A: Wróciłam!

Amber zauważyła mnie, podczas gdy ja jadłam żelki od rodziców wpatrując się w jeden punkt i tupiąc nogą.

A: O nie, zawsze gdy tak robisz to oznacza to, że coś się stało...

Podeszła do mnie i położyła mi rękę na ramieniu, po czym usiadła obok mnie.

A: Opowiadaj.

N: On...tutaj był...

A: Że co? Kto? Nie gadaj, że ten sąsiad!

N: Bingo...

A: I otworzyłaś mu? Zwariowałaś?

N: To było silniejsze ode mnie...

A: Wiesz czego chciał?

N: Nie, wydarłam się na niego i sobie poszedł...

A: Dobrze, że nic ci nie zrobił. Nie wybaczyłabym sobie, gdyby stała ci się krzywda.

Przytuliła mnie.

A: Spróbujemy coś wymyślić, okay? Będzie dobrze.

Następny dzień

Weszłam do szkoły i poszłam do szafki, aby wziąć parę książek. Zamurowało mnie, na drugim korytarzu stała Sabrina, która rozmawiała z Oliverem. Wyjęłam podręczniki nie spuszczając ich z oka, lecz odwróciłam wzrok gdy spostrzegłam, że Sabrina idzie w moim kierunku.

S: Cześć, wszystko w porządku? Nie było cię wczoraj.

N: Hej, wszystko okay, a u ciebie? Jak się czujesz?

S: Dobrze, chyba byłam zbyt przytłoczona pierwszymi dniami w szkole.

N: Nadal nie będziesz skłonna do udzielenia mi jakichkolwiek informacji o Tomie, prawda?

S: Nicole, proszę nie nalegaj. Wszystko w swoim czasie.

N: Ta...chodźmy już do sali.

Lekcja angielskiego minęła dość szybko. Cały czas myślałam o słowach Sabriny i jej rozmowie z moim sąsiadem. Kolejną lekcją był wf. Sabrina powiedziała, że musi skoczyć do łazienki, choć zobaczyłam jak wita się z Oliverem. Poszłam na korytarz przy sali gimnastycznej i szatniach, a tam nauczycielka powiedziała, że od teraz jestem odpowiedzialna za klucz od naszej szatni. W mojej głowie zaistniała myśl. Będę mogła to wykorzystać.

Gdy tylko zadzwonił się dzwonek i wszyscy zaczęli zbierać się do szatni natychmiast zaciągnęłam do niej Sabrinę i zakluczyłam drzwi.

N: Teraz będziesz zmuszona mi wszystko wyjawić.

S: Że co? Co ci strzeliło do głowy, żeby zamykać nas w szatni? Odbiło ci?

N: Teraz się przejmujesz tym czy twój rozmówca zdrowy na umyśle? Gdy rozmawiałaś z Oliverem chyba cię to nie obchodziło.

Ktoś z tłumu pod drzwiami: Ej! Otwórzcie!

N: Zamknijcie się!

S: Nicole, to nie Oliver jest tym złym w tej historii.

N: Tak? To niby kto?

S: To...Tom.