*Sara*

Od rana siedziałam w gabinecie nerwowa. Nie umiałam skupić się na niczym, jesteśmy tak blisko celu, aby dowiedzieć się gdzie jest Ji-Han. Czułam się dzisiaj źle. Spojrzałam na kawę i wzięłam do ręki kubek. Niestety moja ręka zaczęła drżeć i połowa kawy znalazła się na moich spodniach

- kurwa - przełknęłam i zaczęłam ścierać chusteczką plamę

- hej kochanie - usłyszałam głos Namjoona

- Hej - odpowiedziałam

- wszystko dobrze? - spytał widząc jak ręką mi drży

- tak - odpowiedziałam cicho - tylko trochę tu gorąco

- jesteś blada - powiedział idąc otworzyć okno

- zaraz mi przejdzie - powiedziałam opierając się głową o dłonie

Chłopak podszedł do mnie i przytulił mnie mocno do siebie. Wtuliłam się mocniej w chłopaka oddychając już spokojniej

- lepiej ci? - spytał

- tak, dziękuję - uśmiechnęłam się

- może powinnaś pojechać do lekarza? - usiadł na krześle

- nie potrzeba - opowiedziałam wracając do roboty

- proszę - usłyszałam jego błagalny głos

Westchnęłam cicho i pokiwałam głową na zgodę. W końcu minęło już pół roku i muszę iść na kontrolę. Sięgnęłam po telefon i zadzwoniłam do przychodni. Umówiłam się na na poniedziałek. Zapisałam w kalendarzu na którą godzinę po czym się rozłączyłam

- w poniedziałek na dziesiątą - mruknęłam

- pojadę z tobą - uśmiechał się

- dziękuję ci - podeszłam do niego i pocałowałam w policzek

Nadszedł ten czas, godzinę przed akcją Dagmara siedziała w pokoju i przebierała się w strój. Modliłam się aby plan wyszedł idealnie.

- czemu czuć gęstą atmosferę? - spytała Mel siadając na kanapie

- nie zaprzątaj sobie tym głowy kochanie - powiedziałam, po czym podałam jej pilot do telewizora

- to coś związanego ze mną tak? - spytała cicho

Spojrzałam na nią i przekręciłam głowę

- zachowujecie się dziwnie, coś ukrywacie - mruknęła - najpierw chcecie mi pomóc, a teraz ukrywacie przede mną wszystko

- walczymy o ciebie - odpowiedziałam

Dziewczyna tylko westchnęła i włączyła telewizor. Wiem, że było jej smutno, ale patrząc na jej stan, nie chciałam aby coś jej się stało. Uśmiechnęłam się słabo do dziewczyny i czekałam na przyjaciółkę. Po chwili zeszła razem z V, który był przebrany również

- no.. wyglądacie bosko - uśmiechnęłam się

- mam udawać słodki głos? - spytała Dagmara

- tak - odpowiedziałam

- boże, miej mnie w opiece - spojrzała w górę a potem na chłopaka - gotowy?

Tae pokiwał głową i ruszył jako pierwszy.

*Dagmara*

Siedziałam na ławce przed galerią i czekałam na dziewczynę. Nagle usłyszałam piskliwy głos

- Ale ty jesteś piękna - uściskała mnie Jennie

- a dziękuję - powiedziałam słodko i mnie zemdliło

- to co zakupy? - spytała dziewczyna

- jasne - odpowiedziałam wciąż udając słodką

Jennie zaprowadziła mnie do największych i najdroższych sklepów jakie mogłam sobie wyobrazić. Właśnie staliśmy przed półką z bluzami

- podoba mi się ta różowa, a tobie? - spytała

- mi też, jest słodka jak ty - uśmiechnęłam się szeroko

- UWU biorę - zaśmiała się słodko i wrzuciła do koszyka produkt

- skąd masz na to kasę? - spytałam

- oh, Ji-Han ci nie wspominała, że ma bogatego faceta? - spytała przeglądając spodnie

- nie - odparłam również przeglądając spodnie, ale kiedy spojrzałam na cene przestałam robić tą czynność

- Nazywa się Min Yoongi, ma jego kartę - uśmiechnęła się - znaczy miała. Podarowała mi ją - zaśmiała się

- dlaczego? - zaciekawiło mnie to

- oh, długa historia, jakaś fanka przyczepiła się do niego. Podobno była natrętna i chciała Yoongiego oppe dla siebie - zrobiła smutną minę - ale Ji-Han w końcu się jej pozbyła - uśmiechnęła się szeroko

- moja Ji-Han? - spytałam

- tak, wiesz jaka ona jest, nie odpuści. Zrzuciła ją ze schodów, nawet nie wiem czy żyje ta dziewczyna - mruknęła

- pizda - powiedziałam cicho

- coś mówiłaś?

- nie. A gdzie teraz jest?

- kto?

- no Ji-Han - westchnęłam

- aaaa. Tego nie mogę ci powiedzieć. Obiecałam jej na mały paluszek - powiedziała idąc do kasy - ale będzie niedługo w Korei

- wyleciała?

- tak do Tajlandii - zapłaciła za zakupy i wyszła ze sklepu

Westchnęłam ciężko myśląc jaka ta dziewczyna jest głupia, no cóż nie wszystko się ma co rozdawali. Jedni są piękni ale głupi, a drudzy nie za piękni, ale za to mądrzy.. szłam szybko za dziewczyną starając się nie wywalić

- o Ji Han dzowni! - uśmiechnęła się szeroko i odebrała

Pokazałam jej, że ma być cicho, i aby nie mówiła o mnie. Dziewczyna pokiwała głową i włączyła na głośno mówiący

- ta suka żyje - powiedziała

- kto? - spytała Jennie

- Melania, a kto - odparła

- to chyba dobrze - powiedziała różowowowłosa

- nie, bo to mi niszczy plan! Suka miała umrzeć, a tymczasem ona siedzi sobie z Nimi w Dromie.. muszę coś wymyśleć

Spojrzałam na telefon i miałam ochotę jej coś powiedzieć. Musiałam bardzo mocno się powstrzymywać. Wzięłam głęboki wdech i policzyłam do dwudziestu

- ale co chcesz zrobić? - spytała

- jak wrócę do Korei, to dorwę ją i zabiję - odparła po czym się rozłączyła

Jennie tylko wzruszyła ramionami i schowała telefon do kieszeni. Wzięła mnie za rękę i pociągnęła do kolejnych sklepów. Nie umiałam się już na niczym skupić, chciałam z stąd iść i wrócić do domu.

Gdy wróciłam do domu rzuciłam peruką o podłogę i poczułam łzy. Cała drogę V pytał się co się stało, lecz ja chciałam powiedzieć to wszystkim. Zauważyłam, że wszyscy są w salonie razem z Mel, tylko, że ona spała

- i jak? - spytała Sara - Dag?

- dzwoniła do niej Ji-Han.. - zaczęłam - dowiedziała się, że Mel żyje - poczułam łzy na policzkach - powiedziała, że jak wróci do Korei to ją zabije

- o nie kurwa, o nie - zdenerwował się Suga

- spokojnie - powiedział Namjoon - załatwimy ochroniarzy na całe doby

- kurwa, czy ta kobieta nie może zginąć - odparł Hobi

- najgorsze jest to, że Jennie używa twojej karty Yoongi - spojrzałam na chłopaka, który już na maksa się wkurwił.

Wstał z kanapy powoli by nie obudzić dziewczyny i zaczął chodzić z kąta do kąta myśląc

- teraz nic nie wymyślisz, jesteś zdenerwowany - powiedziała Sara

- muszę, nie mogę jej stracić kolejny raz - mruknął

- nie stracisz - odparł Jin

Spojrzałam jeszcze raz na chłopaków i spuściłam głowę. Udałam się do pokoju aby zmyć makijaż i przebrać się w piżamę. Pod prysznicem zaczęłam płakać. Dlaczego ja to słyszałam? Po długim prysznicu wyszłam z łazienki i usiadłam na łóżku

- Dag - usłyszałam głos JK i się wystraszyłam - spokojnie

- przepraszam - mruknęłam

- nie masz za co - uśmiechnął się delikatnie - połóż się

Zrobiłam to co powiedział chłopak. Położyłam się i spojrzałam w sufit

- Pomyśl o tym, że pojutrze idziemy na randkę - uśmiechnęłam się lekko słysząc słowo randka - i wierz mi Mel jest bezpieczna. Yoongi hyung nie pozwoli aby stała jej się krzywda - objął mnie w pasie u przytulił do siebie

Wtuliłam się w niego mocniej wdychając jego zapach który mnie uspokajał. Po chwili poczułam jak moje powieki stają się ciężkie aż w końcu zasnęłam wtulona w swoją miłość