Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Epiloog

Epiloog

Derde POV

Acht maand later

Langzaam stopte het stikkende geluid en verliet het laatste leven de man. Hij liet de nu dode man op de grond vallen. "Hoe moeilijk kan een enkele man te vinden zijn?"

Gehuld in zijn mantel ging hij perfect op in de duisternis, je hoorde enkel zijn argument met zichzelf waardoor je wist dat hij er wel was.

"Misschien moeten we ze gewoon laten uitpraten voordat we ze wurgen?"

"Die idioot wist niks. We zouden beter opzoek gaan naar een jedi, die moet dat wel weten."

"Spijtig dat ze allemaal zijn uitgeroeid."

Uit de bescherming van de schaduw stappend, werd de gestalte zichtbaar. Hij boog zich over het lijk en taste hem af voor iets bruikbaars. Wat credits en nutteloze papiertjes. Na ze vluchtig te hebben opengevouwen, gooide hij ze weg. Zoals als gezegd, nutteloos. Bij het laatste papiertje verstijfde hij even.

Een gezinsfoto.

Er was een jonge vrouw gezien die een pasgeborene in haar armen hield. Aan haar been hing een jongentje van misschien vier. De vrouw wierp een liefdevolle blik naar de man naast haar, die haar net zo aankeek. Even flitste er een vonk blauw in die zwarte poelen.

Even.

Op het moment dat de vonk weer verdween, grinnikte de man en gaf een klompje op de wang van de dode man. "Wel spijtig voor hun, ze zullen nog lang op je mogen wachten. Had toch gewoon geantwoord."

"Hey, jij daar! Blijf staan!"

De persoon draaide zich half om en zag een officier in het begin van het steegje staan. Hij draaide zich volledig om met een grijns op zijn gezicht die genoeg zij.

"Slecht timing."

Een scheut kracht schoot door zijn lijf toen hij de man zijn angst voelde. "Heerlijk."

De officier liet zijn wapen vallen en stond op het punt om weg te lopen. Als een onbekende kracht hem niet had tegengehouden. Hij werd voortgesleept tot vlak voor de man.

De grijns op het jonge gezicht verdween geen seconde, ook niet toen hij een blauwe lightsaber door de officier stak. Het lijk viel naast het eerste.

"Och wat heb ik er toch weer een rommeltje van gemaakt."

Met dat verdween hij in het niks.


---------------------

Ik kreeg veel berichten van mensen die niet konden wachten

bedankt voor dat

maar dit was het dus voor boek 2 en zijn updates

ik laat weten hier als het boek uit is en dan zet ik dit ook o

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro