Güzel bir cumartesi sabahıydı, Tony acil bir toplandı olduğu için gitmesi gerekiyordu ama bugün Peter ve Steve evdeydi.
Peter mutfak masasına önceden kurulmuş çikolata yiyordu. Yüzünün her yerine de bulaştırmıştı.

Steve, eşini uğurladıktan sonra mutfağa girdi. Biraz dalgın görünüyordu. Peter fark etmişti uzunca onu süzdü. Sonra saldalyesinde gerinerek sordu.

"Hey babalık! Sorun ne?"

Yüzbaşı, ona doğru bakıp gözlerini devirdi.

"Birincisi, bana öyle seslenme." dedi yüzünü silmesi için ona peçete uzatırken.

"Tamam.tamam."

Peter yüzünü silerken kaşlarını kaldırıp bakmaya devam etti.

"Peki ikincisi ne?"

Steve önünde duran saldayeye arkası öne gelicek şekilde döndürüp oturdu. Bir süre sessizlik oldu. Peter'ın hala ona baktığını anlamıştı.
"Bunu sana anlatacağıma inanmıyorum.." diye fısıldadı kendine.

"Bak bunu sana anlatmayacaktım, ama baban, durduk yere bana alındı ve belki sen anlamama yardımcı olabilirsin."

Peter hevesle başını salladı. Çocuktan çok iyi bir arkadaş olmayı umuyordu. "Konu ne?"

"Bugün Tony, iş için hazırlanıyordu. Biliyorsun bir süredir hiç işe gitmemişti. Her şeyle Happy ilgileniyordu zaten. Herneyse ve bana 'sence şişmanladım mı?' diye sordu. Bende ona baktım ve Hayır dedim ne var bunda ben-"

"Bekle biraz." diye sözünü kesti Peter. "Durup baktın mı ?"

"Evet ?"

"Şaka mı yapıyorsun? Bakmaman gerek direk hayır demeliydin. Refleks gibi bu."

"İyi de neden anlamıyorum. Hem kilo almışsa ne olacak?"

"Önemli olan bu değil. Bakmadan direk hayır demen gerekiyor, kilo almış olsa bile asla böyle şeylerden konuşulmaz."

"Hmmm. Öyle mi dersin."

"Bunlar önemli detaylar, baba."

"Evet." Steve düşünceli görünüyordu.

"Peki pankeklerden yapacak mısın?"

"Zorunda gibi görünüyorum." dedi Steve gülerek. Yoksa Peter yavru köpek yüzünü takınıp etrafta her istediğini yaptırmak için yaptığı gibi dolaşırdı.

"Karnım açken daha fazla iç tavsiyesi veremem."

***

Onlar kahvaltıya yeni oturmuşlardı ki Tony geri döndü. İşi kısa sürmüştü sadece bir şeyleri onaylayıp imzalaması gerekmişti. Steve, gelince ekstra iyi davranmak için yanına gidip yanağına öpücük kondurdu. "Hoşgeldin, hayatım."

"Demek daha kahvaltınız bitmedi."

"Evet sende bize katıl." dedi Peter.

Tony, geçerken Peter'ın saçlarını karıştırdı.

"Evet, pankek yaptım."

Tony, kravatını bollaştırdı. "Üstümü değiştirmeliyim." Mutfaktan çıkacakken durdu.
"...hem baksana ben pankek yemesem daha iyi.".

"Neden?"

"Çünkü diyete başlıyorum."

Tony içeri gitti. Peter tuttuğu gülme hissini bırakınca nerdeyse boğulacaktı.

Steve kaşlarını çatarak ona baktı.

"Söylemiştim, büyük bir hata yapmışsın!"