Maia POV

Het waren onze...

Nee nee nee... Niets denken en voelen.

De Inquisiteur duwde mijn hoofd terug naar achteren. Hij deed het zo hard dat mijn hoofd tegen de muur smakte. Even zag ik zwarte vlekjes dansen voor mijn ogen.

"Ik denk dat ik eens met die broer van jou ga praten." Zei de Inquisiteur en draaide zich om naar de deur.

Meteen dacht ik aan Jonathan, maar daar zou hij niks aan hebben. Natuurlijk bedoelde hij Dai.

"En dat plan van jullie zou ik misschien eens herwerken." Zei de Inquisiteur vooraleer hij de ruimte verliet. "Ik dacht dat hij het misschien leuk zou vinden om eens een andere cel te zien. Misschien zelf een van deze mooie ruimtes. Maar ja misschien zal ik het hem wel zelf laten beslissen."

Toen was hij weg.

Even zei niemand iets van ons. Totdat Hera als eerste de stilte terug doorbrak. Waarschijnlijk dacht ze dat de Inquisiteur nu wel weg zou zijn. "Wat bedoelde hij?"

"Heeft Ezra uitgelegd hoe hij ons heeft ontmoet?" vroeg ik. Ze knikten allemaal.

"We dan zouden jullie het toch moeten weten. Wat heeft hij jullie verteld?"

"Wel," begon Kanan. "Dat Dai hem wou bestelen op straat en..."

Ik onderbrak hem meteen. "Het was te denken. Ik zal het eens even juist uitleggen."

Even moest ik toch nadenken om te zien waar ik het best begon.

"Dus Dai en ik leerde Ezra kennen toen hij..."

Dai POV

De Inquisiteur was net bij me langs geweest en had me vragen gesteld over de code in mijn nek. Vooral in die van Ezra was hij geïnteresseerd geweest. En ook of ik nog wist wie de persoon was die deze tattoo in onze nek had geplaatst.

Natuurlijk had ik dat nog geweten. Hoe kon ik die vuile schoft nou vergeten en wat hij ons had aangedaan.

Het leven op straat was zwaar, maar zwaarder was het leven van een...

Note: Hehe nu weten jullie nog steeds niks, dus lees maar verder. Hup hup!

Ezra POV

Nadat de Inquisiteur een tijdje was vertrokken, waren mijn ogen dichtgevallen. Plotseling was er een vermoeidheid over me heen gevallen.

Meteen werd ik overspoeld door oude herinneringen van zodra ik in slaap viel. De eerste was iets voor mijn ontmoeting met Dai en Maia.

De twee stormtroopers waren me naar mijn cel aan het brengen. En dat enkel voor een paar jogans.

Nog enkele meters en dan ontsnap ik. Dan kon ik mijn klein plannetje in actie voeren.

En 5, 4, 3, 2 en...

"Jullie daar! Stop! De straat-rat is vrij gekocht." Doorbrak een commander mijn gedachten.

Ik draaide me om en keek hem ongelovig aan. Ik? Vrijgekocht? Onmogelijk. Toch? Er was niemand meer? Zouden zijn ouders...? Nee Ezra ze zijn dood!

Honderden vragen schoten door mijn hoofd.

Eén van de twee troopers wou mijn handboeien al los maken totdat een stem hen onderbrak. "Nee, nee. Laat hem maar gewoon vastgebonden. Een keer is er eentje van die straat-ratten gaan lopen nadat hij was vrijgelaten. En je snapt wel dat ik dat niet nog eens wil meemaken. Ik heb goed betaald voor hem."

De man kwam naar me toe gelopen en duwde mijn kin omhoog met twee vingers alsof hij me eens goed wou bekijken. Hij knikte goedkeurend. "Hm. Hm. Ik moet toegeven dat dit mijn beste aanwinst is tot nu toe."

Aanwinst?

De man draaide zich om en waggelde ervandoor. Toen ik niet in beweging kwam en de man enkel verbaasd zat aan te gapen, kreeg ik een harde stomp van iemand achter me. Ik draaide me om en zag de twee troopers daar staan. Eén van hen had zijn geweer al terug klaar om me een stomp te geven. Die stomp ontweek ik gemakkelijk. Als 10 jarige was je dan ook niet al te groot.

Maar wel snel...

Ik dook door de benen van de trooper die me net had willen neerslaan en tackelde hem. Ik pakte de sleutels en ging ervandoor. De andere trooper schoot naar me, maar ik slaagde erin elk schot te ontwijken.

Voordat ik de hoek omsloeg, keek ik nog snel achterom en zag de man die me had 'vrij' gekocht boos naar de troopers roepen. Ik grinnikte, maar werd hierdoor afgeleid en botste tegen een trooper aan en die sloeg me meteen bewusteloos.

Maia POV

"Dus mijn broer was met me aan het praten aangezien hij nog weg was, aan het 'winkelen' zoals hij het noemde." Legde ik uit.

"Toen kwam hij binnengevallen. Twee mannen droegen een jongen met zwarte haren met enig blauwe schijn naar binnen. Hij leek bewusteloos.

Dai verstopte zich meteen, wetend wat de gevolgen zouden geweest zijn als hij hem had gezien. Gelukkig was hij te druk bezig met zijn gemopper. "Weet je, ik denk dat dit misschien mijn grootste miskoop gaat worden. Maar wacht maar af, ik breek hem wel! Dan zal hij pas een aanwinst zijn."

De jongen leek wakker te worden. Hij schudde met zijn hoofd en keek toen om. Hij had 2 elektrisch blauwe ogen, waar je zo in kon verdrinken."

Ik voelde het bloed naar mijn wangen stijgen. Had ik dat nu echt luidop gezegd?

"Maar goed", ging ik verder. "Hij duidde me aan om de jongen in te leiden in alles nadat hij stevig was vastgeketend. Hij was al twee keer er van door proberen te gaan. De jongen werd wakker en begon meteen tegen te spartelen. Ondanks dat hij misschien even oud was als mijn broer, had hij kracht. Hij duwde de twee mannen gewoon aan de kant en draaide zich meteen om op zijn hielen om er dan vandoor te gaan.

"Wachters! Grijp hem!"

De deur opende en een vijftal mannen sprongen om hem af. De twee mannen die hij had weggeduwd kwamen ook helpen en ze slaagden erin om hem terug bewusteloos te slaan waarna hij naar een cel werd gedragen. Ik moest hen volgen..."

__________________________________________________________________________

Jaja ik heb niet zo veel informatie prijsgegeven nu. Je hebt waarschijnlijk al je vermoedens, maar het is een hoop om uitteleggen. Als je het goed wil doen he.

Boh ik update zo snel mogelijk. nochtans zo snel mogelijk als het leven me toelaat (vooral school en dat is nog ma 2 dagen bezig, kan je geloven?!) . ;-)

~ StarLoverRebel out