Sabine POV

"Wow Ezra", zei Zeb verrast.

Ezra vertelde nooit iets over zijn leven op straat dus gokte we er enkel naar. We hadden zelf al eens een wetje gezet. Zeb zei dat Ezra al acht keer was opgepakt en ik ging voor iets hoger twaalf. Bleek dat hij het zelf niet meer wist. Bij tien was hij gestopt met tellen, maar daarna was hij wel nog een paar keer opgepakt. Eén keer was expres geweest zodat hij binnen kon geraken voor wat info. Niemand had dus gewonnen. Toch was het indrukwekkend als je beseft dat hij elke keer ook hellemaal op zijn eentje is ontsnapt.

"Dacht dat je op je eentje op straat leefde?" ging Zeb verder.

"Och dat doet pijn, is dit hoe je over me denkt? Aan de kant geschoven." zei de jongen weer.

"Hou nu eens voor vijf minuten je kop Dai!" schreeuwde Ezra, die met zijn lightsaber Dai sloeg op zijn hoofd. Die zijn ogen vielen dicht en hij viel bewusteloos op de grond.

"O fijn", gromde Ezra en draaide met zijn ogen. Ezra bukte zich over hem heen, hief hem bij zijn oksels op en schoof hem tegen de muur tussen wat kratten. Nadat hij dat gedaan had, liep hij naar de speeders en klom op één van de drie. "Nou komen jullie nog."

"Ezra we kunnen hem daar toch niet gewoon laten liggen?" zei ik.

"Waarom niet? Hij deed net hetzelfde bij mij." Ezra ging ervandoor nadat hij er nog aan toevoegde. "Twee keer."

"Ezra!" riep ik naar hem.

Zeb en ik staarde elkaar aan. Zeb stelde als eerste de vraag. "Nou wat doen we nu met de knul?" Hij wees naar de bewusteloze jongen tussen de kratten.

"Meenemen?" antwoorde ik twijfelachtig.

"Ezra gaat dit niet leuk vinden." zei Zeb voordat hij de jongen op de speeder legde en net als Sabine op een speeder klom om er dan vandoor te gaan richting de Ghost.

Kanan POV

Ik zat te mediteren in mijn kamer toen ik een speeder hoorde aankomen. Daar zullen Sabine, Zeb en Ezra zijn. Ik liep naar buiten door de laadklep. Hera was er ook al. Ezra was alleen en was nogal pist. Hij negeerde ons en liep waarschijnlijk rechtstreeks naar Zebs en zijn kamer.

"Wat heeft hij?" vroeg ik aan Hera.

"Ik zal eens met hem gaan praten. Misschien is er iets gebeurd." antwoorde ze.

Net toen we terug naar binnen wouden lopen, hoorden we nog twee andere speeders aankomen. "Zeb, Sabine, wat is er gebeurd." vroeg ik meteen toen ze stilstonden.

"Dit" was alles wat Sabine zij terwijl ze wees naar de jongen die op Zebs speeder lag.

Hij werd net wakker. Hij schudde wat met zijn hoofd en sprong dan recht om iedereen aan te kijken. Hij wreef vanachter over zijn hoofd. "Hij heeft me neergeslagen zeker?" vroeg hij aan Sabine en Zeb.

"Jep" antwoorde ze te samen.

De jongen hief enkel zijn schouders op. "Bwa niet de eerste keer en waarschijnlijk ook niet de laatste keer."

"Sabine! Zeb! Leg uit." zei Hera. Ze keek erg geïrriteerd. Om gewoon een vreemde naar hier te brengen net als het keizerrijk ons de laatste tijd zo dicht op de hielen zat.

"Vraag het beter aan Ezra, wij weten ook bijna niks." Antwoorde Sabine.

"Sta mij toe het uitteleggen." zei de jongen. "Ik ben Dai Forst." Stelde hij zichzelf voor met een overdreven buiging. Ik mocht die knul nu al niet.

Ezra POV

Arg! Schreeuwde ik in mezelf. Net nu alles eens goed ging, moet de vuile valse serpent opdagen. IJsberend liep ik door de kamer. Ik stopte aan het bed en sloeg er met mijn vuist tegen aan waardoor ik mijn hand een beetje bezeerde. Ik schudde wat met mijn hand en negeerde de pijn verder. De rest gaat sowieso vragen stellen en waarschijnlijk was Dai hen alles aan het 'uitleggen'. En dan op zijn overdreven toon zoals altijd. Alles opfleuren om zichzelf in een goed daglicht te zetten.

Ik kon hem voelen. Zeb en Sabine hebben hem naar hier gebracht.

Arg! Ze zullen er wel spijt van krijgen want Dai bracht enkel problemen met zich mee. Altijd geweest en zal altijd zo zijn.

Ondertussen was ik al op weg naar de ramp van de Ghost, waar ik zijn stem hoorde.

Hera Pov

De knul, Dai, vertelde ons dat hij en Ezra vier jaar partners waren geweest. Nadat, iets voordat wij Ezra hadden ontmoet, er een missie van hun was fout gegaan.

"Dus Ezra was omringt door die koektrommels. De afleiding ging iets te goed en door een kleine inschattingsfout van me waren er iets meer troopers dan verwacht." Vertelde hij op dramatische toon.

"Ik wist natuurlijk dat ik niks kon doen. Met zijn tweeën konden we nooit tegen hen allemaal opnemen. We waren totaal in de minderheid. Ezra verzette zich redelijk goed en terwijl ik daar nog steeds verstopt zat in tweestrijd met mezelf besloot ik te vluchtten. Het was een pijnlijk besluit."

Hij lied zijn hoofd hangen voor een dramatisch effect waarschijnlijk.

"Je vluchtte en liet mij achter." Ezra kwam de laadklep afgelopen en keek niet blij.

Ezra POV

Ik had het hele verhaal bijna meegeluisterd over onze voorlaatste missie.

"Ik had de helft al uitgeschakeld en er waren maar 15 troopers. Je was gewoon een lafaard zoals je daarvoor al was geweest."

De rest van de crew staarde me nu aan. Ik ging verder. "Altijd maar liegen, tegen iedereen: mij, Maia..."

"Laat Maia hierbuiten." Siste Dai tussen zijn tanden, net zo als een slang. Vandaar zijn schuilnaam van vroeger: serpent.

"Of wat. Wat ga je doen." Ik balde mijn vuisten. Maia was altijd het zwakke punt geweest tussen ons twee. Hij deed net hetzelfde.

"Dit."

Ik werd verast toen hij me met een force-push naar achteren duwde. Ook al wist ik dat hij Force-sensitive was aangezien wij vroeger dezelfde handige eigenschappen hadden gehad. Zoals ik ze vroeger had genoemd.

Toch was ik verrast.

Snel sprong ik recht en klopte het stof van mijn oranje jumpsuit.

"Gaan we het zo spelen want dat kan ik ook." Ik strekte mijn hand en Dai greep naar een onzichtbare hand rond zijn keel.

Een boosheid stroomde door mijn aders.

Ik kneep steeds harder en voelde me steeds beter bij de gedachte dat hij niet lang meer zonder lucht kon.

Een stem riep om me, maar ik was enkel gefocust op het dichtknijpen van die lafaard zijn keel.

"Ezra!" hoorde ik Kanan schreeuwen en ik werd uit mij trans gebracht.

Het was dus hem geweest die daarvoor ook al had geroepen.

Dai viel snakkend naar adem op de grond. Hera en Sabine schoten hen te hulp.

Kanan POV

Voordat ik het goed besefte, duwde Dai Ezra met de force naar achteren.

Hij was Force-sensitive! Besefte ik.

Als reactie begon Ezra hem te wurgen met de force. Een donkere flikkering schoot door Ezra anders heldere blauwe ogen.

"Ezra!" riep ik, maar Ezra leek het niet te horen.

"Ezra", schreeuwde ik, deze keer luider. Nu leek hij wel te reageren en Dai viel op de grond naar adem happend. Hera en Sabine schoten hem meteen te hulp.

Ik keek naar Ezra die alles geschokt bekeek. Toen hij me zag staan, keerde hij zich om en rende het lange gras in.

"Ezra!" riep ik naar hem en liep achter hem aan. De afstand werd niet groter en ook niet kleiner. Wow de knul was snel geworden. Al de achtervolgingen hebben zijn conditie op pijl gebracht.

"Ezra stop." Probeerde ik weer.

Zelf stopte ik met lopen toen ik zag waar hij naar toe ging: zijn toren, een verlaten communicatietoren van het keizerrijk.

Terwijl ik hem richting daar zag lopen, wandelde ik ernaartoe. Dan heeft hij tenminste een beetje tijd voor hem alleen, maar ik moest wel zo snel mogelijk met hem praten.

gdkO׌