*Melania*

- Co dziś robisz popołudniu? - zapytał Dae

Uniosłam wzrok na jego twarz przyglądając się. Muszę dać po sobie znać że nie wiem o rozmowie. Odgarnęłam włosy uśmiechając się

- właściwie to nic - odpowiedziałam

- to może dasz się zaprosić na randkę?

- Wybacz Dae, nie chodzę na randki - odpowiedziałam

- to kino? - nie dawał za wygraną

- wciąż randka - westchnęłam

- może kawa?

- nie dasz mi spokoju prawda? - spytałam

- nie - zaśmiał się

- dobrze, może być kino - odparłam zgadzając się

Nie wiem czy dobrze zrobiłam, ale zawsze mogę zrezygnować z tego prawda?

- super, w takim razie spotkamy się koło parku po pracy - uśmiechnął się szeroko

- od razu po pracy?

- no tak, po co czekać - uśmiechnął się wracając do swoich obowiązków

Cały czas miałam z tyłu głowy rozmowę jego i Ji-Han o planie.. Prz co nie potrafiłam się skupić na niczym innym.

- Hallo Melania słyszysz mnie? - usłyszałam głos

Otrząsnęłam się mrugając szybko oczami i spojrzałam na osobnika

- o Jimin, Tae - uśmiechnęłam się do nich - co podać?

- wyglądasz tragicznie - skomentował Jimin, za co dostał w łeb od V

- dzięki, Jimin.. kobieta lubi takie coś słyszeć - zaśmiałam się cicho

- nie słuchaj idioty, poprosimy ciasto malinowe - odezwał się Tae

- duży kawałek czy pokroić? - spytałam biorąc ciasto

- pokrój na... poczekaj - zaczął liczyć - na 10 osób

- impreza? - zapytałam

- tak - uśmiechnął się szeroko Jimin - do której pracujesz?

- do szesnastej - odpowiedziałam i podałam im pudełko

- super - ucieszył się V

Spojrzałam na niego z uniesioną brwią i pokiwałam głową.

*Jimin*

- naprawdę wygląda okropnie - powiedziałem wsiadając do auta

- nawet mi nie mów, jak widziałem ją w sklepie to wyglądała jeszcze gorzej - westchnął V łapiąc za kierownicę i odjeżdżając

- myślisz, że wszystko się uda? - spytałem trzymając ciasto

- oby, Yoongi hyung już się o to postara - mruknął chłopak

- wczoraj płakał całą noc, miał przerwy, ale tylko chwilę. Patrzył cały czas w telefon - westchnąłem - podejrzewam, że oglądał ich wspólne zdjęcia

- dlaczego nam tak padło na mózg? - zadał pytanie zmieniając bieg - uwierzyliśmy kobiecie, a raczej dziwce, której nigdy nie trawiliśmy

- nie wiem.. ale to wszystko było takie realne - oparłem głowę o szybę

Po paru minutach byliśmy już pod dormem. Wziąłem tort i wszedłem do środka

- Namjoon zostaw te balony! - usłyszałem krzyk Sary

- Co zrobić, że pęka jak dmucham - odpowiedział załamany lider

- co tu się dzieje? - wszedłem do kuchni i zacząłem się śmiać

- ten idiota zaraz przedziurawi wszystkie balony - mruknęła dziewczyna zabierając paczkę

- powiedziałem, że to nie moja wina kochanie...

- macie ciasto? - spytała dziewczyna ignorując swojego chłopaka

Uśmiechnąłem się i podałem jej ciasto. Dziewczyna podziękowała i rozpakowała układając na tacy. Robiliśmy przyjęcie przeprosinowe. Plan był taki Yoongi Hyung przed szesnastą jedzie do kawiarni, godzi się z Melania przyjeżdżają i rozpoczyna się impreza

- jesteśmy - krzyknął Jungkook wchodząc z Dagmarą do kuchni

- wow - szepnęła dziewczyna, patrząc na to jak piękny był ustrojony salon.

Na suficie wisiały balony, a do nich przywiązane zdjęcia Mel i Yoongiego. Na sofie leżały misie jak i kwiaty, a na stole pełno słodyczy i picia

- podoba się ? - spytałem

- tak - pokiwała głową

- Dagmara.. - zaczęła Sara podchodząc do niej - ciebie też bardzo przepraszamy..

- luzik - uśmiechnęła się szeroko i złapała za ramię młodego

- jak wyglądam? - usłyszałem głos dobiegający z tyłu po czym każdy się obrócił

- Hyung wyglądasz cudownie - powiedział V

- padnie na kolana - zaśmiał się Hobi

- żeby tylko na kolana - dołączył Jin

- o czym w myślicie? - westchnął chłopak i poprawił włosy

- a co z Ji-Han? - spytała Dagmara

- więc... jak już Mel tu będzie, Yoongi zadzwoni po nią... - zaczął Hobi

- ... i gdy ona się pojawi, zerwie z nią. Powie, że wszystko wie i ma dowody - dokończyłem

- to nie ma jej w dormie? - spytała zdziwiona

- nie - westchnął Suga - pewnie jest z kochankiem

*Melania*

- dziękuję i zapraszam ponownie - uśmiechnęłam się do klienta

Odetchnęłam z ulgą jeszcze godzina i koniec tego tutaj.. wciąż się zastanawiałam nad wyjściem z Dae, szczerze mówiąc bałam się.. zagryzłam wargę i poszłam wycierać stoliki

- lubisz czekoladę czy kawę? - poczułam oddech na karku

Wystraszona głosem za mną odwróciłam się i odepchnęłam delikatnie chłopaka, który napierał na mnie ciałem

- nie rób tak więcej - powiedziałam wracając do czynności

- tylko zapytałem - zaśmiał się

- czekoladę - westchnęłam mając dość jego towarzystwa

- w takim razie jedna czekolada dla piękniej dziewczyny - postawił przede mną kubek

Spojrzałam zdziwiona na ciecz i na niego. Nie wypije tego, zapewne jest tam jakiś środek.. uśmiechnęłam się delikatnie do chłopaka dziękując za napój

- dla ślicznej pani wszystko. O klient przyszedł - spojrzał na ladę - idę obsłużyć, a ty odpocznij - wziął szmatkę ode mnie i poszedł za ladę

Przegryzłam nerwowo wargę czekając aż Dae pójdzie na swoje stanowisko i będzie parzył kawę. Szybko gdy poszedł, wzięłam kubek i wylałam do zlewu zaczynając szybko oddychać. Kubek wywaliłam do kosza i opłukałam zlew. Wzięłam kolejną szmatkę i poszłam dalej czyścić stoliki

- miłego dnia - usłyszałam

- smakowała? - spytał uśmiechnięty

- bardzo, a po drugie chciało mi się bardzo pić więc duszkiem wypiłam - uśmiechnęłam się

*Yoongi*

Zbliżała się godzina szesnasta. Poprawiałem jeszcze raz włosy i koszulę. Czy się stresowałem? W chuj, ale jak to mówią... świat do odważnych należy. Wziąłem bukiet i wyszedłem z mieszkania. Usiadłem za kierownicą, odpaliłem auto i kierowałem się w stronę kawiarni

- mam nadzieję, że mi wybaczy - szepnąłem cicho do siebie

Byłem chwilę po szesnastej. Zaparkowałem auto i wyszedłem. Trzymałem mocno bukiet, a w głowie przypominałem sobie co mam jej powiedzieć. Chciałem już wyjść zza rogu kiedy zobaczyłem Mel z Ji-Han. Słyszałem jak ostro się kłóciły. Po chwili moja była dziewczyna popchnęła Mel, która nie fortunie przechyliła się i spadła ze betonowych schodów

- NIE!! - krzyknąłem rzucając bukiet i biegnąc do dziewczyny

*Melania*

Wreszcie koniec. Ściągnęłam fartuch i założyłam kurtkę. Na dworze nie było już ciepło. Zamknęłam kawiarnię i udałam się na schody prowadzące w dół. Nasza kawiarnia znajdowała się na mini wzgórzu, jednak do pokonania było aż 15 betonowych schodów. Czekałam na chłopaka aby oznajmić mu, że jednak rezygnuje z spotkania. Minęło piętnaście minut, a jego nie było. Stwierdziłam, że nie ma co czekać. Chciałam już iść ale drogę zagrodził mi ktoś.. a dokładniej Ji-Han

- no proszę, sama do domciu? - spytała słodko

- co tu robisz? - zapytałam zdziwiona

- stoję - zaśmiała się

- wow, wyczyn.. a teraz przesuń się bo zabierasz mi tlen - powiedziałam chcąc ją wyminąć, ale złapała mnie za ramię wbijając paznokcie - zostaw mnie! To boli

- posłuchaj suko, niszczysz mi życie - warknęła

- ja? - zaśmiałam się ironicznie - to ty niszczysz życie innym. Pomyśl o Yoongim

- ten idiota nie jest wart - zacisnęła mocniej palce

- to po chuj z nim jesteś? - spytałam

- dla kasy, korzystam z tego ja, Rae i Dae

- kim jest dla ciebie Dae?

- bratem - uśmiechnęła się szeroko

Wyrwałam się jej i wymierzyłam soczystego liścia na policzku. Dziewczyna złapała się za policzek i zaśmiała się

- poćwicz lepiej bo ci nie wychodzi - zrobiła krok w moją stronę, a ja do tyłu - taka niewinna Melania, przyleciała z Polski prosto do Korei - zrobiła jeszcze jeden krok - potem ratuje ją książę na białym koniu, a raczej idol od dupy.. ah jakie to słodkie i romantyczne - westchnęła dziewczyna - Ale wiesz co? - spytała - takie dziewczynki jak ty nie mają szczęśliwego zakończenia - zaśmiała się i popchnęła mnie

Próbowałam złapać równowagę, ale na marne, jedynie co usłyszałam to śmiech tej suki i rozpaczliwy krzyczący głos. A później zapanowała cisza i ciemność..

*Yoongi*

Podbiegłem szybko do Mel i spojrzałem na nią wystraszony, było pełno krwi. Wyciągnąłem szybko telefon i zadzwoniłem po kartkę

- pogotowie ratunkowe - odezwał się dyspozytor

- moja dziewczyna została zepchnięta ze schodów, jest pełno krwi.. ona nie otwiera oczu!! - krzyknąłem

- spokojnie, czy oddycha? - spytał

Spojrzałem nerwowo na dziewczynę ale nic nie widziałem. Przyłożyłem policzek do jej nosa i usłyszałem ciche westchnienia

- hallo czy poszkodowana oddycha? - odezwał się pan

- ledwo..

- gdzie pan jest?

- koło kawiarni Lady proszę pomóżcie jej.. - zacząłem płakać

- czy ma jakieś rany?

- nie wiem, chyba na głowie bo cały czas leci jej krew, tu jest pełno krwi!

- proszę się uspokoić. Karetka już jest w drodze, proszę sprawdzać czy oddycha

Położyłem komórkę obok jej ciała i poklepałem ją po policzku.

- Mel, obudź się hej.. nie śpij - szepnąłem cicho

Kiedy karetka przyjechała odrazu spytałem czy mogę jechać z nimi

- kim pan jest dla poszkodowanej? - zapytał ratownik

- narzeczonym - skłamałem

- proszę za mną - powiedział, a na szybko wsiadłem do ambulansu

Siedziałem w szpitalu przed blokiem operacyjnym. Miałem już wszystkiego dość, co chwilę telefon mi dzwonił. W końcu nie wytrzymałem i odebrałem

- gdzie ty jesteś? - usłyszałem głos Sary

- Sara..

- Yoongi co się dzieje?

- Melania jest operowana..

*Sara*

Już od dwóch godzin Yoongi wraz z Melania powinni być w domu. Zaczęłam się bardziej niepokoić

- No gdzie on jest? - niecierpliwił się j-hope

- zadzwonię do niego - powiedziałam wybierając numer chłopaka

Jeden sygnał, drugi sygnał.. nic

- może się godzą w samochodzie wiecie jak - poruszał brwiami V, a inni zaczęli się śmiać

Znów wybrałam numer chłopaka, ale na darmo. W końcu za trzecim razem udało mi się

- gdzie ty jesteś - spytałam

- Sara...- jęknął boleśnie

- Yoongi co się dzieje?

Widziałam jak każdy spoważniał na moje pytanie i spojrzał na mnie oczekując informacji

- Melania jest operowana..

Upuściłam telefon, który opadał z hukiem na ziemię. W oczach pojawiały mi się łzy

- Kochanie co się dzieje? - podszedł Namjoon

- Melania jest operowana.. - wyszeptałam

- CO?! - krzyknęła Dagmara ze łzami w oczach

- nie.. wiem.. rozłączył się.. - westchnęłam ciężko płacząc

- kurwa na co czekamy jedziemy - wstał Jin z kanapy i wsiedliśmy do auta

Nie wiem jak Jin to zrobił, ale po dziesięciu minutach byliśmy w szpitalu. Oczywiście stara recepcjonistka nie chciała nam powiedzieć gdzie jest sala operacyjna, w końcu chłopaki przyznali się, że są z BTS. Oh jakie to było cudowne, od razu nam powiedziała, stara pizda.. Pobiegliśmy w stronę sali i zauważyłam Yoongiego siedzącego załamanego.

- co się stało? - spytała Daga łapiąc go za ramiona

- Ji-Han.. - wyszeptał ledwo

- Suga.. - RM podszedł do niego i kucnął przy nim - czy Ji-Han jej coś zrobiła?

Chłopak pokiwał głową i zaczął płakać. Mój chłopak widząc go wziął go w ramiona zaczynając kołysać na boki.

- zabije sukę - powiedział twardo V

- ja też - dodał Jimin

- co ona jej zrobiła? - Dagmara wciąż była w szoku

- zepchnęła ją ze schodów - wyszeptał

- TYCH BETONOWYCH?! - krzyknęłam zbulwersowana, a chłopak mi tylko przytaknął

- oby było wszystko dobrze - szepnął cicho Jungkook tuląc Dage