Voor ik zijn slaapkamer in wordt gestuurd word ik  door wat vrouwen die voor de del Mastro familie werken voorbereid.

Ze hebben me gewassen met heerlijke oliën en badschuim. Ook hebben ze me gewaxt en alle kleine haartjes uit mijn wenkbrauwen getrokken.

Ik krijg ook een witte lange jurk aan tot de grond met een ingewikkeld korset maar ze verzekeren me dat Ricco wel weet hoe ik eruit bevrijd moet worden.

Ze maken heel de tijd grapjes over hoeveel pijn ik zal hebben als hij klaar is en grinniken over hoe mank ik morgen zal lopen.

Een vrouw genaamd Charlotta is opgezadeld met een onmogelijke taak. Mij seksuele voorlichting geven in ongeveer vijf minuten en ervoor zorgen dat ik Ricco kan behagen. ' Je moet allereerst elk bevel van Ricco opvolgen. Je bent zijn vrouw tenslotte.' Zegt ze.

'Dat klinkt een beetje ouderwets.'

Ze kijkt giftig als een paddenstoel.
'De Del Mastro familie is een van de oudste families in de wereld. Ze hebben ook zat ouderwetse straffen om je te doen gehoorzamen.'

De anderen meisjes gniffelen.
Ik durf de rest van de vernederende lessen niks meer te zeggen en volg mak alle bevelen en eisen op.

Ze leren me verwarrend dingen over Ricco. Dat hij graag de controle heeft maar ook graag verrast wordt. Dat hij graag meisjes met ervaring wil maar ook maagden. Het is alsof iedereen iemand anders beschrijft.

Na een uurtje klop ik op de deur in de villa waar ik al een halve dag verblijf. Het is al donker buiten.

Ik wacht niet alleen op Ricco. Zijn broers staan mee te wachten en zijn vader is er ook bij. Het is zo ongemakkelijk omdat al die mensen weten wat Ricco met mij gaat doen als we straks alleen zijn.

Ik dwing mezelf sterk te blijven. Nadat Ricco klaar is vind ik een lege kamer en ga ik flink huilen.

Maar nu nog niet.

'Ga maar,' moedigt Charlotta me aan.

'Pak hem zusje; als je weet wat goed voor je is doe je je best.' Sist Dario in mijn oor. Ik beef door zijn woorden en knik snel. Hij laat mijn arm los maar knijpt wel in mijn billen.

Ik strompel maar de kamer in en doe de deur achter me dicht. Ricco zit nog aan zijn bureau. Hij is nog bezig met iets. Oeps.

Als een dier op de treinrails staar ik naar hem alsof hij een naderende trein is. 'Heb ik je binnen gevraagd?'

'Je familie stond ...' Ik krijg even geen lucht en dwing mezelf tot kalmte.

Ricco sluit zuchtend zijn laptop. 'Laat ook maar.' Hij benaderd me alsof ik prooi ben en drukt me hard tegen de muur. 'Mirabella,' zingt hij bijna tegen mijn hals. Ik krijg het benauwd en kan niet meer ademen.

'Mirabella, kijk me aan.' Ricco klinkt streng en ik weet dat hij boos is door mij.

Zoals altijd breek ik en verpest ik alles. Tranen ruïneren mijn make up en mijn lichaam begint te trillen door de snikken die ik laat. Maar ik kijk hem wel aan. Jankend als een klein kind omdat ik niet eventjes seks kan hebben.

Ricco gaat op zijn bed zitten. 'Kom hier, Mirabella.' Ik gehoorzaam trillend. Als ik zit pakt hij iets uit een laatje. Een pistool? Een stuk touw? Drugs?

Het blijkt een wit doekje te zijn. Hij veegt mijn make up ermee weg en mijn tranen. 'Wat is er?' Vraagt hij dan een stukje zachter.

'Ik ben bang,' Beken ik. 'Je vind me vast een baby maar ik ben doodsbang.' Hij gaat me uitlachen maar dat kan me niks schelen. als hij maar niet slaat.

'Voor wat ben je bang?' Wat een domme vraag. Maar hoe langer ik nadenk over het antwoord hoe meer ik twijfel.

'Voor jou. Voor vanavond. Voor Vicenzo. Voor alles.' Beken ik in een adem.

Ricco denkt even na. 'Dat zijn een hoop zorgen. Waarom ben je bang voor vanavond?'

'Omdat we seks gaan hebben,' fluister ik zacht.

Ricco barst in lachen uit.'O?'

Even vergeet ik mijn pijn en verdriet.
'Dit is niet grappig!' Snauw ik naar hem.

Hij blijft lachen maar houdt zijn handen onschuldig omhoog.
'Ik ben alleen verrast. Je oogt me niet bepaald in de stemming.'

'En? Ik ben je vrouw? Je doet toch wat je wil?' Mompel ik verslagen. Vicenzo heeft me dat uitgelegd.

Ricco pakt ruw mijn kin beet en staart me aan met zoveel intensiteit dat ik wegkijk en bloos. 'Mirabella, kijk me aan.' Zegt hij Streng.

Als ik opkijk zie ik geen haat of dreiging. Alleen bezorgdheid.
'Ik zal jou nooit tegen je wil in nemen. Nooit. Hoor je me?'

Ik ben opgelucht maar durf hem nog niet in vertouwen te nemen. Die meisjes waren er niet voor niks.
'Maar...alle voorbereiding...'

'Dat was meer voor jou dan voor mij. Sommige vrouwen houden van een schoonheidssalonbehandeling.' Hij lacht.

'Het huwelijk moet wettig zijn.' Piep ik.

Daardoor lacht hij harder. Hij heeft een leuke lach eentje die warmte uitstraalt. 'O, het is wettig genoeg, pap betaalt het. De tijden zijn voorbij dat seks een bindende factor is.'

'Wil soms niet met me naar bed?'
De vraag is eruit voor ik er erg in heb.

Ricco glimlacht en aait me zelfs even door mijn haar. Het is de zachtste manier waardoor ik ooit ben aangeraakt door wie dan ook. 'Jawel, maar ik wil dat jij er net zo van geniet als ik dat doe.'

'Ik weet niet of dat mogelijk is,' beken ik blozend. 'Ik heb nooit seks gehad en aan de lessen had ik niks.'

'O, dat is niet zo erg. Je leert het beste in de praktijk.' Hij heeft later pas door hoe suggestief zijn ondertoon klinkt.

'Je bent gestopt met huilen,' zegt hij als hij millimeters van mijn lippen is verwijderd. Ik kan hem aanraken als ik zou willen.

Wat een belachelijk idee is.
Maar toch heb ik mijn hand al trillend in de lucht.

'Niet slaan,' zegt hij en duikt al een beetje in elkaar.

Ik schrik van zijn denkwijze en zie dat het inderdaad zo over kan komen. Snel laat ik me hand zakken. 'Nee, ik wil je aaien.' Weer bloos ik fel. 'Gewoon in je gezicht.'

'Dat klinkt als een Trojaans paard maar ga je gang,' Ricco gaat er voor liggen en ik raak erdoor een beetje ontmoedigd.

Voorzichtig ga ik met mijn hand langs zijn gezicht. Ik aai hem ook over zijn kleverige haar vol met gel en krijg meteen spijt daarvan.

'Ben ik lekker zacht?' Merkt hij dan fluisterend op met pretoogjes.

'Ik aai je dus nooit meer!' Grom ik en geef hem zelfs een duwtje.

'Nee, alsjeblieft. Het spijt me.' Zegt hij dramatisch. 'Serieus, dat was...fijn.'

Verslagen zak in elkaar. 'Nee, het was kinderlijk en stom. Ik weet niet wat ik dacht. Je bent geen dier.'

'Ik vond het fijn, Mirabella.'

'Waarom?' Piep ik en weer dreig ik te huilen.

'Omdat je niet meteen voor mijn sixpack en geslachtsdelen ging. Je aaide mijn gezicht. Je aaide mij, niet mijn lijf.'