(12)
Mabangis na Hain
++Ika-labing dalawa++
--SMUTSTULA--
Sa bawat pasok,
Tila sayong inihandang pagsubok ay natutusok.
Hindi mapigilan na mapakapit,
O sinta, idiin mo nang mahigpit.
Pakinggan mo ang paborito mong musika,
At maghanda sa sayaw na aking inihanda— kaya't maghanda ka na sinta.
Sa bawat kilos katumbas ay sakit,
Kaya't napasigaw, "Masyado kang mapanakit!"
Ngunit ikaw ay ngumiti lamang nang bahagya,
At niyakap ako nang sobra.
Ang mga mata mo'y nakasubaybay,
at pagsintang wagas sa'kin ay inalay.
Naramdaman ang mahaba at matigas mong pagmamahal,
Hindi ko maiwasan ang mapapikit mahal.
Kaya naman lubusin natin ang sandali,
damahin ang bawat oras at huwag sanang magmadali.
Markahan mo ako gamit ng 'yong mapusok na labi,
at sayong mga galaw patuloy ka pang humabi.
Angkinin mo aking kabuuan,
at dalhin ako sa tunay na kalangitan—tunay na pagmamahalan.
-Roselia Poessy
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro