*dwa miesiące później*
*NAMJOON*

Wraz z Sarą siedzieliśmy w niewielkim, przytulnym kawiarnianym zakątku, w otoczeniu ciepłej atmosfery i delikatnej muzyki w tle. Zarówno ja jak i Sara byliśmy pełni emocji, gdy czekaliśmy na ważne oświadczenie z naszej wytwórni. Sara trzymała delikatnie swój brzuch, który wyraźnie wydawał się być nieco większy niż zazwyczaj.

- Wyobrażasz sobie to? To jest nasz wielki dzień. Czekamy na to od tak dawna.. - uśmiechnąłem się i złapałem jej dłoń 

- Tak, to jest nie do uwierzenia. I mam wrażenie, że nasze życie właśnie się zmieni. - uśmiechnęła się do mnie i lekko pogłaskała moją dłoń 

- Mam nadzieję, że to zmiany na lepsze. Dla nas, naszego związku i... tego malucha w środku - zaśmiałem się tchórzliwie 

- mam taką nadzieję.. jestem przygotowana do tego, że będą różne opinie kochanie, ale nie mogę się doczekać, aż nasze dziecko przyjdzie na świat. Będziemy świetnymi rodzicami. - spojrzała na swój brzuch, a potem na mnie 

Przysunąłem się w jej stronę i objąłem ją mocno. Położyłem swoją dłoń na jej brzuszku i zacząłem gładzić patrząc jej głęboko w oczy 

- Tak, wiem, że będziemy. Jesteś niezwykłą kobietą. I jestem dumny, że jesteś moja

Gdy już chciałem pocałować moją kobietę, usłyszałem odchrząknięcie. Spojrzałem w tamtą stronę i zauważyłem menedżera wytwórni wszedł do kawiarni. Oboje nerwowo spoglądaliśmy w jego stronę.

- Cześć Namjoon, Sara. Mam dla was przygotowane oświadczenie - powiedział siadając - przeczytajcie, i jak zaakceptujecie to opublikuję to 

Wziąłem papierek do ręki i zacząłem cicho czytać, aby Sara mnie słyszała 

"Dzisiaj mamy zaszczyt ogłosić wyjątkowe wydarzenie w życiu dwójki naszych utalentowanych ludzi, Killun Sary oraz Kim Namjoona, którzy od dłuższego czasu tworzą razem i wspólnie budują swoje życie zarówno w sferze zawodowej, jak i prywatnej. Zarówno dla nich, jak i dla naszej wytwórni, to jest ogromnie ważne wydarzenie, które chcielibyśmy podzielić się z naszymi fanami na całym świecie.

Sara i Namjoon z wielką radością ogłaszają swoją miłość oraz fakt, że oczekują narodzin swojego pierwszego dziecka. To niesamowite wydarzenie jest źródłem wielkiej radości i szczęścia zarówno dla nich, jak i dla nas wszystkich w wytwórni.

Wierzymy, że miłość jest jednym z najpiękniejszych przejawów ludzkiego doświadczenia, a zarazem inspiracją dla wielu artystów. Sara i Namjoon od dłuższego czasu dzielą ze sobą miłość, pasję do muzyki oraz wyjątkowe chwile. Ich związek jest dowodem na to, że miłość może kwitnąć w każdych warunkach, a teraz przekształca się w coś jeszcze bardziej pięknego – w rodzinną miłość.

Nasze wsparcie i najlepsze życzenia kierujemy w stronę Sary i Namjoona w tej ważnej chwili ich życia. Jesteśmy dumni, że są częścią naszej rodziny artystycznej, a jednocześnie rodziny osobistej, i jesteśmy przekonani, że zarówno jako artyści, jak i przyszli rodzice, będą kontynuować swoją wspaniałą drogę z pasją i determinacją.

Chcielibyśmy podziękować wszystkim fanom za wsparcie, które dotychczas okazywali zarówno Namjoonowi. Wasza miłość i wsparcie są dla nas nieocenione, a my mamy nadzieję, że będziecie kontynuować kierowanie pozytywnej energii w stronę tego wyjątkowego związku i nadchodzącej rodziny.

Razem świętujmy miłość, muzykę i życie!

Z wyrazami szacunku,

Hybe Ent." 

Spojrzałem na Sarę, która jeszcze czytała zawartość oświadczenia. Kiedy skończyła pokiwała głową 

- czyli co? Wstawiać? - spytał 

- Tak, jesteśmy gotowi - odpowiedziała rudowłosa

- Super, w takim razie już wam nie przeszkadzam - uśmiechnął się po czym wyszedł z kawiarni 

- może też będziemy się zbierać?- spytałem 

- tak, masz rację - uśmiechnęła się wstając 

Podszedłem szybko do niej i założyłem płaszcz na jej ramiona, po czym dałem jej słodkiego buziaka w nos. 

🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼

Wróciliśmy do domu, rozebrałem płaszcz oraz buty i pomogłem mojej dziewczynie. W ramach podziękowań dostałem buziaka w usta. Uśmiechnąłem się i poszedłem do salonu 

- o jesteś, dzwoniłem, ale nie odbierałeś - powiedział Yoongi zatrzymując mnie 

- co jest?- spytałem 

- spojrzysz na tekst?- spytał 

- jasne - odpowiedziałem z uśmiechem i poszedłem za chłopakiem do jego domowego studia 

*SARA*

Od rana nie czułam się za dobrze, jeszcze ten fakt, że dziś wyszedł na jaw mój związek z Namjoonem. Nie wiedziałam co zrobić ze sobą. Po przyjściu z kawiarni poszłam od razu do pokoju gdzie położyłam się na łóżku, ale na co mi to było jak w głowie miałam tysiąc myśli na raz.. Wstałam z łóżka, podeszłam do lustra i spojrzałam na swój odbity w nim obraz. 

- Muszę się uspokoić. - wzięłam wdech - Muszę uwierzyć, że wszystko będzie dobrze. Namjoon jest ze mną, a nasza miłość jest prawdziwa.

 Stopniowo uspokajałam się i próbowałam skoncentrować na swoim oddychaniu.

- Muszę pozbyć się tego stresu - szeptałam cicho 

Gdy się uspokoiłam zeszłam do kuchni i zaczęłam przygotowywać sobie sałatkę . 

- Wszystko będzie dobrze - szepnęłam

- Sara? Wszystko dobrze?- usłyszałam głos Dagmary

- Nie - odpowiedziałam odwracając się w jej stronę

- jesteś blada - stwierdziła - usiądź - podeszła do mnie 

- nic mi nie jest - powiedziałam 

- Ari chodź tutaj - zawołała ciemnowłosa przyjaciółkę 

Do pomieszczenia weszła Ari uśmiechnięta, ale widząc co się dzieje, zabrała ode mnie nóż i pomogła posadzić mnie na krześle

- co się dzieje?- spytała 

- stresuje się - mruknęłam

- czym?- spytała Daga podając mi wodę 

Wzięłam łyka wody i westchnęłam cicho 

- tym oświadczeniem, boję się spojrzeć w telefon - przyznałam 

- hej, spokojnie, jak chcesz możemy sprawdzić - powiedziała Ari biorąc telefon

Spojrzałam na nie i pokiwałam głową na znak zgody. Dobra co ma być to będzie. Dziewczyny odpaliły swoje urządzenia i przeglądały komentarze, nie umiałam wyczytać z ich min co wyrażają 

- i co?- spytałam 

- cóż .. -westchnęła Daga

- nie jest źle - dopowiedziała Ari 

- nie jest źle? - spytałam zdziwiona 

- dobra jest okropnie - przyznała Daga

Wzięłam od niej telefon i zaczęłam czytać komentarze "jest z nią dla kasy", "niech usunie to dziecko!", "pewnie to dziecko kogoś innego i chce go wrobić", "niech zdechnie wraz z tym bachorem" Przełknęłam ślinę i odłożyłam urządzenie. Wstałam z krzesła i poczułam jak nogi mi się uginają, a potem ciemność

*ARIA* 

- jezus - powiedziała brązowowłosa i złapała dziewczynę, zanim upadła na podłogę 

- Biegnę po Namjoona - powiedziała i pobiegłam do studia Yoongiego

Nie pukając weszłam do środka zadyszana. Chłopaki spojrzeli na mnie zdziwioeni. 

- Namjoon - wzięłam wdech 

- kochanie spokojnie co się dzieje? - podszedł do mnie Yoongi

- Sara zemdlała - powiedziałam przestraszona

- CO? - krzyknął wystraszony RM i wybiegł z pomieszczenia

Razem z Yoongim pobiegliśmy za nim.

- jak to się stało? - spytał mój chłopak

- zobaczyła komentarze - mruknęła Dagmara

- trzeba dzownić na pogotowie - powiedział rozpaczony

- dzownilam, będą za dziesięć minut - powiedziała Daga

*NAMJOON*

Po dziesięciu minutach przyjechało pogotowie. Odrazu się z nimi zabrałem dzwoniąc do menadżera. Po chwili byliśmy w szpitalu. Po różnych badaniach lekarz zaprosił mnie do gabinetu. Zestresowany wszedłem do gabinetu i usiadłem na krześle

- Panie Kim, stan pani Killun jest poważny. Zagrożona ciąża, która była od początku - powiedział

- chwila.. - przerwałem mu - jaka ciąża zagrożona?

- nic panu nie wspominała? - spytał.

- nie - odpowiedziałem zgodnie z prawdą

- cóż ciąża od początku była zagrożona ze względu na stan pana dziewczyny. Serce oczywiście pracuje dobrze - spojrzał na mnie

- co teraz będzie? - spytałem

- poczekamy aż odzyska przytomność i wtedy zobaczymy co dalej. Narazie wszystkie wyniki poszły do analizy - powiedział

Pokiwałem głową że zrozumieniem i pożegnałem się z doktorem. Wyszedłem z pomieszczenia i poszedłem pod salę Sary. Spojrzałem przez okno i westchnęłem cicho czekając aż się obudzi

- panie Kim - usłyszałem głos pielęgniarki

- tak?

- proszę wrócić do domu. Panna Killun odpoczywa i jest pod dobrą opieką - uśmiechnęła się lekko

- muszę być przy niej - szepnąłem

- wiem skarbie, ale musisz odpocząć - powiedziała

Pokiwałem głową i zadzwoniłem po Jina, aby po mnie przyjechał. Po pół godzinie napisał, że jest pod szpitalem. Podszedłem jeszcze raz do szyby i uśmiechnąłem się lekko. Opuściłem budynek wracając w ciszy do dormu.