Gece onikiyi çoktan geçmiş, sabaha karşı 3'e geliyordu ve Starkların evinde sessizlik hakimdi. Herkes uyuyordu. Peter yarın okulu olduğu için zaten erken yatmıştı. Yüzbaşı'ysa uzun süreli görevlerinden sonra sonunda evindeydi. Bir kaç gündür huzur dolu zaman geçirmişlerdi.

Bu sessizliği Tony'nin ağzından kaçan hıçkırıklar bozdu.

Tony, yavaş yavaş bir şeyler sayıklamaya başladığında Steve, uykusundan uyandı. Tony'e bu önceden çok olurdu, bazı geceler kabuslar görürdü, her ne kadar Tony, evliliklerinden ve aile olmalarından sonra bunların nerdeyse yok denecek kadar azalmış olduğunu söylemesine rağmen, Steve yinede bir kaçına şahit olmuştu.

Onu fazla sarsmamaya çalışarak uyandırmaya çabaladı. Tony'nin yüzü çok kötü bir hal almıştı çok belliki gördüğü hiç iyi şeyler değildi.

Steve o uyanana kadar ona seslenmeye devam etti. Sonunda Tony sıçrayarak uyandı, Terlemişti, gözü yaşlarla dolmuştu ve nefes nefeseydi.

"Sorun yok geçti, kabus gördün" dedi Steve kocasına sakinleştirmeye çalışarak.

Tony'nin Steve'i seçmesi için biraz karanlığa alışması gerekti. Sonra hala derin nefesler alıp verirken elini onun yanağına koydu.

Steve ona destek olmaya devam etti. "Herşey yolunda.."

Tony yinede sakinleyememişti. Çabucak yataktan kalkıp odadan çıktı. Hızlı adımlarla Peter'ın odasına gelip kapıyı açtı. Peter, mışıl mışıl uyuyordu. Tony, elini kalbine -ark reaktörüne- koyup derin bir nefes verdi. İçi şimdi rahatlamıştı.

Peter'ı uyandırmamaya çalışarak kapısını geri kapatıp yatağa Steve'in yanına döndü. Steve yatakta oturmuş onu beklemişti. Tony, yatağın köşesine oturdu. "Anlatmak ister misin ?" diye sordu ona kocası.

Tony, gözlerini kapattı. Hala üstünden kabusun etkisini atamıyordu.

"Çok kötüydü Steve....O Pete, gitmişti.. Ellerimin arasından kayıp gitti ve ben... ben hiç bir şey yapamadım...gerçek gibiydi, hissettim.."

Steve, yavaşça ona yaklaşıp arkasından sarıldı. Onu şuan iyi hissetirmek için herşeyi yapardı. "Anlıyorum, ama ben burdayım, tamam mı? biz yanındayız herşey yolunda, unut bunu, sadece kötü bir kabustu..."

# evet keşke kabus olsa...birde ben kahredeyim sizi istedim adkdkfk özür dilerim dndkf umarım hala okursunuzdur bu hikayemi

ve kurgunun adı sorry ve ve peter ölmeden önce sorry.. dedi....buna ne diyeceksiniz....