14_DELİ GÖNÜL
Kar demedin, kış demedin, coştun çağladın.
Kimseye söyleyemedin derdini, için için ağladın.
Yavaş yavaş ılık esen rüzgâra, kandın aldandın.
Sen deli gönül, uslan artık, hala uslanmadın.
🔶🔶🔶
Bitsin artık bu kış, gelsin ılık güzel bahar.
Çiçekler açsın, kuşlar ötsün, sevinsin bu bahtiyar.
Yıkıldı gönül, kırıldı gurur, bahar neye yarar.
Sen deli gönül, uslan artık, hala uslanmadın.
🔶🔶🔶
Sahte baharlara aldandın, gönülde açtı çiçek.
Gönül bilmez ki sonra soğuk rüzgârlar esecek.
Bu rüzgârlara ne dal dayanır nede daldaki çiçek.
Sen deli gönül, uslan artık, hala uslanmadın.
🔶🔶🔶
Dalların sallandı; çiçekler, yapraklar döküldü.
Sevgi denen ağacın kökü, kalbimden söküldü.
Ne istek ne arzu ne de ümit kaldı, hepsi yıkıldı.
Sen deli gönül, uslan artık, hala uslanmadın.
14.12.2014
Afyon_ Merkez
RAMAZAN DURAN
FİZİK ÖĞRETMENİ
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro