2: The Higher Student
Chapter 2
Huwag galitin o inisin ang bagong gising, hindi ka aatrasan niyan.
Na walang na ako ng gana kumain. Pumasok na ako sa sunod na subject. Hindi ko alam kung saan ang room.
Mabuti na lang dala ko ang mapa, wala ako pakialam sa mga bubuyog sa tabi-tabi. Pumasok ako ng room na makita ang nakalagay sa pinto na Training.
May iba mga estudyante nandito sa loob pero hindi ko classmate. Naghanap na ako ng upuan, sakto bakante sa kabilang dulo.
Umupo na ako.
“Holly, right?”
Napalingon ako sa likod. Bumungad sa akin ang isang lalaki, nakasuot siya ng pantalon at damit na maikli, para siyang babae kung tingnan sa kaniyang kasuotan. Ang sexy niya
“Yes. Kilala ba kita?”
Ngumiti siya. “Hindi. Classmate mo ako. Benidict nga pala. Are you ready for training today?” malambing siya magsalita.
Tumitig ako sa ibabaw ng ulo niya. Gaya sa iba lumabas ang detailed.
Name: Benidict Mermon
Gender:Male
Age: 20
Special Ability: Transformed
Interesting ang ability niya. Ano kaya transformed ang tinutukoy.
"Maybe.”
“Don't worry, basic ang training for today. Maybe it depends on the trainer what kind of training today.”
“Basic. Do you mean, weather mood is our trainer?”
Ang hirap kausap ng isang to. English speak ang person. Mukha mauubusan pa ako kaka English nito.
“You're right.”
Hindi na ako nagsalita na pumasok ang lalaki mukhang wala sa mood.
“Good afternoon students. My name is Adamus Adam sa hindi pa nakilala sa akin. Maybe for today, wala tayo training pero may ibigay ako na assignment. Don't worry, individual ang assignment na ipapagawa ko sa iyo.”
Napayuko ako, napagtanto tama si Benidict. First day, imagine assignment agad. Hays. Pero okay na rin ito.
"Students, dalawang beses tayo mag meet sa isang linggo. I think i move ko ang schedule. Friday and Sunday my schedule for this subject. Ang assignment niyo, kailangan niyo pagalawin ang crystal ball sa susunod na pagkikita natin. Don't forget na mag practice kayo kung hindi bagsak kayo sa first performance. So yun lang. Good luck, students.”
Paglabas ng teacher, nag sigawan ang iba sa tuwa. Sabagay ito na rin ang huling subject ko.
“Holly, Aren't you busy later?”
"Oh, sorry. May gagawin kasi ako eh. Next time na lang.”
Una na ito naglakad palabas sa akin. Napailing-iling ako, masama ang pakiramdam ko sa isang yun. Next time iiwasan ko ang isang yun gaya ng bruhilda.
Lumabas na ako ng silid na palingon lingon. Nag baka sakaling may kakilala ako pero wala.
Pagkarating ko ng dorm, naabutan ko patay ang ilaw. Nasaan kaya ang babae yun? Hindi bale na nga lang.
Akmang pag pasok ko sa kusina, napatalon ako na may bigla nag salita kahit wala naman tao.
Umilaw ang kusina pero wala naman tao. “Kuro?” Kinakabahan na ako na kusa lumulutang ang mga gamit sa kusina.
Napapikit ako, nanginginig sa sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Hindi ko na gawan makontrol ang kakayahan ko.
Nag dilat ako ng mata na marinig na may bumagsak at humiyaw.
“Kuro?”
Nanlaki ang mga mata habang nakaturo sa akin. "Omygosh Holly, papatayin mo ba ako?” naiiyak na sabi niya.
“Wow ha, kasalanan ko ba? Kung hindi mo sana ako tinakot. Hindi mangyayari ito.”
“Okay, kasalanan ko na. Sorry.”
Tumayo na siya. Inayos ang sarili na parang walang nangyari, nakangiti lang sa akin ito.
“So, kumusta ang unang araw mo?”
“Okay naman. Nakakatuwa pala dito may mga laruan.”
“Laruan?”
“Yes. I mean may mga pa epal pala dito. Akala ko wala ganoon sa paaralan.”
“Omygosh ikaw pala yun sinasabi nila. Astig mo doon, girl.”
Kumuha ako sa ref ng ice-cream. “Akala ko walang ice-cream dito.” sarap na sarap ako, hindi ko namalayan ubos na pala.
“Holly, kanina pa ako nagsasalita hindi mo man lang ako pinansin. Nakakamtampo ka rin.”
“Sorry Kuro. Bukas ulit na lang tayo mag-usap.”
Tumakbo na ako papasok sa kwarto ko. Hays hirap malapit sa madaldal. Finally makatulog na ako. Kapagod unang araw pa lang.
Kinabukasan maaga ako nagising. Nag tungo na ako ng cafeteria, ayaw ko mag luto katamad, libre ang lahat ng pagkain pero nakadepende sa rank.
Wala pang estudyante maliban sa akin. Nakatingin lang ako sa nagluluto na babae ng pagkain.
Lumapit ako sa kaniya matapos siya mag luto. Kaagad naman niya ako binigyan ng kape at tinapay.
Pagkatapos ko matanggap. Nag tungo sa pinakadulo ng cafeteria kung saan malapit sa bintana, tanaw ko ang paligid sa labas.
Habang sarap na sarap ako kakainom ng kape. Napalingon ako na marinig ang mga yapak. May tatlong lalaki at isang babae ang nakaupo sa pinakamagandang pwesto sa cafeteria.
Hindi ko alam kung sino sila. Base sa kanilang uniform mukhang espesyal sila sa Academy. Tinitigan ko isa-isa ang apat.
Unang lalaki nakaupo sa kaliwa, may berdeng buhok, mata, moreno ang balat, matangos ang ilong, pinkish ang lips sarap halikan. pansin ang paging madaldal nito.
Katabi naman niya ang pandak na lalaki may brown na buhok at ganoon din ang mata, moreno ang balat. Pansin ang seryuso ekspresyon nito.
Kaharap nila sa kabilang upuan ang babae may mahabang buhok na hanggan beywang na bughaw na kulay bughaw, at ganoon din ang mata. Makinis ang balat, maputi. Maldita kung tingnan siya.
At panghuli ang lalaki, matangkad, maputi, may bangs, kulay puti ang buhok at kulay bughaw ang mga mata, matangos ang ilong, pinkish lips.
Napakunot noo ako na hindi ko mabasa ang kanilang profile detailed. Siguro pagod lang ako. Hindi ko inaasahan na lumingon sa direksyon ko ang lalaki may berde ang buhok. Masama ako tiningnan nito. Aba sino siya para tingnan niya ako ng ganyan. Gumanti rin ako. Hindi ko inaasahan tumayo ito, hinagis sa akin ang blade mabuti na lang mabilis ko ito naiwasan.
"Anong problema mo?!” hindi ko mapigilan mainis sa isang to. Anong akala niya sa akin bagay, na basta lang masaktan tatahimik.
“Namsoon, anong ginawa mo?” tanong ng babae sa kay berdeng buhok.
“Tingnan niyo ang babae.” Turo nito sa akin ng lalaking may brown ang buhok.
Nanlaki ang mga mata ng brown na buhok at yun babae habang nakatingin sa akin. Mabilis nagbago ang ekspresyon nila na marinig ang pagsalita ng lalaki may puting buhok base sa galaw ng labi nito.
"Sinong nag sabi sa iyo na pumasok sa cafeteria ng ganitong oras?!” sigaw ng berdeng buhok, na tinawag ng babae na si Namsoon.
Dinamput ko ang tasa saka tumayo. Naglakad na parang wala lang, nag tungo sa babae at pagkarating ko kaagad ko naman ito binigay.
“Ening, hindi ka sana sumagot sa mga yan. Mapapahamak ka, sila ang Higher Student sa buong Academy dito,” Kinakabahan babala ng babae.
Tinitigan ko naman siya sa mata, hindi nag tagal lumitaw sa ibabaw ng ulo niya ang detailed.
Name: Stella Labander
Gender:Female
Age:54
Special Ability: Touching Move
“Maraming salamat sa impormasyon po. Huwag kang mag-alala manang, kaya ko ito.”
Tumalikod na ako. Naglakad muli patungo sa labasan ng cafeteria. Natigilan ako na maramdaman may paparating na atake.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro