Pov. Rosja

Po tym jak Ameryka poszedł do rodziców, którzy mieli go zabrać do domu ja wróciłem na lekcję. W tej samej minucie gdy wszedłem na salę zadzwonił dzwonek wszyscy mogli iść no oprócz Iranu, nauczyciel najpewniej miał z nim do pogadania przez ten mały wypadek. Ja poinformowałem o tym , że Ameryka wrócił do domu. Szedłem korytarzem do mojej klasy nic nadzwyczajnego. Nie wiem czemu ,ale czułem się zawiedziony na myśl ,że jednak dziś nie spotkam się z Ameryką i nie wyjaśnimy tego wszystkiego. Przechodziłem właśnie obok jednej z młodszych klas aż nie mogłem się powstrzymać by nie zerknąć co dzieciarnia robi. Jedni grali w ping-pong'a na korytarzu, a inni byli w klasach. Zajrzałem do jednej z nich zauważyłem tam Polszę ,która wyglądała jakby miała dostać depresji ,a najpewniej spowodowane było tym że wszyscy chłopacy gadali ..... O kurach? Serio dzieciarnia mówi teraz o kurach? Nie pytam się . Odszedłem od drzwi ,a po chwili doszedłem do swojej klasy.

TIME SKIP

Siedziałem na łóżku , przeglądając oferty domów w okolicy. Nie żeby nie podobało mi się tu mieszkać no ,ale nie chcę nadużywać gościnności ... No i przydało by zrobić jakąś impre . Tak dawno żadnej nie robiłem ani nie byłem na żadnej. Nagle do pokoju wszedł Niemiec.

– Coś się stało Niemcy ?– spytałem unosząc wzrok z laptopa.

– Nie chce nic mówić, ale czycasem nie powinieneś iść do tej swojej pracy?– szybko spojrzałem na godzinę. Kurwa zastało mi jakieś dziesięć minut.

Niemcy opuścił mój pokój, a ja szybko przebrałem się i wybiegłem z domu.

Pov. Ameryka

Leżałem na swoim łóżku ,a w tle leciała muzyka z wierzy (chodzi o taki głośnik jak co) , która była podłączona przez bluetooth do telefonu, nie grała ona jednak tak głośno by było słychać za moich drzwi ją. Nie miałem nic do roboty. Chiny wysłał mi już notatki z pozostałych lekcji więc jest spoko. Czułem się już lepiej choć wciąż bolała mnie strasznie twarz. W domu jest mama, co chwilę w zagląda do mnie i pyta się ,, Synku dobrze się czujesz?,, Albo ,, Jesteś pewien, że niczego nie potrzebujesz , może jesteś głodny?,, Rozumiem ,że się martwi no ,ale ludzie bez przesady! Wsłuchał się w piosenkę , która w tej chwili leciała. Sam niewiem kiedy nie zacząłem sam śpiewać tej piosenki.

– Ah, wanna die, wanna die
but don't really wanna die
You were there you would care making me aware.
Every scar, all the blood, more and more
they never done
not enough, not enough

Ah, wanna die, wanna die
but dont really wanna die
If i died you would cry, and i don't know why
every scar, all the blood, more and more
they never done
Not enough ,not eno– przestałem śpiewać i wyłączyłem ją szybko gdy usłyszałem jak mama puka do drzwi.

– Ameryka wszystko dobrze?– spytała się

– Tak

– Zrobiłam obiad ,choć zjeść – powiedziała troskliwie

– Nie jestem głodny

– Jesteś pewien?

– Tak ,jestem pewien

– Dobrze, ale jak zmienisz zdanie to zejść na dół – powiedziała zmartwiona.

Postanowiłem porobić coś bardziej interesującego od leżenia na łóżku. Sięgnąłem do szafki z książkami , która była przy łóżku więc nie musiałem wogule wstawać. Wziąłem losową książkę. Zacząłem czytać opis z tyłu książki, bo naprawdę nie chciałem znowu przez przypadek czytać książki Kanady. Ostatnio się tak zdarzyło i tak zorientowałem się ,że to nie jest moja książka gdy zaczęły się pojawiać sceny erotyczne... Tak to było ,,50 twarzy Greya,, to było straszne.

–,, Nastolatki masowo popełniają samobójstwa. W niektórych szkołach władze wprowadzają więc pilotażowy program przeciwdziałania tej epidemii. Wszelkie objawy depresji są skrupulatnie notowane, a ci, którzy się załamują, są poddawani leczeniu w odizolowanych klinikach. Leczenie wydaje się skuteczne, ale każdy, kto brał udział w programie, wraca do zwykłego życia kompletnie pozbawiony wspomnień. Rodzice Sloane stracili już jedno dziecko i są gotowi na wszystko, by tylko ją uratować. Dziewczyna tłumi więc swoje prawdziwe uczucia. Jedyną osobą, przy której czuje się swobodnie, jest James, jej chłopak. Obiecał jej, że ich dwojgu nic się nie stanie, a Sloane jest pewna, że ich miłość przetrwa wszystko. Lecz z tygodnia na tydzień oboje stają się coraz słabsi. Coraz trudniej im zachowywać twarz, bo dopada ich depresja. A później Program.
Mroczna, dystopijna powieść z romansem w tle.,,( Jest to opis książki ,,Suzanne young,, mówię że nie czytałam sama ,ale poprostu opis mi tu bardzo pasował więc)- nie wiedziałem co myśleć. Skąd wogule się znalazła u mnie taka książka? Słucham piosenek no o tym kontekście np. ,,Miss wanna Die,, ale nie czytam . Mimo wszystko nie mam depresji... Chyba.