Third Person Point Of View

Abala ang lahat ng guro hindi umuwi sa kanilang tahanan lalo na malaman may nakapasok na taga-labas. Hindi na muli pinapapasok ang mga estudyante bumalik sa academy na hindi pa tapos ang holiday. Ang huli at una nakapasok ang Special Class, tatlo mula Extra Ordinary at dalawa mula sa Ordinary.

Lalo na tanggap ni Headmaster ang babala mula sa hindi kilalang kalaban. Kabado ang lahat lalo na ang mga estudyante. Kahit humingi pa sila ng tulong mula sa ibang paaralan at sa mga Special Agent. Malabo makarating agad sa kadahilanan malayo ang Special Academy sa bayan. Nasa gitna ito nakatayo ng kagubatan.

Napalingon ang Headmaster napansin si Mengchi na kasalukuyang wala sa sarili sinira ang barrier. Itinulak ng Headmaster na ikinatigil ang pag lindol.

“Who are you? Alam ko hindi ka si Mengchi.”

Natawa ang babae na dahan-dahan bumalik sa tunay na mukha.

“Hindi ako si Mengchi kung hindi ako si Mingcho.”

Sinubukan ng lalaki ipasok sa loob ng barrier ang kaniyang sarili upang maiwasan makontrol ang kaniyang isip ng Headmaster. Ngunit huli na ang lahat na mapasok ng Headmaster ang isip nito.

“Sabihin mo sa akin. Sino nag utos sa iyo?!”

Bakas sa mukha ng lalaki ang paghihirap na pilit nilaban ang bulong ng Headmaster. Ngunit sa bandang huli wala ito nagawa.

“Si Master Eleven... Balak niya pa-patayin ang lahat ng dual lalo na ang mga apo ni Unix Zeke.”

Matapos mag salita ng lalaki nawala sa kontrol ng Headmaster. Bumagsak ang katawan ng lalaki habang nanginginig na bumubula ang bibig. Akmang hahawakan pa sana ito ng Headmaster, pero binawian na ito ng buhay.

Gaya ng na huli nila spy ay dahan-dahan na sunog ang katawan ng lalaki. Bumalik ang Headmaster sa kaniyang office para ipatawag ang lahat ng nag trabaho sa Special Academy na nandito.

Hindi nag tagal dumating ang lahat. Samantala sa kabilang banda naka recover na ang katawan ni Holly ngunit nanginginig sa sobrang lamig.

Nag mulat mata si Holly kasabay sinigaw ang katagang “Ama...!” hindi niya lubos akalain mapanaginipan niya ang kaniyang ama. Kahit hindi niya nakita ang mukha nito sa panaginip pero alam niya, ama niya ang nasa panaginip.

“Microwaves?” takang sambit nito.

Nalilito na si Holly lalo na makita niya sa panaginip na hindi microwaves ang ability na taglay niya.

Kahit masakit ang buong katawan. Nagpupumilit na bumangon saka tumayo si Holly. Mabagal ang bawat hakbang na lumapit sa bintana.

“Anong nangyayari?”

Napansin niya na basag ang harang ng Academy. Napataas ang kilay na makita sa ibaba na kasalukuyang nakaupo sa damuhan ang mga Special student. Sa unahan naman ang extra ordinary at ordinary na halata nag uusap.

Napahawak si Holly sa ulo na sumakit bigla. Napapikit ng mariin habang kagat ang ibaba labi niya.

Yumanig ang gusali na naging sanhi na pag bagsak niya sa sahig na una ang pang upo. Gumapang siya patungo sa nakabukas na pinto. Hindi niya alam kung bakit ginagawa niya ang bagay na ito.

Ngunit nararamdaman niya may mangyayari hindi maganda. Kahit nag uunahan ang luha ni Holly na bumagsak sa sahig patuloy pa rin siya sa pag gapang.

“Ayaw ko gamitin ko ang aking kakayahan baka mas lalo pa hihina.”

Tuluyan siya nakalabas ng Clinic. Walang tao sa labas maliban sa mga anino nakikita niya mula sa kung saan. Dahan-dahan linamon ang kaniyang paningin kasabay hindi siya makagalaw.

Sa pag mulat niya nasa ibang lugar na siya. Nandon ang babae nakaupo sa ilalim ng puno nagbabasa. Ang babae palagi niya nakikita sa panaginip.

“Holly mag ingat ka. Hangad ko mabuhay ka ng matagal.”

“Sino ka?”

Hindi sumagot ang babae sa halip sinuklian siya ng ngiti. Hindi pa rin makita ng malinaw ang mukha ng babae.

“Holly gumising ka. Nagsisimula na siya.”

Linamon ng kadiliman ang paningin niya. Sa muli pag mulat nasa labas na siya  ulit ng Clinic.

“Holly anong ginagawa mo dyan sa sahig?”

Nag angat ng tingin si Holly para pagmasdan ang nag salita.

“Ate Hena, tulungan mo ako.”

Tinulungan si Holly na makatayo at pinasok ng clinic ngunit nagpupumilit na lumabas. Ayaw na manatili sa loob ng clinic. Pakiramdam niya sakitin siya. Sakitin na isang mahina.

Walang magawa si Hena kung hindi pag bigyan ang kahilinni Holly. Binigyan ito ng Healing Candy and Healing Juice para tuluyan bumalik ang kaniyang lakas.

“Huwag ka masyado malikot, Holly. Hindi ka pa magaling.”

“Alam ko po. Pero anong ba nangyayari sa labas? Bakit nandyan ang ibang estudyante, hindi ba holiday pa? Akala ko ba wala pang pababalikin na estudyante hangga't hindi natapos ang huling araw ng holiday.”

“Holly. May traydor sa loob ng paaralan. Pero huwag ka mag alala na huli na ito ng Headmaster pero nagpakamatay ang traitor. Si Mingcho.”

Napailing si Holly sa narinig. Hindi niya nakikita na malaking banta si Mingcho sa Academy. Kahit patay na ito, nanatili pa rin ang traydor. Hindi niya magawang sabihin sa Headmaster sapagkat mahirap paniwalaan. Baka siya pa ang mag mukhang traydor at spy.

“Ayon sa Headmaster may giyera magaganap dito. May nagpadala ng babala na paparating na sila para mapatay ang apo ni Unix Zeke at Dual ability.”

Hindi makapag salita si Holly. Hinahayaan ni Hena ang katahimikan hanggan sa makarating sila sa labas kung nasaan ang lahat ng estudyante.

Napatingin ang lahat sa kinaroroonan nila. Walang makapag salita na napansin nila na pumayat si Holly, halata maraming pasa sa iba't ibang parte ng katawan ni Holly.

Halos hindi nila ito makilala kung hindi ito nag salita. Nakiusap si Holly na huwag siya ilapit sa kahit sinong estudyante, yun malayo sa kanila.

Umupo ang dalawa malayo sa lahat. Pilit na ngumiti si Hena. Hindi niya alam kung ano ang tumatakbo sa isipan ni Holly. Bigla na lang ito nag bago ng personalidad, maging sa pamamaraan ng pagsasalita nito.

Hindi magawang mag reak ni Hena. Ang hinala niya nag palit ito ng personalidad. 'Ito na siguro ang kakayahan ng switch personality. ʼ laman ng isip ni Hena.

“Sino ka?” mahinang sambit ni Holly. Sapat na marinig ni Hena.

Hindi makapaniwala si Hena sa lumabas sa bibig ni Holly. “Huwag kang mag biro ng ganyan. Hindi nakakatuwa, promise,” takang sagot niya.

Tumatawa na parang baliw si Holly na nakaagaw ng pansin ng lahat. Kahit ganoon pa man, bumalik ang lahat sa kanilang ginagawa.

“Holly. Are you okay?”

“What do you think?”

“Siguro kailangan mo ng pahinga.”

“Ate hena. I hate rest. Para ako pasyente na may malubhang sakit na parang wala ng bukas. I'm just fine, you see my strength.”

Tumayo si Holly at nagtatalon bago bumalik sa pag-upo. Halos ang lahat hindi makapaniwala sa nakikita nila. Parang hindi si Holly ang nakikita nila, parang ibang tao ito.

Lumingon si Holly sa direksyon ng special students saglit “Anong tinitingin tingin niyo dyan? Para kayo nakakita ng multo, duh! Sa gandang kong ito.” nakaramdam ng inis si Holly.

“Holly, huminahon ka.”

“Ate Hena, mahinahon ako, kita mo.” peke ngumiti si Holly.

Napailing si Hena. “Sorry, Holly. Kailangan ko bumalik sa office.” paalam ni Hena.

Hindi inalis ni Holly ang tingin kay Hena hanggan sa nawala na ito sa kaniyang paningin.

Samantala sa loob ng office, kakarating lang ni Hena. Nakaupo ang Headmaster na may seryuso ekspresyon.

“Excuse me, Headmaster khie.”

“Nagawa mo na ba ang ipinag uutos ko sa iyo?”

“Yes sir. Ang tanong mo kanina tungkol sa pangalawang ability ni Holly kasi.”

“Kasi ano?”

“Nag bago na siya ng personalidad, hindi niya ako makilala pero hindi ko alam ako lang ba. Pero sa tingin ko malaking tulong na rin yun kay Holly.”

“How can he help himself? Can you explain to me?”

“Sir biglang nag palit siya ng personalidad na hindi niya namamalayan. Pero lumakas siya bigla na parang hindi galing sa masamang sitwasyon ang kaniyang katawan.”

“Hmmm... That's good to happen. Ngunit bantayan mo siya. Hope no die student today.”

Natatakot ang Headmaster na may mamatay na estudyante sa gitna ng giyera. Malaking kahihiyan ito pag nagkataon lalo na sunod sunod ang na mamatay noong nakaraan araw. Hindi pa rin naghanap ang tunay na pinagmulan ng dahilan na pag kamatay ng mga estudyante. Natatakot ang Headmaster baka umabot sa punto matakot ang ibang estudyante na mag enrolled sa Special Academy.