Siedziałam od czterech dni w swoim małym mieszkaniu, otoczona ciszą i ciemnością. Kilka dni temu straciłam pracę w sklepie, który był dla mnie drugim domem. Byłam załamana tym nagłym zdarzeniem. Dlatego tak jest?

Włączyłam telewizor, a na ekranie zobaczyłam własne zdjęcie oraz nagłówek: "Kontrowersyjna Melania - Co naprawdę się stało?" Na ekranie pojawiły się screeny portali społecznościowych gdzie były liczne komentarze i plotki na mój temat.

- Tu Kim Hasei, wszyscy wiemy że Melania Parker była bardzo blisko z chłopcami BTS. Nasz reporter Wei zapytał lidera grupy, jak to się stało

- dokładnie nie wiem jak mogło się to stać. Ale chcemy wam powiedzieć że jestem strasznie zawiedzony tym. Myślałem, że Melania jest jedną z tych osób, na które mogę liczyć. A ona zrobiła coś takiego... Jako lider zespołu odrazu zareagowałem. Oczywiście imprezowaliśmy, ale chyba każdy normalny człowiek może to robić - na ekranie pojawił się Namjoon

- Suga, a ty jak to widzisz? - zapytał reporter

- brzydzę się nią. Brzydzę się takimi ludźmi - odpowiedział głębokim głosem

Na ekranie znów pojawiła się kobieta, coś mówiła, ale ja nie mogłam już tego słuchać. Czułam się przerażona i bezsilna wobec fali negatywnych komentarzy i oskarżeń. Nie wiedziałam, jak się bronić ani jak wytłumaczyć prawdziwe okoliczności
Nikt mi nie wierzył.. Wszystko to było dla mnie przytłaczające..

Nie miałam już siły na walkę. Czułam się osamotniona i bezradna. To był jeden z najtrudniejszych momentów w moim życiu, gdy cały świat zdawał się obracać przeciwko mnie, a moja przyszłość była niepewna.

Melania
Zajmij się Scooby'm i uważaj na siebie. Dziękuję, że zawsze byłaś koło mnie, ale teraz nie umiem sobie poradzić. Żegnaj

Kliknęłam ikonkę wyślij i odłożyłam telefon. Wstałam z kanapy i podeszłam do psa. Wtuliłam się w niego i zaczęłam płakać. Scooby jakby wyczuł co się dzieje i zaczął mnie lizać po twarzy. Uśmiechnęłam się lekko na czuły gest i wstałam.

×××
*Dagmara*

Biegam, a raczej pędziłam do mieszkania Mel. Nie mogła tego zrobić. Szybko wbiegłam na klatkę schodową i wpadłam do drzwi

- Melania! - krzyknęłam szukając dziewczyny

Sprawdziłam wszystkie pomieszczenia została mi tylko łazienka. Ze łzami w oczach otworzyłam drzwi i zobaczyłam ją. Siedziała w wannie zapłakana. Podeszłam szybko do niej i przytuliłam ją

- nie udało mi się - powiedziała cicho

- i bardzo dobrze - westchnęłam cicho płacąc

*Melania*

Dziewczyna podała mi kubek z herbatą i usiadła obok mnie. Napiłam się łyka i zamknęłam oczy

- nie możesz tak po prostu się poddać - odezwała się Daga - jeśli to zrobisz pokażesz tej suce, że wygrała

- życie kopie mnie w twarz - powiedziałam wreszcie

- to ty kopnij życie w dupę i pokaż mu, że jesteś silna

Przez chwilę myślałam nad słowami Dagmary.. może faktycznie powinnam pokazać że jestem silna

- dobrze - szepnęłam

Rano wzięłam na smycz swojego psa, Scooby'ego, i ruszyłam na spokojny poranny spacer po okolicy. Słońce powoli chyliło się ku wschodowi, a ulice miasta zaczęły się wypełniać autami.

Podczas spaceru, zauważyłam kawiarnię o nazwie "Lady" która wydawała się wyjątkowo urokliwa. Moją uwagę przyciągnęła kartka, która wisiała przy wejściu. "Poszukujemy kelnerki!"

- co mogę stracić.. najwyżej następna pracę.. - mruknęłam

Zdecydowałam się wejść z psem na smyczy i z bliska przyjrzeć się kawiarni. Wnętrze miejsca emanowało ciepłem i zapachem świeżo zaparzonej kawy.

Kiedy podeszłam do lady zobaczyłam uśmiechniętą baristkę.

- dzień dobry! Jak mogę ci pomóc? - zapytała.

Pokazałam na kartkę z ogłoszeniem i przytuliłam psa do siebie.

- Widziałam ogłoszenie o poszukiwaniu kelnerki. Czy jest jeszcze szansa na rozmowę o pracę?

- Oczywiście! Jestem właścicielką kawiarni, Laura. A ty jesteś? - Baristka uśmiechnęła się jeszcze szerzej.

- Jestem Melania.. - odpowiedziałam, a Laura spojrzała na mnie

- wiesz..- zmieszała się dziewczyna

- rozumiem. No nic.. dziękuję - mruknęłam cicho

- zaczekaj - powiedziała - Z chęcią przeprowadzę z tobą rozmowę kwalifikacyjną. Ale najpierw, piesek jest uroczy, ale może zostaw go na chwilę na dworze?

Wróciłam do domu z Scooby'm i poczułam piękny zapach. Uśmiechnęłam się widząc moją przyjaciółkę gotującą

- co gotujesz? - spytałam

- ja pierdole! - krzyknęła wystraszona

Uniosłam brwi do góry i się zaśmiałam się cicho

- wszystko dobrze? - spytała

- tak i nie. Jutro zaczynam pracę - poinformowałam ją

- NAPRAWDĘ! JEZUS - krzyknęła zadowolona i przytuliła mnie

Siedziałam z przyjaciółką na tarasie i patrzyłam w niebo. Zaczęłam myśleć co u Yoongiego, co u chłopaków. Przełknęłam ciężko ślinę i zagryzłam wargę.

- o czym myślisz? - spytała

- o chłopakach - mruknęłam

- ciężko ci zapomnieć - westchnęła - ale ci się nie dziwię

Uśmiechnęłam się delikatnie i zamknęłam oczy.

- Słyszałaś to co powiedział Yoongi w telewizji? - spytałam

- że się tobą brzydzi? - spytała, a ja pokiwałam głową

- tak, może ma rację, nie pasuje tu. Nie pasuje do tego świata k-popu, do Korei - mruknęłam

- co zamierzasz zrobić?

- nie wiem - szepnęłam

- ale nie.. - spojrzała na mnie

- nie, to mi się nie uda kiedy jesteś w pobliżu - zaśmiałam się cicho

- jesteś wariatką wiesz?

- wiem - westchnęłam cicho