Meneer del Mastro is niet zo geamuseerd. 'Dit werkt anders dan een dure sportauto of een speeltje. Ze is een persoon en ze is getrouwd met Ricco.'

Kylo balt zijn vuisten. Omdat hij me nog steeds vast houdt worden de krassen op mijn arm erger.
'Sinds wanneer?! Hij is een wandelende hormoon. Hij neukt alles wat los en vast zit. Hij zou zich nooit binden.' Door zijn harde stem ben ik ineen gekrompen.

'Kylo, sla niet zo'n toon tegen mij aan.' Herinnert zijn vader hem dreigend en ik voel al de spanning toenemen.

Kylo laat met me tegenzin los en ik beland weer op de tegels van het marmer. Hij grijnst alsof hij wil zeggen dat ik daar hoor. 'Natuurlijk, vergeef me. Ik ben slechts verbaasd.' Zegt hij zogenaamd rustig.

'Geef me dan haar voor een nachtje, broer. Ze moet goed gebroken zijn als je haar wil hebben als je vrouw.' Er gaan rillingen door me heen en ik kan niet anders dan smekend naar mijn man kijken.

'Ricco,' piep ik.

Kylo gromt en slaat me zo hard in mijn gezicht dat het de andere kant op schiet. Ik voel de rode plek op mijn wang met trillende vingers en snik stilletjes. 'Stil jij!' Bijt hij me nog toe.

'Ik wil haar bestraft zien, Ricco. Je hebt haar gisteren geneukt, dit is je andere taak als haar man. Zorg ervoor dat ze nooit meer iets in haar hoofd haalt.' Draagt zijn vader Ricco op.

Ricco komt in beweging en pakt me ruw beet. Hij trekt me omhoog en gooit me dan over zijn schouders.

☆

Even later zit ik weer op het grote bed. Er ligt een bloedvlek bij mijn kant en ik weet dat het kwam door gisteren. Ricco grinnikt als hij de plek ook opmerkt.

Hij klimt het bed op en ik durf niet eens zijn kant op te kijken. Ik speel met het kante randje van mijn jurk. Vicenzo gaf me zat tips voor als ik geen zin zou hebben.

Ik zou mezelf kunnen afleiden door aan iets fijns te denken of gewoon te smeken en als ik geluk had zou Ricco genaden tonen. Maar als ik in zijn dodelijke wrede ogen kijk zie ik geen genade. Alleen woede.

Ricco gaat achter me zitten en maakt mijn paardenstaart los. Hij pakt mijn handen beet en legt ze op mijn schoot, zodat ik niet meer kan friemelen.

Het dringt traag tot me door dat Ricco mijn jurk naar beneden rits en mijn rug en schouders ontbloot. Hij ademt in mijn nek en mijn lichaam bevriest.

'Geen seks, ik heb pijn,' Ik probeer zo sterk als ik kan te klinken maar ik klink kwetsbaar en zwak.

Hij lacht alleen om mijn protestpoging en aait mijn naakte rug.
'We gaan geen seks hebben,' zegt hij maar hij klinkt ver weg.

'Waarom ben je me dan aan het uitkleden?'

Door een harde duw van Ricco beland ik op mijn zij. Hij stript me van mijn laatste beetje kleding en trekt me aan mijn enkel mee richting de kussens van het bed. Ik jammer heel de tijd bij hem maar het kan hem niks schelen.

'Ricco,' smeek ik als hij achter me gaat zitten. Geen seks. wat een leugenaar.

Ik weet niet wanneer ik begonnen ben met huilen maar ik voel al snel riccos vingers die mijn gezicht strelen en mijn tranen wegvegen. Dan word ik opgetild en ik verwacht snel de bekende pijn weer tussen mijn benen te voelen.

Alleen...

Komt dat gevoel nooit.
Ik kijk naar beneden en zie dat ik op riccos benen lig; mijn lichaam over zijn lange benen. Verward staar ik naar hem als hij zachtjes kringetjes tekent bij mijn borsten en mijn lijf kundig bestudeerd.

Ondanks dat we gisteren seks hebben gehad heb ik niet het idee dat Ricco veel aandacht had geschonken aan mijn lijf. Hij gebruikte me en dat was het eigenlijk wel.

Maar deze keer, is het alsof hij elke centimeter wil bekijken en wil zien en opslaan.

Het is onaangename harde tik op mijn billen die me terug brengt in de werkelijkheid.Hij lacht uitdagend naar me. Ik durf natuurlijk niks te doen of te zeggen.

Bij de tweede klap weet ik dat het zijn manier is van straf geven en dat ik beter kan gaan smeken om hem te laten stoppen als ik vanavond nog wil zitten. 'Ricco, stop. Je doet me pijn.' Protesteer ik met trillende vingers.

Ik krijg geen reactie alleen Ricco die me verder blijft slaan met zijn vlakke hand waardoor het extra veel pijn doet. 'Ricco, alsjeblieft. Het doet pijn.'

Nog nooit heb ik mezelf tegen een straf van Vicenzo verzet. Hij deed het voor mijn bestwil, maar zo barbaars ben ik nog nooit behandeld.

Ik breek mezelf los uit zijn greep en kruip richting de deur om weg te komen. Ricco is razendsnel bij me en plet me makkelijk. 'Waar ga je heen, lammetje?' Hij lacht als ik wanhopig kerm en mezelf verzet tegen zijn grip.

Hij drukt me tegen zich aan en ik heb het idee dat mijn botten breken. Tranen besmeuren zijn shirt. 'Dom, dom meisje...'

Ik begraaf mezelf huilend in zijn shirt. Mijn lijf trilt en schudt met elke zware ademhaling.

Ricco trekt me los van zijn lijf waar ik me aan vast heb geklampt. 'Je gaat liggen, je zwijgt en je verzet je niet meer. Heb je me goed begrepen?'

Ik moet het nog één keer proberen. Tot hem door dringen. 'Dit kan toch niet hoe ons huwelijk eruit gaat zien? Ik mag niet worden.. mishandeld.' Het laatste woordje fluister ik maar Ricco hoort me perfect.

Hij is rood aangelopen.
'Wil je dat ik je het verschil laat zien tussen mishandeling en wat ik met je doe?'

Hij wijst naar de kussens waar ik eerder geslagen werd. 'Liggen, lammetje.'

Ik kruip haastig naar de kussens en laat mezelf verslagen vallen en probeer me af te sluiten.
'Goed zo,' hoor ik Ricco mompelen maar het klinkt niet prijzend. Eerder neerbuigend.

Ik jammer in het kussen dat hij bij mijn hoofd neerlegt. 'Dit is je straf, lammetje. Je hebt je slecht gedragen. Dat weet je zelf ook.'

Hij is bezig met zijn broek. Waarom?
Dan voel ik het.
En gil ik het uit van de pijn.
'Nee, niet je riem...'

'Jawel...Je gaat het meteen goed leren.'

'Wat als ik zwanger ben?' Protesteer ik voor hij me nog eens met zijn opgerolde riem kan meppen.

'Dan stop ik wel een nieuwe baby in je.' Zegt hij achteloos en laat de riem hard neerkomen. Ik krijs in het kussen en snik zo hard maar ricco kan het niets schelen.

Hij blijft me de rest van de middag zo afranselen dat ik niet kan zitten en pleisters nodig heb voor mijn rug.