Wzięłam się na odwagę i podeszłam do siatkarza. Bałam się że mnie wyśmieje, ale gdzieś z tyłu głowy tliła się mała nadzieja ze coś z tego będzie.

- Kuba? Możemy porozmawiać? - zabieram się do tego już długi czas, przyjaciel spogląda na mnie

- Jasne, Arturku Królu mój złoty zostawisz nas? - zapytał, a ja zaśmiałam się cicho

- Jasne, już spadam - odparł I uciekł

- Widzę że chcesz coś powiedzieć, ale zabierasz się do tego jak pies do jeża, dawaj, przecież nie gryzę - zaśmiał się, no tak, nie gryzie, ale może wyśmiać

- B-bo - zająknęłam się I umilkłam

- Co? Ktoś ci się podoba I nie wiesz jak mu to powiedzieć? Arturek na przykład? - spojrzał na mnie, a ja zaśmiałam się z tego stwierdzenia

- Arturek nie jest w moim typie - powiedziałam I westchnęłam

- No dawaj, luz - uśmiechnął się pokrzepiająco

- To ty mi się podobasz - powiedziałam I poczułam że moje policzki przybierają czerwonego koloru

- Domyślałem się, ale przepraszam, traktuje cię jak przyjaciółkę. Nie uznaj tego za Friendzona czy coś - właśnie tak zrobiłam, zakłuło mnie to w serduszko

- Jasne, spoko, nic nie oczekuje, tylko chciałam to z siebie wyrzucić - uśmiechnęłam się lekko sztucznie, chciało mi się płakać 

- Przepraszam. Idziesz ze mną się rozciągnąć? No chodź - wziął mnie za dłoń, niby mały gest, a jednak.

- No dobra - odparłam

- Znajdziemy ci lepszego, ciesz się życiem! Laska, co ci szkodzi. Cieszę się że mi powiedziałaś - uśmiechnął się rozciągając nogi

- Postaram się - speszyłam się I wzięłam piłkę do siatkówki

- Pomożesz mi je pozbierać? - wskazał na rozsypane piłki po treningu

- Jasne, orientuj się! - rzuciłam w niego piłką

- Tyyy - zaśmiał się, zaczęliśmy zbierać piłki do kosza, Kuba wywiózł kosz.

- Światło - powiedziałam gasząc całą halę

- E, tak, przepraszam, rozkojarzyłem się - uśmiechnął się słodko

- Nic się nie stało - odparłam

- To ja spadam, narazie - chciał wejść do szatni ale go zatrzymałam

- Chcesz mnie przytulić? - zapytałam

- Bardzo - powiedział przytulając mnie do siebie, było to bardzo miłe uczucie, nie chciałam przestawać 

- Dobranoc - powiedziałam cicho

- Dobranoc mała - zaśmiał się, tak, on jest dużo wyższy.

*****
Jestem chora ok? Sorry że wyszedł taki słaby, ale potrzebowałam to z siebie wyrzucić...

_Łapa_