KABANATA 33
wyrdaest>>
KABANTA 33
NAKATINGIN LAMANG SA kawalan si Aika. Hindi pa niya matanggap sa sarili ang nangyari kanina. Pero ano nga ba ang koneksiyon ni Bado sa lalaking iyon?
Muli nanamang nangiligid ang luha. Yumuko siya upang itago ang hinanakit na nadarama.
"'Wag kang umiyak ang pangit mo." ani ni Prince. Oh didn't she tell you that they're in his room? At mag-isa lang pala ang mokong roon.
Pasimple niyang pinunasan ang luhang kumawala at hinarap ito.
Kumuha ito ng panyo sa cabinet at ibinato sakaniya. Thank you ha.
Kinuha niya naman iyon at pinunasan ang mukha. Ngunit hindi naging sapat iyon upang matigil ang kaniyang pag-iyak.
Ano ba kasing relasyon niyo? Ba't ayaw mong sabihin sa'kin?
"You're too noisy, Aika. Stop it." napakamot pa sa kilay ang lalaki saka umupo sa kabilang kamang katapat niya.
She pouted then try to stop her tears. Tangina, ang hirap.
Mataman siya nitong tinitigan. Nailang naman si Aika sa klase ng titig nito. Ugh! 'Yan nanaman siya.
She mentally rolled her eyes.
"Tell me." anito sa seryosong tono.
Kunot noong tinitigan niya rin ito pero agad rin siyang umiwas. "Tell you what?"
"Everything."
"I'm sorry? Why do you want to know?"
"To help you. You want revenge right? Same as me."
Natigilan siya sa huli nitong tinuturan. Huh?!
Umiwas ito ng tingin sakaniya. "I also want revenge from that b-bastard... He didn't treat my friend as his son." hindi naging malinaw sakaniyang pandinig ang huli nitong sinabi.
Ilang minuto silang natahimik bago binasag ni Prince. Tumayo ito at nilahad ang palad. "Let's go. I'll walk you to your dorm."
Nag-alangan pa siya ngunit tinanggap naman niya sa huli.
Tinungo nila ang kaniyang silid. Hindi nakaligtas sakaniya ang bulungan ng tao. Well, pinag-uusapan lang naman nila kung bakit namumula ang mukha at mga mata ni Aika. At ang magkahawak kamay nila ni Prince. Ngunit mukhang wala lamang iyon sa lalaki. Tsk. Iba talaga 'pag playboy.
Narating sila ng dorm niya ngunit hindi pa rin binibitawan ni Prince ang kaniyang kamay.
"M-My hand."
Pilit binabawi ni Aika ang kamay pero dahil malakas si Prince ay parang wala lang ito sakaniya. Seryoso ang anyo ng mukha habang nakatingin sakaniya. Naiilang siya? Yes, hell yes! Sino ba namang hindi maiilang sa klase ng titig nito. Animong may malaki siyang nagawang kasalanan dito. Ugh!
"Aika."
Natigil siya sa paghila at tumingin sa mga mata nito. Damn! Ba't ngayon niya lang napansin ang kulay brown-green nitong mga mata?
"Be brave." nanlaki ang kaniyang mga mata dahil sa biglaan nitong paghila sakaniya. Dahilan upang magkayakap sila. Rinig na rinig niya ang kabog ng dibdib nito.
"Don't ever cry because of him." huh? Ano daw?
Magtatanong na sana siya ng ilayo na siya nito sakaniya. Tumingin siya sa mga mata nito. Ilang segundo silang ganu'n ng biglang nanlaki ang mga mata nito at binitawan ang kaniyang mga balikat.
He's back. The arrogant guy she met.
Kunot ang noo nito habang nakatingin sakaniya.
"Pumasok ka na." naaasar nitong sabi. Wait---Sino nga pala yung kausap niya kanina? Si Prince ba 'yun?
Magpapasalamat na sana siya ng umalis na ito ng walang paalam. Bumalik na sa dati nitong ugali. Tangina?
Naiinis na nagpapadyak siya ng paa. "Ugh! You're getting into my nerve you, playboy!" pero ba't naiinis siya? Huh?
Ewan ko sa'yo!
Pumasok siya ng loob ng silid. Naabutan niya roon si Berna na pabalik balik ang paglalakad. Animong kinakabahan sa mga nangyayari?
"Berna." tawag atensiyon niya dito.
Natigil ito sa paglalakad at naglakad papalapit sakaniya. May bahid ng pag-aalala ang anyo ng mukha nito.
"A-Ate Aika..." pinagpapawisan ito at hindi niya alam kung bakit?!
"Berna, what happened?" her brows furrowed while looking at Berna clueless.
Maya maya pa ay nagsimula na itong umiyak. Kinabahan si Aika sa nangyari dito. Agad niyang hinawakan ang magkabila nitong balikat at hinarap sakaniya. "B-Berna, what's happening?" maging si Aika ay kinakabahan. Mukhang hindi maganda ang sasabihin nito.
"A-Ate... S-Si Andrew po... Sinundan si S-Sir Tild..." halos mabingi siya sa sinabi nito.
Andrew. Si Andrew, sinundan si Tild. Halos balutin siya ng takot sa narinig ng magproseso sakaniyang isipan ang sinabi nito. Si Andrew. He's in danger!
Dali dali siyang tumakbong muli palabas ng silid. Halos madapa na siya sa pagtakbo hanggang makarating siyang exit ng Grave Civis. Natigil lamang siya ng pigilan siya ng isang guwardyang nagbabantay roon.
"Bawal ang lumabas ng Grave Civis. Unless your three months living here is already done."
Tinignan niya lamang ito at akmang lalampasan ng bigla siya nitong hawakan ng mahigpit sa balikat. Napangiwi siya dahil sa ginawa nito. Fuck! Masakit!
"Let me go!" sigaw niya dito habang patuloy sa pagpupumiglas.
"Hindi nga kasi pwede, Miss!" sigaw rin nito pabalik.
Kumulo ang dugo niya dahil sa sigaw nito. You've leave me no choice. I'm sorry.
"Oo na!" binitawan siya ng lalaki sa balikat. Humanap naman ng tyempo si Aika. Pasimple niyang nilabas sakaniyang likuran ang kutsilyo at sinaksak sa binti nito. Sumigaw naman ito sa sakit. Kaya dali dali niyang kinuha ang susing nakabitin sa kaliwang bulsa ng pantalon nito at tinungo ang exit.
"Miss bumalik ka dito! Ugh!"
Hinayaan niya lamang ito hanggang sa makalabas siya ng lugar. Napamaang siya ng makitang puro nagtataasang puno ang niyang nakikita.
"Miss!" tumingin si Aika sakaniyang likuran. Paika ikang lumalapit sakaniya ang guwardiya kaya agad siyang nag-isip ng paraan.
Pero wala siyang maisip!
May humintong sports car sakaniyang harapan na sobrang pamilyar sakaniya.
Wait---Binaba ng driver ang bintana nito at kumindat sakaniya saka ngumiti.
"Babe, hop in. Nagmamadali rin kami."
Si Marcus. Yes, si Marcus. Pero pa'no?
"Miss!---Teka, Hoy! Sino ka?" sigaw muli ng guwardiya ng makita si Marcus.
Wala siyang nagawa kundi ang sumakay sa passenger's seat ngunit nagulat siya ng makita ang lalaking relax na nakaupo roon.
"Sa back seat ka na lang, Aika." ani ni Draven. Huh?! Anong ginagawa nila?!
Umiling siya saka hinarap ang guwardiya. Binato niya rito ang susi na agad naman nitong nasalo.
Binuksan niya ang backseat. "Thank you, Guard." saka sumakay.
"Oh shit!" gulat niyang sigaw ng makitang may nakasakay rin pala sa likuran.
It was Prince. He's looking at her then looked away. Eh? Saka si Bado. Na seryosong nakatingin sa harapan.
Naalala niya nanaman ang nangyari kanina. Napayuko siya dahil katabi niya ito.
Umadar na ang kotse at tinahak ang daan sa hindi niya alam kung saan.
***
TAHIMIK. SOBRANG TAHIMIK. At hindi kaya ni Aika ang tagal ng katahimikang bumalot sa loob ng kotse ni Marcus. Ugh! Hindi niya pa rin maisip kung bakit magkakasama ang apat na lalaking ito sa kotse. Bwisit! Ang hirap ng walang alam.
Halos mabingi na siya sa katahimikan na halos isang oras na ang lumipas. No one dared to talk nor make a noise. What the fuck!
Nakatingin lamang siya sa labas ng bintana.
Hindi na rin siya nag-abalang tumingin sa mga lalaki. Lalo na at katabi niya sa likuran si Bado. At hindi niya pa rin ito kayang pansinin. O hangga't maaaring lumayo na lamang siya.
Pero habang inaalala ang isiping iyon. Parang mas bumibigat ang kaniyang pakiramdam. Hays.
Kaso si Andrew. Ano ba kasing pumasok sa kokote nu'n na sobrang kitid at sinundan si Tild? Ano bang kailangan nito du'n? Pa'no kapag namatay ito?
Ang tigas kasi ng ulo! Hindi nag-iisip. Pero ba't nga pala siya nag-aalala? Dapat pabayaan niya lang mamatay ang isang yu'n ng wala na siyang poproblemahing gumagambala sakaniya. But no! She felt so concerned to that bastard.
Hays.
Tumigil ang sasakyan sa isang malaking gate. Wait what? It looks so familiar.
"Nandito na tayo." ani ni Marcus at bumaba na kasunod ang iba.
Binalot ng matinding kaba si Aika habang nakatingin sa pamilyar na bakod.
No! She will not enter that place again. Not in her wildest dream!
Kumatok sa bintana si Draven. Binaba niya ang bintana at hinarap ito. "Let's go, Aika." seryoso nitong saad. Ba't ba ang seseryoso nila?
Kahit labag sa kalooban ay lumabas na siya ng sasakyan at muling hinarap ang gate na iyon. Oo, mukhang mayaman ang pagkakagawa ngunit mga demonyo naman ang nakatira. Damn! Nanginginig ang tuhod niya habang nakatingin roon. Kaya humawak siya sa pinto ng kotse bilang suporta.
Kumatok naman ng gate si Bado. Nag-usap pa sila ng guwardiya bago buksan ang gate. Napamaang nanaman siya sa nakikita. Nothings change. Ganu'n pa rin ang lugar. A fountain in the center. With an angel up above. Tsk. Dapat si Santanas nalang ang nadu'n. Tutal demonyo naman ang mga nakatira.
Muling pumasok ang kalalakihan sa kotse. Eh? Trip ba nilang lumabas lamang.
Kahit nanghihina ay pinilit ni Aika ang tatakagan ang loob. Hindi siya pwedeng magpakita ng kaunting takot habang kaharap si Tild. Damn!
Nakarating sila sa loob ng hindi niya namamalayan. Nakaupo na sila ng couch at inaabangan ang pagdating ni Tild at Andrew.
Nawala sa isip niya ang pinunta nila roon. Nablangko ang kaniyang isipan habang nililibot ng kaniyang mga mata ang lugar. Unti unting bumabalik sakaniyang isipan ang nangyari. Kahit anong pilit niyang burahin sa isipan ay mas lalo pang nagiging malinaw sakaniya ang lahat. Shit! She even see her little self and her Mom trying to get the hell out of the bodyguard's hold while they're trying to walk towards the grand stairs.
Naramdaman niya ang isang mainit na palad sakaniyang kamay. Napatingin siya sakaniyang kanan. It was Draven in his serious face.
He's directly looking at her eyes. Inangat nito ang kaniyang kamay at nilapit sakaniyang pisngi. Naramdaman niya naman ang basang parte ng pisngi. She's crying and she didn't know it. Damn!
"Don't cry, please." pagsusumano nito sakaniya sa mahinang boses.
Parang hinaplos ang kaniyang puso dahil sa sinabi nito kaya pinilit niya ang sariling hindi mangiyak.
Naging magaan ng kahit konti ang kaniyang loob dahil kay Draven. Sakto naman na nakarinig na sila ng mga yabag.
Napatingin sila sa bukana ng hagdan.
Pagkababa ay ang nakangising demonyo ang sumalubong sa kaniyang mga mata. Kasunod ang maayos na lagay na si Andrew. Ngunit may bahid ng galit sa anyo ng mukha nito.
Muling umusbong ang kaniyang galit habang nakatingin sa lalaki.
Binuka nito ang dalawang kamay at waring natutuwa pa.
"Wow! What a surprise!" magiliw nitong saad.
Masayahing demonyo pala ang isang 'to.
Ramdam na ni Aika ang nakakuyom na kamao. Habang nakatingin sa lalaki.
Naramdaman niya naman ang mainit na palad sakaniyang kamao. Pilit binubuka. Napatingin siya dito. It was Marcus. Assuring her that everything's fine.
Huminga siya ng malalim. Isa isang tumingin ang lalaki sakanila.
"Reunion, huh?" nagawi ang tingin nito kay Aika. Nagulat naman ang lalaki pero agad nakabawi. Maybe he knows Aika. The poor little child. Ang batang inagawan nito nang ina.
"And a lady." mas lalo itong ngumisi. At hinarap ang kalalakihan.
"Deja vu?" eh? Ano bang pinagsasabi nito.
Nabitawan ni Marcus ang kamay niya dahil sa biglaang paghila ni Bado sakaniya. "We're going." malamig nitong sabi.
Nasa pinto na sila ng bigla muling magsalita ang lalaki. Which is scared her all over.
"Be careful not to break their heart, Miss. I'm sure to served you in hell."
---
062519
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro