Siemka duszyczki! Dzisiaj znowu nie rozdział, przepraszam. Mam natomiast dla was tak zwane Behind The Scenes. Zresztą, wszystko jest napisane w tytule. UWAGA. Jest to tylko przeze mnie wymyślone jakby co(ale wy jesteście kumaci, to pewnie się domyśliliście :3).

                                                                                 Prolog

Ja(autorka/Betty): *patrzy na plan* Teraz Sonny kuca przy krzaku.

Sn(Sonny): Żartujesz? Mam kucnąć przy krzaku i gapić się na niego jak wariatka?

Ja: Nie, wiesz przecież, że to dla fabuły.

Sn: No wiem, ale mimo to dziwnie się z tym czuję.

Ja: Przyzwyczaisz się. Poza tym, tam jest przyczepiony kawałek swetra twojej siostry, więc nie będziesz na niego patrzeć jak obłąkana.

Sn: No dobra.

F(Frisk): *patrzy zza kulis* To tak śmiesznie wygląda, co nie Sans?

S(Sans): *zzzzzzzzzzz*

C(Chara): *facepalm*

F: *śmieje się*

Sn: Jasne Frisk, śmiej się, śmiej, zaraz przyjdzie na ciebie kolej i zobaczysz, że-

Ja: Sonny! Nie odchodź od planu! *wzdycha* No dobra, jeszcze raz!

                                                                         1. Podziemie-dom Frisk

Ja: *patrzy na plan i czyta, bo jest narratorem* "Frisk przechadzała się po Podziemiu z uśmiechem na twarzy..."

F: *uśmiecha się*

C: Szczerzysz się jak głupi do sera, weź postaraj się bardziej.

Ja: Chara, cholera jasna! Spadaj stąd, to jeszcze nie twoja scena!

C: Okej, okej, już mnie nie ma.*znika*

Ja: Eh, jeszcze raz. I błagam Frisk, postaraj się trochę. Czytelnicy muszą sobie wyobrazić ten uśmiech. Jak będziesz się tak szczerzyć to nic z tego nie wyjdzie.

F: Dobra.

Ja: "Frisk przechadzała się po Podziemiu z uśmiechem na twarzy..."

F: *znowu się uśmiecha*

Sn: Teraz to w ogóle się nie uśmiechasz. Jakbyś stała do zdjęcia w latach 80.

Ja: Son ma rację.

F: No to jak mam się uśmiechać?

C: Wyobraź sobie, że zabijasz Sansa w genocide.

F:Co?

S: Słucham?

Ja: Wypierniczać mi z planu! Frisk, jeszcze raz. Do trzech razy sztuka.

                                                           2. Kolejny upadły człowiek

Fl(Flowey): Czyli jeszcze raz. Usłyszę huk i mam się przenieść w miejsce, z którego on pochodził.

Ja: Tak, tłumaczę ci już piąty raz.

Fl: Ej, nie narzekaj! To pierwszy raz, gdy występuję w książce, więc nie oczekuj ode mnie zbyt wiele.

Sn: Ale żeby pięć razy tłumaczyć jedno i to samo?

Ja: Hej, wracaj na swoje miejsce Son, bo cię przypnę tam łańcuchami!

Sn: No dobra, o co te nerwy? *idzie sobie*

Ja: No dobra, w każdym razie, tu masz swoje teksty, które masz wypowiadać w odpowiednim momencie. *daje mu plik kartek*

Fl: Aż tyle?! Po grzyba robiłaś tego tyle?

Ja: Nie marudź i wkuwaj, bo chciałabym jeszcze dzisiaj rozdział wrzucić.

Fl: Żartujesz? Mam się tego nauczyć w pół dnia? Nie zajmie mi to nawet dnia.

Ja: Uda ci się. A teraz idę do Toriel, muszę jej dać jej kwestie.

Fl: Ok...

                                                                             3. Ruiny i pierwszy potwór

Sn: Co za dziwna zagadka. Nie wierzę, że sama ją wymyśliłaś.

Ja: No to uwierz. Gdyby nie wyobraźnia, ty byś pewnie nie istniała.

Sn: No dobra, ty się tak już nie wymądrzaj.

Ja: A ty nie odchodź od planu do jasnej ciasnej!

Sn: Dobra. Rany, masz ostatnio menopauzę czy co?

Ja: Spędź w szkole siedem godzin to wtedy pogadamy.

Sn: Dobra, już się nie odzywam.

                                                                   4. Wyjście z Ruin

Fl: Wow Tori, naprawdę chciało ci się robić to ciasto?

Ja: Flowey, zamknij dziub! *wzdycha* Jeszcze raz.

Sn: Nie możemy zrobić sobie przerwy? Jestem padnięta jak nie wiem. Od kilku dni w tygodniu przychodzimy tylko na napisanie rozdziału.

Ja: No dobra. Zróbcie sobie przerwę, a ja się zdrzemnę.

*Jakiś czas później*

Sn: Betty! Wstawaj, piszemy rozdział!

Ja: *wstaje* No dob- *patrzy na wszystkich siedzących przy jednym stole i wcinających coś*

Ja: Co to do cholery jest? Co wy żrecie?

S: Byliśmy w McDonaldzie, bo byliśmy głodni.

Ja: Nie mogliście pójść do Grillbiego?

Sn: Nie chcieliśmy wyprzedzać fabuły.

Ja: *facepalm* Nie ważne. Jedzcie to szybko i bierzemy się za rozdział. A mnie coś wzięliście chociaż?

Fl: Nie.

Ja: *internal screaming* Czasami jesteście po prostu okropni.

                                                                            5. Nowy przyjaciel

S: *trzęsie się z zimna, bo jest w Snowdin* Boże, czemu się na to zgodziłam?

F: No, tak za bardzo nie miałaś wyboru. To autorka cię wymyśliła, więc...wiesz.

Ja: Frisk, zjeżdżaj, to nie twoja scena. Btw gdzie do cholery jest Sans? To też jego scena.

C: Chyba śpi za kulisami.

Ja: *facepalm* Czemu nie jestem zdziwiona? Dobra Chara, przydaj się na coś i leć po niego.

C: Ok.

                                                                          6. Siostry

Fl: S-siot...s-sios...Cholera, nie umiem się wysłowić.

C: *śmieje się*

Fl: Nie śmiej się!

Ja: Zamknij się Chara! Flowey, spróbuj jeszcze raz.

Fl: Ok...S-siot...Nosz kurde!

Sn: Nie poddawaj się Flowey.

Fl: S-siostrami? Jest, udało się!

Ja: Dobra, to teraz lecimy na plan.

                                                                     7. Kolejny przyjaciel

P(Papyrus): No dobrze Betty, gdzie mam stanąć?

Ja: Tutaj *pokazuje mu, gdzie ma stanąć*

P: I co mam robić?

S: Tutaj masz scenariusz. Jest na nim wszystko napisane. *daje mu scenariusz*

P: *czyta scenariusz* Czekaj...Mam po prostu tutaj stać i odwrócić się, gdy usłyszę Sansa wołającego moje imię?

Ja: Dokładnie.

Sn: To dziwnie zabrzmiało, gdy to powiedziałeś na głos.

P: Troszkę. Jeszcze dziwniej brzmi to, że mam pomylić cię z Frisk.

F: W sumie fakt, to brzmi jeszcze dziwniej.

Ja: Ej! To nie było takie proste wymyślić na szybko jakiś dobry scenariusz! Skoro jesteście tacy mądrzy, to sami napiszcie taki scenariusz przed wrzuceniem rozdziału!

Sn: No dobra, sorki.

C: *szepcze do Frisk* Betty znowu ma menopauzę, lepiej jej nie denerwować.

F: *odszeptuje* Racja.

Ja: Już porozmawiali? Możemy wziąć się za akcję?

S: Jasne, lećmy z tematem. Im szybciej tym lepiej.

                                                                                          8. Szpieg

F: *patrzy na scenariusz* ...Co do ku-

Ja: Frisk!

F: Sorki, tylko nie rozumiem tego scenariusza.

Sn: W jakim sensie? Znowu jest jakiś dziwny?

F: I to jak! Tu jest napisane, że mam cię śledzić z Charą.

Sn: Słucham?

F i Sn: *patrzą na autorkę*

Ja: Łoł, dziewczyny, nie patrzcie tak na mnie jakbyście chciały mnie zabić. To było pierwsze, co przyszło mi do głowy, więc postanowiłam to wykorzystać.

Sn: A wiesz co to rodo?

Ja: Wiem, ale w tym świecie rodo nie obowiązuje.

Sn: ...Faktycznie.

Ja: No to proszę ze mną nie dyskutować tylko brać się do roboty.

                                                                                                9. Jak to się zaczęło...?

Sn: Co to za historia?

Ja: Co masz na myśli?

Sn: No wiesz, ta co ma ją opowiedzieć Charze Frisk.

F: Ej, czemu grzebiesz w moim scenariuszu? A jeśli już musisz wiedzieć, to jest twoja i moja przeszłość.

Sn: *czyta scenariusz* Bez kitu?

F: Tak.

Ja: A co, znowu ci coś nie pasuje?

Sn: Nie, ta historia jest zarąbista!

Ja: Serio?

Sn: No. Już pomijam to, że jest to prawdziwa historia, którą ja ci powiedziałam.

Ja: ...Czemu musisz zawsze wszystko psuć?

                                                                                10. Odmowa

F: To co słyszałaś. Nie wracam z tobą na Powierzchnię. Dobrze wiesz, jak wyglądało na niej życie po śmierci taty.

Sn: ...Wiem.

F: Dlatego nie chcę wracać. Poza tym, to jest teraz mój nowy dom i nie zamierzam opuszczać go w najbliższym czasie.

Sn: Ale-

F: Żadnych ale. Koniec rozmowy. *wstaje*

Sn: ...Dobra, ja rozumiem, że nie chcesz mieszkać z siostrą psychopatką, ale mogłaś to powiedzieć wprost.

*wszyscy się śmieją*

Ja: Sonny!

Sn: No co? Nie pamiętam, co miało być dalej.

Ja: Z kim ja pracuję...?

S: Z debilami.

Fl: Ej! Nie wrzucaj nas wszystkich do jednego wora! Niektórzy mają tu o wiele większy iloraz inteligencji od ciebie.

S: Ta jasne, odezwał się ten bez duszy, który w oryginalnej grze był Bogiem Hyperśmierci w pacyfiście, w neutralu wielkim kwiatkiem, a w genocidzie pracował z mordercą. I jak to się skończyło we wszystkich przypadkach?

Fl: O MÓJ BOŻE! MOŻE I PRZYJAŹNIMY SIĘ NA PLANIE, ALE ZA KULISAMI POŁAMIĘ CI WSZYSTKIE KOŚCI, JEŚLI ZARAZ TEGO NIE ODSZCZEKASZ!

Ja: Chara, Frisk, lepiej przytrzymajcie go, żeby nie zabił nam Sansa. Będę go potrzebować w następnych rozdziałach i lepiej, żeby był w jednym kawałku.

F: Ok.

C: Jasne.

                                                                              11. Coś jest nie tak...

Sn: No nie wiem...

C: O co chodzi?

Sn: W tym rozdziale mam zabić Toriel.

C: ŻE CO?

Ja: o cholera...

F: Chara, nie zabijaj Betty, bo stracimy robotę.

C: ...Gdy ta książka się skończy, zwalniam się z tej roboty.

Ja: Nie możesz się zwolnić, bo potrzebuję cię w Glitchtale i Glitchtale. Asriel i Chara. No i wystąpisz epizodycznie w drugiej części tej książki i może-

C: TO BĘDZIE JESZCZE DRUGA CZĘŚĆ?!

Ja: ...Ok, to ja może się ulotnię zanim Chara rozszarpie mnie na kawałki.

F: Ciekawe, jak ma zamiar to zrobić. Jest przecież duchem.

C: Zamknij jadaczkę Frisk!

Oki, to na razie tyle. Starałam się, żeby wyszło zabawnie, więc mam nadzieję, że to docenicie. Napiszcie mi w kom, czy chcecie Behind The Scenes z jakieś innej książki. No cóż, widzimy się w następnym rozdziale. Do następnego duszyczki! STAY DETERMINED <3