Chapter Five

"Stop doing blind dates, date me instead."

"Sinabi mo lang iyan sa'kin just to make me feel better," I left out a chuckle and leaned my right arm on the car window.

I yawned.

"No, seriously. Let's date for real like how you do with that other guys, hindi naman siguro mahirap sa'yo makasama ako buong araw as your date diba?" He sounded serious.

But that won't let my pride down. Laging sinasa-isip ko na hanggang kaibigan lang kami at tanging nakababatang kapatid lang ang turing niya sa'kin at hinding-hindi na magbabago iyon.

I would love to honestly, but I'm just scared of something I couldn't tell what exactly are.

"I'll stop doing blind-dates now, diba sabi nila darating ang panahon na lalapit sayo mismo ang taong tinadhana na nararapat para sa'tin?" Seryoso kong tanong at umaasang makakuha ng matinong sagot.

"Then why...well, never mind, okay, but I'm not doing this naman to stop you from doing blind dates to find that someone for you," did he think I said that because of what he asked me to do earlier?

"Hey, hindi naman iyon yung dahilan kung bakit titigil na ako sa pakipagkita sa mga lalake. I just feel like I'm wasting my time kasi hindi naman ako komportable out of all mens I have dated," I left out a sigh and yawned again.

I think I need a deep-sleep in our condo. May trabaho pa pala ako bukas.

"Ano ba ang gusto mo sa lalake?" Ngumisi akong lumingon sa kanya bago nagawang sumagot.

"Hmm...I honestly don't know what I like in guys, but I can say yung mga lalakeng kagaya mo," nakita ko ang pag igting ng kanyang panga saka ngumisi.

"Did I hear it right?" He took glances at me and then went back to focus on driving.

"Ay hindi ata dahil nabibingi ka na ata," sarkastikong sagot ko at mas lalong umigting ang panga niya.

"Of course, I heard you say that. Type mo naman pala ako and why are you even declining my offer?"

Gaano ba talaga siya ka seryosong i-date ako? I'm sure he's just joking around.

"Kasi I feel like hindi pwede eh," mahinang sagot ko at humikab ulit. "What...? When was I making you feel forbidden for you to date me? May mali ba sa'kin? Are you scared that you might really fall for me?" Now he's way more serious.

"Paninindigan kita, keep that in mind. Hindi ka naman ganoon kahirap mahalin dahil halos alam ko na ang buong pagkatao mo," hindi ko mapigilan ang sariling mapakagat sa ibabang labi at ngumiti.

"Pagiisipan ko," sagot ko at nagiwas ng tingin.

"You don't have to 'cause I'll do it myself, I'll take that as a yes too," he confidently said as he tried to hide his smirk inside.

I shrugged and didn't ignore him the whole ride hanggang sa makarating kami sa Casa de Proscenium kung saan kami nag condo ni Red. It was originally owned by him and besides that was mine and when that curse happened we decided to make it one.

"Take a rest first, you have work later 5 A.M." Napangiti ulit ako at tumango.

Hindi pa rin nawala ang mga ngiti sa labi ko hanggang sa makarating ako sa aking silid na nakaharap lang rin sa kanyang silid.

Hinubad ko ang heels pati narin ang suot kung blazer at dress at tanging nipple tape at black panty na lang ang natirang saplot sa buong katawan ko. 'Di nagtagal tingal ko na rin ang tappies ko at hinayaang nakakalat ang mga damit sa sahig at mamaya ko na lang silang pulotin ang labhan.

Agad kong binuksan ang closet ko at kumuha ng brown sleevless at sinuot iyon. Komportable ako sa panty at sleeveles na walang brang suot sa tuwing natutulog ako sa bahay.

Mas nakakahinga kasi ang na maraan kaysa magsuot ng pajama o normal na pambahay na damit.

Matapos akong magpalit ay agad akong tumalon sa kama at humiga. Napangiti ulit ako ng maalala ang mga sinabi niya sa'kin kanina. Hindi ko alam kung bakit naging big deal sa'kin iyon pero I feel like may dapat ang panindigan 'dun na hindi ko alam kung ano.

Nakatulog na lang ako kakaisip non at hindi mawala sa mukha ko ang ngiti. Nagising ako dahil sa mabangong amoy na bumungad sa'kin. Iminulat ko ang mata at nag -stretch ng kamay bago napag-isipang tumayo. Humikab ako saglit at napakamot sa ulo ko.

Lumabas ako ng kuwarto at sinundan ang mabangong aroma na naamoy ko pababa. Humihikab pa rin ako hanggang sa makarating ako sa balkonahe sa condo at kunot noong tinignan kung tama ba ang nakikita ko.

It was a setup. On the table, there are two plates with steak, mashed potatoes, and corn with parsley on top of all in of the plate. And there was also a two wine cup, a vase of red roses. This setup suits the night view of Makati.

Napakurap na lang ako ng makarinig ako ng kabog sa likuran ko. Inis ko itong tinignan at mas lalong kumunot ang noo ko.

"Red!" Sigaw ko at agad siyang nilapitan dahil sa dumudugo niyang palad dahil sa nabasag niyang wine bottle.

"It's fine I'll take care this myself, just wear a bottoms," he said and I didn't let that passed kala niya siguro no siya palaging masusunod. "Wow, ako ang doktor dito at professional drummer ka lang so don't shoo me away," may halong sarkastiko sa nag aalalang boses ko at mabilis na kinuha ang first aid kit sa sa cabinet.

Does wearing a bottoms even matter now? Paano kung magkaka-infection siya niyan? Naka-panty pa naman ako unless wala diba?

"Bat mo naman binasag e ang mahal niyan?" Tanong ko habang nililinisan iyong palad niya, after that nilagyan ko ng alcohol at mabilis na tinakpan ng cotton para hindi siya masaktan. I heard him groan in pain so I tightened the cotton on his hands.

"Ikaw kasi e," parang batang sagot niya sa'kin, I tempted to lessened the hold and added more alcohol on his palms . He groaned in pain again so I laughed a bit.

"Ako pa talaga sisihin mo wala naman akong ginawa kundi gamutin ka," sabi ko at tinggal ng tuloyan ang cottons sa palad niya at naglagay ng betadine sa mismong sugat at tinakpan ulit iyon ng bago at malinis na cotton.

Binuksan ko ang plaster at pinaikot iyon sa buong kamay niya para mas lalong mahigpit ang kapit ng cotton na merong betadine at nilagyan ng tape para dagdag kapit at katibayan ng cotton.

"Thanks," I rolled my eyes and grabbed his wounded palms. "Mag-iingat ka kasi sa susunod," sabay bitaw sa kanyang sugatang palad.

"Yes, Ma'am." He smirked and left out a short laugh as he held my waist coming to the set-up balcony.

AVRLBNZ