Powoli położyłem się na trawie obserwując noce niebo. Minha i inni byli już w swoich namiotach i smacznie spali. Cichy trzask ognia, sprawiał, że czułem się odprężony.

- Nie śpisz jeszcze? – Jimin spojrzał w dół.

- Taehyung chrapie. – Zaśmiał się tylko cicho siadając obok mnie. – A dlaczego ty nie śpisz? – zapytałem.

- Od kiedy odeszła mama nie sypiam dobrze. Staje się smutny i przytłoczony, a wtedy po prostu wychodzę.

- Więc kiedy potem śpisz?

- Drzemie w dzień. Noc sprawia, że jestem kreatywny. Często na takich spacerach robię zdjęcia.

- Rozumiem.

Ponownie spojrzałem na rozgwieżdżone niebo.

- Myślisz czasem, że jesteśmy jak gwiazdy? – Jimin spojrzał na mnie pytająco.

- Co masz na myśli?

- Spadamy z nieba, po to by życzenie kogoś innego się spełniło. Rozumiesz mnie?

Jimin położył się obok. – Być może... Masz rację.

Odwróciłem głowę i spojrzałem w jego stronę – Nie mam?

W jego wzroku było coś poważnego. Zerknął na moje usta.

- Czy wiesz, jak bardzo chciałbym cię teraz przytulić?

Uśmiechnąłem się jedynie i zamknąłem oczy. Jimin przysunął się bliżej i dotknął moich warg.

Po chwili coś sobie uświadomiłem ... Całowaliśmy się.