w p i s  p i e r w s z y  1 9. 0 4

Chcę mieć kształt deltoidu. Wąską szyję, ramiona i symetrycznie zwężający się tułów. Chcę stać się jednowymiarowym i płaskim. Jak on. Jak deltoid.

w p i s  d r u g i  0 3. 0 5

Moje ciało ma zmienić się w figurę geometryczną. W jedyny kształt, jaki akceptuje. Wąski, szczupły. Dążę do tego każdego dnia odmawiając sobie pewnej czynności potrzebnej do przeżycia.

w p i s  t r z e c i  1 4. 0 6

Jestem ponad to. Nie potrzebuję tego.

w p i s  c z w a r t y  2 0. 0 6

Geometria mojego ciała nie jest odpowiednia. Brakuje mi jeszcze wiele do osiągnięcia kształtu deltoidu.

w p i s  p i ą t y  1 3. 1 0

Uważa, że jestem chory. Brednie. Kłamstwa słabych ludzi, którzy nie potrafią zapanować nad swoimi instynktami.

w p i s  s z ó s t y  0 7. 0 2

Wymiary mojego ciała, które zapisuję każdego dnia nazywam w sposób, którego nie zrozumie nikt oprócz mnie. Symetralna boku 16, cięciwa 13, sieczne 46. Planimetria nie umożliwia mi jeszcze osiągnięcia kształtu deltoidu.

w p i s  s i ó d m y  1 4. 0 2

Czasami nie mam siły. Mdleję. Przypomina mi to, że zbliżam się do celu.

w p i s  ó s m y  3 0. 0 3

Boję się tego słowa. Nigdy go tutaj nie użyję. Nie potrzebuję tego, żeby żyć i czuć się dobrze.

w p i s  d z i e w i ą t y 2 7. 0 5

Nie mam problemu. Nie potrzebuję pomocy.

w p i s  d z i e s i ą t y  0 7. 0 6

Nie schowałem dziennika z pomiarami planimetrii. Zapomniałem. Od kiedy moje sieczne nieco spadły zdarza mi się to coraz częściej. Znalazł go. I przeczytał. Płakał pod prysznicem myśląc, że go nie słyszę.

w p i s  j e d e n a s t y  1 2. 1 1

Coś dziwnego dzieje się z moim ciałem. W środku. To chyba serce. Zbliżam się do kształtu deltoidu.

w p i s d w u n a s t y  1 5. 0 3

Zastanawiam się, czy nie przestać. Nie mam siły.

w p i s  t r z y n a s t y  2 8. 0 3

Odwiedził mnie w szpitalu. Mówił, że mi pomoże, że razem sobie z tym poradzimy.

w p i s  c z t e r n a s t y  0 2. 0 5

Jestem już bardzo blisko osiągnięcia kształtu deltoidu.

w p i s  p i ę t n as t y  1 1. 0 5

Oddał mój dziennik psychiatrze. Chciałbym go za to znienawidzić. Ale nie potrafię.

w p i s  s z e s n a s t y  2 3. 0 7

Oddalam się od kształtu deltoidu. Dla niego. Staram się robić to częściej.

w p i s  s i e d e m n a s t y 0 6. 0 8

Czuję się lepiej.

w p i s  o s i e m n a s t y  2 8. 0 9

Nie potrafię na siebie patrzeć. Założyłem nowy dziennik do pomiarów planimetrii.

w p i s  d z i e w i ę t n a s t y  2 7. 1 1

Grozi, że mnie zostawi, jeśli nie przestanę. Boję się.

w p i s  d w u d z i e s t y  0 4. 0 5

Terapia mi pomaga. Ale tylko trochę. Przynajmniej teraz się uśmiecha. I nie płacze przeglądając mój dziennik.

w p i s  d w u d z i e s t y  p i e r w s z y  1 0. 0 7

Jestem bardzo daleko od kształtu deltoidu. Nie prowadzę pomiarów planimetrii.

w p i s  d w u d z i e s t y d r u g i  2 5. 0 9

Robię to regularnie. Jem.

w p i s  d w u d z i e s t y trzeci 1 2. 0 2

Być może już nigdy nie osiągnęła kształtu deltoidu, ale nie mam do siebie o to żalu. Torturowałem siebie, bo czułem, że w końcu mam kontrolę. Nad własnym ciałem. Teraz czuję się lepiej. Nie chcę już do tego wracać. Myślałem, że nad tym panuje, ale myliłem się. Byłem samotny, zagubiony i nieszczęśliwy. Gdyby nie on osiągnąłbym kształt deltoidu. I śmierć.