Kanan POV

Maia was bewusteloos gevallen, maar ik moest haar even negeren en me focussen op wat er gebeurde in de cel.

O Ezra doe dit toch niet. Pleas.

"Dat is lang geleden, meester." Zei mijn padawan, het laatste woord spuwde hij uit alsof het vergif was. Vanaf hier kon ik zelf de angst zien in de ogen van de man.

Ezra bracht zijn lightsaber voor het gezicht van de man.

Langzaam liet die hem zakken naar zijn keel. De man deinsde nog verder achteruit wat in feite niet mogelijk was aangezien hij tegen de muur zat.

"Hoe lang ik hier al op heb gewacht." Zei hij nog. Toen sloeg hij toe.

Sabine en Hera lieten een geschrokken kreetje horen. Zeb bleef stil.

Ik voelde dat mijn wangen nat werden.

Ik was hem kwijt. Hij behoorde nu toe aan het duister.

Ik zag het hoofd van het lichaam vallen. Het rolde verder op de grond. De ogen van de man stonden open, de angst nog steeds erin verscholen.

Toch keek ik niet weg van het afschuwelijke beeld.

Ezra toch...

Hij draaide zich om naar de Inquisiteur die het allemaal bekeken had met een tevreden glimlach.

Ezra knielde voor hem neer. "Ga haar halen en kom naar de hangar."

"Ja meester." Antwoorde hij en stond recht om de cel te verlaten.

De Inquisiteur nog steeds tevreden glimlachend. Hij zette de camera uit en het scherm verdween en de witte muur verscheen weer.

Maar dat kon me niets meer schelen.

Ik wist waar Ezra naar toe ging.

Hij kwam naar hier.

En eerlijk gezegd was ik er niet klaar voor...

Ezra POV

Ik opende de deur naar de cel. Ik zag Maia bewusteloos voor me hangen.

Mooi. Zo ging het makkelijker.

Ik liep de cel binnen en recht op Maia af.

De crew hun blikken voelde ik op me, maar ik wist dat het pijnlijker was voor hun als ik hen gewoon negeerde. Trouwens ik moest mijn meester zijn ordes zo snel mogelijk uitvoeren. Hij hield niet van wachten. En hij had al zo lang op mij moeten wachten totdat ik eindelijk inzag dat ik aan het duister behoorde.

Ik wou net haar kettingen los maken toen Kanans stem door de ruimte klonk.

"Ezra, dit ben jij niet."

Ik draaide me om naar hem. "O jawel hoor." Kanan keek me strak aan. "Ik was het zo zat om het altijd te controleren en het weg te dwingen. Het..."

"Ik weet het" onderbrak Kanan me.

Ik schudde mijn hoofd, lachend. Ik liep naar hem toe tot ik voor hem stond en als ik mijn arm zou hebben uitgestoken, had ik hem net kunnen aanraken. "O Kanan. Jij weet er niks van. Je denkt dat je alles van me weet, maar je weet de helft er nog niet van. Alles wat ik je heb vertelde zijn bijna altijd leugens. Mijn ouders zijn nooit meegenomen door het keizerrijk. Zelf Maia en Dai geloofden dat stomme verhaal. Ze hebben me gewoon achtergelaten! Gedumpt!" ik schreeuwde het laatste stuk. Kanan keek me verbaasd aan. "Waarom vraag je je vast af. Wel dat mag je zelf ontdekken."

Ik voelde de vlam van haat, woede en angst nog meer oplaaien. Ik zag mijn reflectie in Kanan zijn ogen. Mijn ogen waren nog donkerder, nog duisterder geworden. Het duister was me aan het opslokken.

Goed.

Ik draaide me om. "Ezra." Ik negeerde hem, pakte Maia en verliet de cel.

Inquisiteur POV

Ik had Dai ook al opgeroepen, dat waardeloos stuk. Ik wist dat ik hem het meisje niet moest laten halen. Daar was hij te zwak voor. Het duister en het licht vochten nog steeds voor overname.

Maar bij de jonge padawan. Het duister had elke keer weer op het punt gestaan om hem te overheersen en nu dat was gebeurd, was het licht niet sterk genoeg en dreigde hellemaal te verdwijnen.

De jongen was sterk.

"Meester." Doorbrak de jongen zijn gedachtegang. Hij droeg het meisje op zijn arm.

En deed tenminste wat hij vroeg en snel.

"Goed mijn leerling. Bind haar goed vast." Meteen ging hij aan het werk.

De loyaliteit van een leerling is soms handig, maar misbruikbaar bij de lichte kant.

Mijn com piepte. Als het dat stuk vuil is...

"Inquisiteur, u had om me gevraagd."

"Agent Kalus." Nog iemand waar je op moet wachten altijd. "Ja de rebels waar je jacht op maakt zitten hier gevangen. Aangezien ze u zoveel problemen hebben opgeleverd, mag u ze in de cel executeren."

"O met plezier Inquisiteur."

De verbinding werd verbroken.

"Ezra! Stop waarom doe je dit?" er klonk geschreeuw vanuit het schip.

Ik draaide me om en liep naar binnen. Daar zag ik het meisje worstelen om haar kettingen los te krijgen. "Ezra dit ben jij niet. Maak me los!"

Ezra sloeg haar in haar gezicht. Ik lachte tevreden.

Maia keek hem ongelovig aan. "Hij hoort bij mij nu meisje. En daar kan jij niks aandoen." Ze keek hem kwaad aan en als een blik kon doden was ik er net geweest.

"Ezra ga Dai zoeken."

De jongen knikte en verliet het schip.

Ik bukte me voor het meisje.

Kanan POV

Ezra was nu al enkele minuten weg. En het was alsof er een leegte in me zat. een leegte die enkel door hem kon worden opgevuld.

De band die we hadden was zo zwak, dat ik hem bijna amper kon voelen. Het ergste was dan nog dat ik die elke minuut zwakker voelde worden.

Toen voelde ik dat mijn handboeien werden los gemaakt. Ik lande toch nog mooi op mijn voeten ondanks de verassing.

Zeb had minder geluk en viel recht op zijn rug. Sabine kon een lach niet onderdrukken.

"Wat..." begon Hera.

Maia POV

Ik spuwde wat bloed uit, samen met een tand. Nog een.

Nadat de Inquisiteur Ezra had weggestuurd, had hij een onschuldig gesprek gevoerd met me.

"Je weet dat je gaat sterven. Natuurlijk kan dat voorkomen worden als je jezelf aan het duister openstelt. En deze keer echt. Mijn leerling is op je gesteld en ik weet dat een zwakte is. Dus je hebt de keus ofwel voeg je je bij ons ofwel sterf je samen met je nutteloze broers."

Als antwoord had ik in zijn gezicht gespuwd. Hij had me geslagen en met zijn lightsaber behandeld. Ik had twee grote wonden daardoor en hij had er een tand uitgeslagen.

Nu liepen Ezra en Dai zwijgend binnen.

Ezra gaf me nog geen blik. Nog geen seconde keek hij me aan. Hij liep me gewoon voorbij naar de cockpit waar de Inquisiteur was.

Dai daarentegen keek me bezorgd aan. Zijn blik verzachtte en werd weer zijn normale lichte kleur. "Maia, alles goed met je."

Tranen stroomden over mijn gezicht. "Dai. Ezra hij is..."

"Ik weet het" onderbrak hij me. "Kom ik haal je hier weg."

Ik glimlachte. Ik had tenminste mijn broer terug. Hij maakte me los en hielp me recht, maar toen werd hij neergeslagen. "Dai!"

Ik bukte me over hem heen en toen kreeg ik ook eenklap waardoor alles zwart werd. 

_____________________________________________________________________________

Srr dat ik even al niet meer heb geupdated. maar was gestraft en mocht dus niet op mijn computer daarnet heb ik het nog snel afgemaakt en hoop dat het dus wat deftig is.

~starloverrebel out