Emma z Zerifem wracali do domu.

- I jak? Macie talizman? - Zapytał władczym tonem Gar.

- Tak. Emma go zdobyła.

Gar zwrócił swoje spojrzenie na Emmę.

- Czyżby?

Dziewczyna kiwnęła głową.

- Tak. Ale to głównie Zerif go zdobył bo...

- Nie. Ty go zdobyłaś za pomocą swojego zwierzoducha. - Przerwał jej Zerif.

W oczach Gara zabłysło na moment zaciekawienie.

- Jakieś obrażenia?

- Emma ma złamaną nogę. - Opowiadał Zerif zanim Emma zdążyła zaprotestować.

Gar skinął powoli głową.

- A Abeke? Co z nią?-

- Zdradzila nas! Przeszła na stronę zielonych płaszczy!-

Gar nie wyglądał na specjalnie zaskoczonego.

Emma z Zerifem wymienili ukratkowe spojrzenia.

- Zrób sobie dzień wolny. -

Emma znowu kiwnęła głową i oddaliła się rzucając oburzone spojrzenie Zerifowi.

- Co jest między wami?- Zapytał nagle Shane.

- Ale z kim?-

- No z tobą i Zerifem. Przecież Zerif nigdy nie traktował kogoś tak łagodnie.- Powiedział z rozbawieniem Shane.

Emma rzuciła rozgniewane spojrzenie na jasnowłosego chłopaka.

- Nic! A niby co miało być?!

- Miłość, romans ...? Ciągnął dalej rozbawiony Shane.

- Ty chyba masz coś nie tak z głową.

- Ale popatrz na to z innej strony. Przecież Devin i Karmo już o tym plotkują.

- Naprawdę?-

- Gdzie idziesz?-

- Wrócę dopóki ich nie zabiję.-

Emma usłyszała cichy śmiech Shane'a.

-----------------------------------------------------

Emma spacerowała po polanie. Nagle usłyszała wołanie. Był to wysoki mężczyzna o brązowych włosach.

- Jak się czujesz? - Zapytał Zerif głosem którym odbijała się lekka troska.

- Marnie. Do tego Devin i Karmo już o nas plotkują, że niby mamy " romans. " - Z obrzydzeniem wypluła słowo " romans ".

- Nie przejmuj się nimi. Po prostu ich z ignoruj.