Dlaczego tyle osób zaczyna doceniać każdy dzień, każdy oddech dopiero gdy stanie naprzeciw śmierci?

Dlaczego tyle osób dopero wtedy zaczyna żyć naprawdę? Dopiero wtedy zaczynamy spełniać marzenia, te, które posiadaliśmy gdy wydawało nam się, że żyjemy wiecznie

Dlaczego nie śmiejemy się z głupot tylko wybieramy smutek? Dlaczego nie patrzymy na ludzi tak jakbyśmy mieli ich więcej nie zobaczyć? Dlaczego nie oglądamy gwiazd i księżyca nocą, wschodu słońca rankiem?

Dlaczego nie doceniamy tych krótkich momentów w naszym życiu? Gdybyśmy to robili nasze życie byłoby piękne, byłoby prawdziwe i pełne...

Bo warto, warto się śmiać i uśmiechać. Warto być szczęśliwym...warto dzielić się miłością. Warto kochać i warto płakać.
To jest życie. Piękne, oryginalne i niezwykłe