

Ik was in een donkere ruimte en ondanks dat er geen enkel raam of lamp was, was hij toch licht verlicht.

Waar ben ik?

De ruimte was rond en er waren wel dertig deuren.

Snel liep ik naar een eerste willekeurige deur, maar die was op slot.

De volgende ook.

Zo ook de volgende.

Ik probeerde twaalf deuren, maar allemaal zaten ze op slot.

Met mijn voet raakte ik iets waardoor het voorwerp door de ruimte over de vloer schoot.

Een sleutel!

Enkel voordat ik er achteraan kon gaan verdween de sleutel al onder een deur door.

O fijn!!!

Puur frustratie ging door me heen.

Om mezelf te kalmeren, ging ik op de grond zitten met mijn hoofd tussen mijn benen.

Denk Ezra. Denk!

De deur waar zonet de sleutel onder was verdwenen, vloog open en een gestalte vloog eruit.

Mijn hoofd schoot omhoog.

"Ik ben vrij!"

Spontaan begon hij de grond te kussen.

Een ander figuur kwam uit de deuropening gewandeld met zijn ogen draaiend. "Moet je echt altijd zo overdrijven?"

Ze leken mijn aanwezigheid nog niet door te hebben.

De persoon die net de grond aan het kussen was, stond op en zijn blik ontmoette de mijne.

De tweede kwam naast hem staan. "H...Hoe...Hoe?"

Op dat moment vervaagde alles en werd ik wakker.

Oeups het bleek niet te zijn geupdated srr

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro