
Hoofdstuk 15.1: Garion par 1
oke ja het is kort, maar ik had geen andere keuze dan het in twee stukken te publiceren. sorry, maar anders moesten jullie wel langer wachten en nu kan ik toch dit kleine stukje geven
~starloverrebel out
-----------------------------------------
Sabine POV
"Ezra!" ik kon het niet geloven dat wezen hield Ezra vast alsof hij het waardevolst was in de hele wereld.
Ik wou naar hem toelopen, maar dat wolfachtig ding gromde naar me.
"Stop het!" waarschuwde de man de wolf. Hij kwam naar voren. "Kennen jullie hem?"
"Ik denk toch dat ik mijn kamergenoot zou herkennen ja." Antwoorde Zeb. "Dat is onze irritante padawan ja."
"Zeb!" hij had net verteld dat Ezra een jedi in training was.
"O karabast."
"Geen zorgen, ik weet dat hij force-sensitieve is." De man bukte zich naast Ezra en legde een hand op zijn voorhoofd om een van zijn lokken uit zijn gezicht te strijken. Hij leek zo kalm te slapen alsof hij hellemaal gerust en op zijn gemak was bij dat wezen.
"Ken je hem dan?" vroeg Zeb.
"Ja ik ken hem al vanaf de dag dat hij geboren werd."
Er drong iets tot me door. "Omg jij bent zijn vader."
De man sprong geschrokken op. "O nee nee." hij schudde zijn hoofd. "Ik was een vriend van zijn vader, maar ik ben absoluut niet zijn vader."
Zeb kreeg een lachbui. "Mooi Sabine."
Er klonk een kreun. Onze blikken schoten naar Ezra die wakker begon te worden. Het wezen besnuffelde hem. Toen Ezra hem zag begon hij te schreeuwen en liet het wezen hem vallen. Ezra deinsde achteruit weg van het wezen, zijn blauwe ogen schoten alle kanten op. Hij botste tegen Zeb zijn benen en zijn lichaam verstijfde. Langzaam keek hij op en je zag hem ontspannen toen hij Zeb zag. "Hey kid. Leuk wakker worden he." Lachte Zeb.
Ezra sprong op. "Zeb!" Nu zag hij mij ook. "Sabine! Force weet je hoeveel ik heb gelopen, bijna voelde ik mijn benen niet."
"Nog steeds dezelfde." Ezra draaide zich om en staarde de man geschrokken om die net had gesproken.
Ezra POV
"Nog steeds dezelfde."
Ik kende die stem, geschrokken draaide ik me om en daar stond een man in een wit, grijs met een beetje goud, geel harnas ook zijn gezicht was verscholen onder een masker en aan zijn zij hing een lightsaber denk ik.
Vanwaar kende ik die stem van hem.
Beelden schoten voor mijn ogen voorbij: van mijn vader die met een man stond te praten.
Mijn vader en ik die deze trap afdaalden met nog een figuur, een man stond ons op te wachten.
Mijn moeder gaf me als baby aan een man, mijn grote blauwe ogen bestuurden elke centimeter van zijn gezicht: ongeschoren, bruine ogen, kort bruin haar. Als baby was je gefascineerd door nieuwe dingen en vooral nieuwe mensen, maar deze man had me het meest van al gefascineerd. De manier hoe hij me had bekeken alsof ik het vreemdste was dat er bestond. "Dat is nu een baby Garion."
Ik werd uit de beeldenstorm bevrijd. Op mijn benen stond ik wankel. "Je herinnert je me. Is het niet?" Hij deed zijn helm af. Bruin kort haar, bruine ogen en nog steeds ongeschoren keek de man me glimlachend aan.
"Garion." Fluisterde ik.
Kanan POV
"Heb je nog steeds niets van hun gehoord?"
"Kanan, voor de twintigste keer, nee niets. Hun signaal verdween gewoon plotseling." Hera draaide zich met haar stoel om naar me.
"Dan laten we gaan kijken. Ik bedoel Ezra oppikken kan toch geen uur duren. Ik maak me zorgen om hem."
"Ik ook schat ik ook." Weer draaide ze zich om en bracht de Ghost in de lucht naar de plek waar Sabine en Zeb laatst waren volgens hun com signaal.
"Ik weet het, maar je weet niet hoe Ezra keek toen hij me bijna..." ik slikte. Hij had me bijna verwond, zelf gedood en ik wist dat Ezra zich nu zou rot piekeren en zich schuldig voelen.
"En hoe ik keek naar hem." Zuchtte ik er nog bij.
"Wat bedoel je."
Ik was bang van hem. "Angst."
"Je denkt dat hij denkt dat je bang voor hem bent en hem een monster vind?"
"Ja en nee. Ik denk dat hij naar die plaats is."
En voor een keer vroeg ze niet verder, maar vloog gewoon het schip.
------------------------------------------
en laat weten wat goed en slecht is want anders kan ik niets leren uit mijn fouten en beter worden
en omg ik zag dit en dit is gewoon geweldig
~starloverrebel out
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro