Bezradność - gdy łzy ciekną po twoich policzkach a ręce trzęsą się pod wzrokiem osób patrzących z litością.

Bezradność - bo pierwszy raz ustawiane przez Ciebie tamy zalewa woda, którą nie sposób opanować.

I czujesz, że przegrywasz tą mini wojnę, czujesz się obco w swojej skórze. Drapiesz ją nachalnie by nie zwracać uwagi na całą resztę. Mocniej i szybciej aż zaczyna piec

Robisz pierwszy krok w stronę rozszalałego oceanu. A gdy już myślisz, że masz go pod kontrolą zaczynasz tonąć. Nikt Cię nie słyszy gdy krzyczysz bo woda zalewa twoje płuca, dusisz się powoli, mimo ciągłej walki o oddech. Nie możesz wykrztusić słowa, twoja skóra płonie żywym ogniem.

Bezradność - bo to wszystko dzieje się przez jedną krótką chwilę a mimo tego twój organizm już jest zalany bólem.

Bezradność to najgorsze uczucie, bo patrzysz jak budowane przez Ciebie mosty walą się tak jakby nigdy nic nie znaczyły. I nic nie możesz z tym zrobić bo te wszystkie uczucia to ty.