/Chu zostaje artystą/
×

Ch- (z francuskim akcentem)
Ch- Oh, bycie arrrtystą jest le ciężkie...
Ch- (pozuje w berecie i z kieliszkiem wina przed płótnem)
Fyo- Chyba udaje artystę...
D- Chu, co to?
Ch- Obraz moich uczuć, prrrawdziwa sztuka! Arrrtysta nie może się sprzedać, musi tworzyć z głębi duszy i serrrca!
Fyo- Ludzie nie mają duszy, są puści...
D- Ne, to niby o co chodzi w tym obrazie?
Ch- (poprawia okulary zerówki i włącza tryb "prawdziwy artysta")
Ch- Symbol cierrrpienia przez poświęcenie w imię mojego systemu warrrtości! Kolorrry pokazują rrrozpacz i pustkę duszy artysty oraz toksyczne rrrelacje dookoła mnie! Dynamiczne kształty wskazują na rrroztrzęsienie w wyniku mojej... le wrrrażliwości na świat!
Fyo- ...
D- Ile wypiłeś?
Ch- Tyle, by widzieć dźwięki moich uczuć!
D- Ten obraz to shit...
Ch- Nie rrrozumiesz sztuki, ja jestem prawdziwym artystą, Dazaiu!
D- ...
Fyo- ...
D- Mam pomysł, Panie artysto...
D- (kładzie się na stole)
D- Maluj mnie, może być akt!
Fyo- (nie wierzy w to, co widzi)
Ch- Nie mów mi, jak mam tworzyć! Taki obrrrazek człowieka może zrobić byle człowiek, a arrrtysta jest kimś wiecej!
Fyo- Spójrz na ten obraz i powiedz to jeszcze raz...

Fyo- Serio, przerzuć się na pisanie...
Ch- (rzuca płótnem)
Ch- Yo, ok.
D- A kto mnie namaluje?
Fyo- (zamienia swoją czapkę na beret Chuuyi)
Fyo- Dobra, szykuj się! Tym pędzlem uchwycę każdy detal twojej skóry~
D- (ucieka niczym nastoletnia modelka)
Ch- Muszę to opisać! "Chciał go dotknąć, poczuć ciepło tych popękanych ust na swoich..."
Fyo- Chuuya pisze smuty!
D- (szybko wraca)
D- CO PISZE!?
Ch- DAJCIE MI TWORZYĆ W SPOKOJU!
Ch- (wychodzi krokiem oburzonego artysty)
Fyo- Sugeruję powtórzenie akcji z vodką~
D- Właśnie, podobno piłeś z Akutagawą. I jak, kto pierwszy wymiękł?
Fyo- Skubany, ma mocną głowę... Ale późno się zrobiło, muszę już iść!
D- Będziesz znowu pił?
Fyo- Może...
Fyo- (wybiega w berecie)
D- Zostałem sam... czas wysadzić motor Chu!

×
_happy end_
PS: Pisanie w szkole jest spoko, jeśli nikt o to nie wypytuje... xd