Gdy duduś i pan kremufko wpierdalacz 3000 już otrzeźwieli, mogli wziąść się za lekcje.

- Pierwsze co musisz zrobić aby nauczyć się magicznego rapu to wmówić ludzią w swoim wymiarze totalne głupoty i tym samym zniszczyć życie milioną innym, dasz radę? - Zapytał Paweł

- Łatwizna - prędko odpowiedział mu Andrzej

- No to idź prędko mój uczniu, po lewo masz drzwi prowadzące do twojego wymiaru.

Duda ruszył do niebieskich drzwi, gdy przez nie przeszedł był w swoim świecie który my wszyscy znamy. Tutaj była już 23:54 więc Duda postanowił że ogłosi te głupoty jutro.

Położył się spać w swoim łóżku myśląc co może powiedzieć jutro. Zasnął i znacznie spał wyglądając przy tym jak najedzony, zwinięty w kulkę chomiczek z  chorobą twarzy.

- Proszę pana, proszę wstawać - obudziła go anime pokojówka w pokojówkowo sexy stroju.

- No już wstaje pani Godek - powiedział Duda do swojej pokojówki.

Po chwili zastanowienia Duda doszedł do wniosku że, przecież nie ma pokojówki. Lecz ona wyjaśniła mu że jest z tamtego wymiaru i wynajął ją Jan Paweł II.

Dudzior wstał z łózka, ubrał się i zjadł pyszne śniadanko przygotowane przez panią Godek. Przyznał jej że świetnie ugotowała tą jajecznice z kurzych płodów. (czyt. Jajek) Stwierdził że doprawiła je idealnie.

Nastała godzina, godzina w której Duda wyszedł do ludz. Postanowił improwizować i mówić byle co bo przecież i tak mu uwierzą. W końcu zaczął:

- Przez cały okres komunizmu w szkołach dzieciom wciskano komunistyczną ideologię. - to był bolszewizm. Dzisiaj też próbuje nam się i naszym dzieciom wcisnąć ideologię, tylko inną, zupełnie nową. To jest taki neobolszewizm. Jeżeli w szkołach przemycać się ideologę, żeby zmienić punkt widzenia dzieci i ustawić ich patrzenie na świat, choćby poprzez ich seksualizacje w dziecięcym wieku, to jest sprzeczne z najgłębszą logiką dojrzewania człowieka w sposób spokojny, zrównoważony.

Po słowach Andrzeja tłum zaczął klaskać i wiwatować. Zdecydowanie uwierzyli w jego puste, pozbawione sensu słowa. Duduś był uradowany, a końcu udało mu się doprowadzić do smutku wielu ludzi.

Przepraszam że te rozdziały są takie krótkie