[ Three ]
[31 MEI 2018]
•Khairul P.o.v.•
Erghh! Macam mana ni.. Aku duduk dekat atas katil milik Kaizo.. Dah seminggu pun dah berlalu tentang kejadian tu.. Aku tengok Kaizo rilex je..Misi kami dah selesai pun.. Kenapa aku ada dekat rumah dia lagi sedangkan misi dah habis ? Saja je nak lepak and bincang pasal tu dengan dia.. Sebab aku perasan Fang dan.. Boboiboy.. Cuba jauhi aku dan Kai.. Kalau.. Boboiboy tu.. Dia memang akan jauhi aku.. Sebab dia memang tak suka aku.. Mungkin..
"Kai.. Takpe ke tak bagitahu diorang perkara sebenar ?"
"Alah.. Nanti-nanti jelah kita bagitahu perkara yang sebenar~"
"Haih.. Yelah.." terpakse lah aku mengalah.. Haish Kai ni..
•Khairul P.o.v. end•
••••••••••
"Fang..."
"........"
"Fang..."
"........"
"Fang..."
"........"
"Fang..."
"Hh.. Kau nak ape.." jawab juga mamat ni.. Dari tadi orang panggil buat tak tahu je..
"Fang.. Kenapa monyok je ni.. Kau tak apa-apa kan ?"
"..........."
Hhh.. Okay dia memang tak nak jawab.. Takpe.. "Dah lah, Fang. Malas lah aku nak layan kau." aku terus keluar dari bilik kawalan.. Oh yea lupa nak bagitahu, kitaorang tengah berada di dalam kapal angkasa si Fang tu.. Hm.. Dia ajak aku.. Aku ikut jelah.. Tapi bila aku tanya apa pun dia tak nak jawab.. Haish..
"Nanti.." katanya terus pegang tangan aku..
"Ape.."
"Teman aku.."
"Malas" itu je yang aku jawab.. Aku terus tepis tangan dia.. Tapi dia lagi cepat.. Dia tarik tangan aku balik and!!! Dia kiss aku!!! Dekat mulut pula tu!! Dia ni gila ke apa! "Kau ni dah gila ke apa!?" aku tolak dia.. And dia terduduk..
"Sorry.."
"Itu je ke yang kau boleh cakap! Dah lah malas lah aku nak layan kau!!" aku terus keluar dari situ...
••••••••••
Aku lari secepat mungkin dan aku terus masuk ke dalam bilik Fang.. Aku tutup and kunci pintu.. Aku menangis.. Ya.. Aku menangis.. Aku sendiri pun tak tahu kenapa aku menangis.. Mungkin sebab Fang curi ciuman pertama aku?.. Hiks..
*K.W.* -kedudukan watak
Fang mungkin masih di sana (bilik kawalan)
-rasa bersalah atas Boboiboy
-gusar
-takut untuk berjumpa dengan Boboiboy kerana takut Boboiboy mungkin akan membencinya..
-tapi cuba memberanikan dirinya juga untuk berjumpa dengan Boboiboy juga..
Boboiboy berada di bilik Fang
-tengah baring atas katil Fang
-peluk bantal Fang dengan erat
-sedang menangis
Kaizo & Khairul di rumah ibu ayah Kaizo (bilik Kaizo)
-sedang berbual-bual
-Kaizo akan ambil kesempatan terhadap Khairul ( :- mencium Khairul)
-berpelukan
-baca novel / main hp
Yaya, Gopal, Ying, Shielda & Sai di stesen Tapops
-Yaya, Ying & Shielda berbual di bilik mereka sambil tengok angkasa
-Sai tengah berlatih dengan Gopal
*|||*
•••••••••
•Khairul P.o.v.•
Aku hanya diam dekat bilik si Kai ni, lebih tepat dekat meja dia sambil layan hp aku. Dia pula tengah baring sambil baca novel.. Tiba-tiba je dia panggil aku..
"Khairul..."
"Hm??.." kenapa dengan dia ni.. 😑😑
"Kau... Sayang aku tak ?"
Dalam banyak-banyak soalan kenapa mesti soalan tu juga!.. Hm.. Nak jawab apa ea.. Hm..
"Aku sayang kau sebagai seorang kawan"
"Tu je"
"Ye.."
"Aku ingat sayang sebagai boyfriend aku~"
"Mengarut 😑😑"
"Hahaha! Comel!" katanya mencubit pipi aku.. 😑😑
"Hoi, lepaslah"
"Yelah-yelah.. Sorry taw~ 😝😝"
"😑😑"
"Khai~ Rul~"
"Ape lagi ?😑"
"Kau tau tak Boboiboy sedang nangis sekarang?~"
"Nangis ? Kenapa di menangis pula ? Ada apa-apa terjadi dekat dia?" tanya aku bertubi-tubi. Yelah orang yang aku sayang menangis kot. Mana tak risau.
"Dia menangis sebab adik aku~"
"Apa.. Yang adik kau buat ?" tanya aku pelik.. Yelah setahu aku si Pang a.k.a. Fang tu tak pernah nak sakiti perasaan Boboiboy tu..
"Janji kau tak marah dulu" ok... pelik..
"Ye aku janji"
"Adik aku curi first kiss Boboiboy kau~"
"Ohhh...."
"Ehh.. Kau tak kisah ke?"
"Tak.. Lagi pun tu bukan first kiss dia.. First kiss dia aku yang curi~" memang pun~
Dan Kai pandang muka aku dengan reaksi muka dia yang sedang marah+cemburu+tak puas hati+pelik ?
"Kenapa pandang aku macam tu ?"
Dan tiba-tiba je Kai smirk dekat aku. Di terus petik jari dia and dia hilang macam tu je..
And tiba-tiba juga aku dengar suara seseorang bisik dekat aku.. (:-dari belakang Khairul)
"Berani kau curang eh.. Disebabkan kau curang aku akan bagi 'denda' dekat kau ehh, sayang~"
Gulp..
•Khairul P.o.v. end•
•••••••••••••
"Boboiboy! Please lah maafkan aku! Boboiboy!" aku diam masih tak nak cakap ngan dia. Dah seminggu pun aku tak cakap dengan dia yelah dia tu dah lah teruk. Aku benci kau Fang.
"Boboiboy!"
"Hish kau nak apa lagi ?! Dah lah jangan kacau aku lagi boleh tak ?! Aku dah kata aku benci kau! Dah lah!" aku tolak dia kuat sampai dia terjatuh. Aku terus tinggalkan dia..
••••••••
Pagi-pagi lagi Fang dah muncul dekat bilik aku. Dia bawak makanan lah, comic lah and dia akan minta maaf kat aku..
Tapi kebanyakan comic lah.. Sebab makanan tu aku akan simpan je dulu sebab puasa kan..
Patut ke aku maafkan dia.. Kadang-kadang aku kesian juga dekat dia.. yelah.. Dia buat macam-macam benda supaya aku maafkan dia.. Dah dekat hampir sebulan dah sebenarnya dia buat macam tu.. Tapi aku buat tak tahu je.. Haih..
"Boboiboy!" aku hanya toleh pada dia dengan muka aku yang takde perasaan...
"Nah aku belikan makanan favourite kau!" omg! cheese cake lah!!! Dah meleleh air liur aku..
"Kau nak tak ? Kalau tak nak takpelah. Aku bagi Captain Khairul je. Dia pun suka cake ni!" aku tarik tangan Fang dan Fang pandang aku..
"Erm.. Aku nak cake tu.."
"Ouhh.. Boleh je.. Tapi sebelum tu.. Kau kena maafkan aku boleh?"
'Hum... Patut ke aku maafkan dia ?'
'Tak kau tak patut maafkan dia..'
'Hishh.. Kau diam boleh tak! Biar aku fikir sendiri!'
'Maaf, tak boleh lah wahai kembarku..'
'Untuk kali keseribu juta kalinya!! Kau bukan kembar aku! Aku tak ada kembar!'
'Aku dah kata aku kembar side kau.. '
'Suka hati kau lah nak kata apa pun!'
"Hm.. Boboiboy ? Kenapa diam je ? Kalau kau tak nak maafkan aku takpelah" aku tersedar daripada dunia fikiran aku yang teruk tadi dan memandang Fang yang mahu keluar dari bilik..
"Nanti dulu Fang! Ak-aku maafkan kau!" aku tengok si Fang tersenyum.. Dia datang dekat aku..
"Terima kasih.." katanya lalu tersenyum lagi and aku pula dah blush habis dah.. Lol macam perempuan lah aku ni..
'Kau memang perempuan pun.. Perempuan comel~'
'Hish! Kau nak apa lagi! Tak puas lagi ke hasut aku!'
"Boboiboy? Kau mesti tak jujur maafkan aku kan? Takpelah.. Cake tu aku tinggal atas meja kau tu.. Ok lah bye.." katanya keluar dari bilik aku dan aku perasan riak wajah nampak sedih. Aku dah maafkan dia...
'Ini semua kau punya pasal!'
'Aku pulak ? Bukan kau ke yang abaikan dia ? Bukan aku kan ?'
'Hum.. Tapi kau yang alih perhatian aku! Sebab tu lah aku terabaikan dia!'
'Hahaha. Sorry lah ehh..'
'Kau ni kan!! Dah lah malas lah layan kau! Baik aku makan cake tu!'
'Patut aku bagitahu dia ke.. Hehehe tak payah lah..'
Aku abaikan saje mamat tak guna tu. Aku terus masukkan satu sudu cake ke mulut aku.. Dan..
Sedapnya!!!!!!!
Kalau boleh aku nak makan cake ni hari-hari~
'Oiii..'
'Ape..'
Sambil aku makan cake tu~
'Kau tak terlupa sesuatu ke ?'
'Lupa apa pula..'
Kata aku masih makan cake cheese tu~
'Kau kan.. Tengah puasa.. So..'
•1•
•2•
•3•
•4•
•5•
'Damn!! Aku lupa!! Kenapa tak ingat kan aku awal-awal!!'
'Hahaha! Padan muka!! Hahahah!'
'Kau ni kejam! Sanggup kau tak bagitahu aku!'
'Alah.. Tak batal kan.. Sebab kau lupa bukan sengaja.. Heh..'
'Ye jugak kan.. Tapi sepatutnya kau tegur aku sampai habis aku makan cake tu dulu! Huhuhu lambat lagi lah boleh makan cake ni.. Huhuhuhu..'
'Aloloh~ sorry tau.. Dah-dah jangan nangis eh..'
'Mana ada aku nangis.. Huh!'
'Haih.. Suka hati kau lah..'
•••••••••••••••••
Hai~
Tengah buat apa ? best tak chap ni. Kalau tak maaf 😞
Nak saya update chap baru tak ? Kalau nak sila lah tekan bintang di bawah~ ★
~Layla Niasco
Vote and Comment
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro