<------click vote

Love and hate.

These two are contradicting each other.

In my opinion:

You cannot love when you do not know how to hate.

Loving without hate is FOOLISHNES.

Loving with hate is I think true love.

This is just my opinion, not literally true.

Ang pagmamahal ay hindi mo masasabing totoo kapag hindi ka marunong magalit sa taong minamahal mo.

Ang pagmamahal ay isang bagay na pwedeng mangyari sa lahat.

At hindi mo namamalayan

May mga taong pwedeng magbalik

Mga taong pwedeng dumagdag.

Mga taong di mo alam na may pagtingin pa din sayo at may pagtingin na pala sayo.

Love is a complicated feeling.

Love is a crucial feeling that we must treasure.

Chapter 17: Masakit Kasi

Hindi ko pa din alam ang sasabihin ko. hindi ko mabasa ang nasa isip niya. He just denied me! And in front of them? The heck? What's going on with him?

"ang galing naman, teka lang ah.. Nathan halika may papakita ako sayo" hinala pa niya si Lance papasok sa kwarto niya

"Lance" yun nalang ang tanging naibulong ko.... hindi ko alam kung bakit hindi ako makapag salita ng malakas. Bakit?

Eff! Eff eff!!!

Nakatingin lang ako sa pinasukan nilang kwarto shet lang. naiinis ako. Halo halo ang nararamdaman ko.....

"aalis na ako" yun nalang nasabi ko kay Erick

Lumalabo yung tingin ko sa paligid

Sht ka Lance. itatapon kita! Ibibitin kita ng patiwarik!!! Pabilis ng pabilis ang lakad ko.

Nice...

Umaambon na

Nice Lance...

Pinunasan ko yung nangingilid na luha ko...

Naiinis ako. Nagagalit. Nanggagalaiti!!! >___<

Patuloy lang yung luha ko. ang nice naman kasi eh.

Former classmate... she's my former classmate.

Ms. Parco....

Those words keeps wringing on my head.

Mukha na akong tanga. Humahagulgol habang naglalakad.

"Sharlot!"

Napatigil ako sa paglalakad...

Pero agad din naman naglakad ulit. Hanggat maari binibilisan ko.

"wait let me explain..."

Explain? Ulit? Ako nanaman iintindi?

oo may kasalanan din naman ako. pero para gaguhin naman niya ako. sht lang diba?

He denied me! He denied the fact that I am his girlfriend!

Is he not proud of me???

Patuloy lang ako sa pag-iyak hindi ko siya pinapansin kahit na ilang beses niya akong tawagin

"miyuki!"

"what now Mr. Mariano??? Ano? Magpapaliwanag ka nanaman? Kelangan ba parating ako yung nasasaktan? Kelangan ba parati ako----"

"THAT'S NOTHING!" he shouted....

"HA-HA! NOTHING? BALIW KA BA? NOTHING? YOU JUST DENIED ME! THEN YOU'RE TELLING ME NOW THAT IT WAS NOTHING" I shouted him back na halos mapiyok na ako

Wala akong pakialam kung madaming tao pa ang nakakakita saamin ngayon! Lalo kong binilisan ang paglalakad ko papalayo sakanya.

"Miyuki!"

"MIYUKI YOUR FACE NATHAN MARIANO! Anonng nangyari sa don't waste a chance mo? Yung love is precious mo? I gave you a second chance... pero you're wasting it???"

Pinahid ko yung luha ko sa aking pisngi. napapakagat na ako sa labi ko sa sobrang inis. Hindi ko alam... naiinis ako na nagseselos.

"Sharlot wait!"

He then held my wrist to stop me from walking away...

"Look at me okay. Listen she's----"

Tinakpan ko yung magkabilang tenga ko at saka ako nagsisigaw ng: "BLAH... BLAH... BLAH... WALA AKONG.... NARIRINIG.... WALA... WALA WALA"

"Sharlot" pinilipit niyang tanggalin yung mga kamay kong nakatakip sa aking mga tenga

"Sharlot Please"

Tuluyan na ngang bumuhos yung mga luha ko nung bigla niya akong niyakap, na kahit anong pilit kong tulak at taboy sakanya ay hindi pa din niya ako pinapakawalan..

"Lance... please naman..."

"Sharlot.... I love you... I love you"

"I love you Sharlot"

Paulit ulit.... Paulit ulit niyang sinasabi ang mga salitang yun... na dahilan kung bakit lalo akong humagulgol...

Wala akong pakialam kung gumagawa kami ng eksena ngayon dito... wala akong pakialam kung may mga taong nakatingin pa saamin ngayon pero kasi...

"niloko mo ako... y-you denied me... you're c-cheating... you're dating her b-behind my back.... And the worst.... She's my F-friend!"

"i-I know.. kaya nga ayaw kitang palapitin sakanila" he confessed

"please naman.... Ipaintindi mo saakin....." mahinahon kong sabi

"Sharlot.... Sorry... sorry for not telling you this... I love you.. and I don't know what to do.... Nilihim ko nalang... because I don't want to hurt you... I don't want that to happen"

Napaupo siya... at hawak hawak niya ang mga kamay ko habang ako ay nakatayo... nagsimula ng bumuhos ang ulan.....

"I'm sorry I'm sorry..." wala na siyang ibang masabi kundi I'm sorry...

"ganun ba kalaki ang kasalanan mo para paulit ulit kang humingi ng tawad saakin?" I asked him...

Nagagalit ako... at hindi ko ala kung pinapatawad ko na siya....

"you denied me!!!" ulit ko

He denied me....

In front of them

Hindi ko na mapigilan yung luha ko... na kahit hawak pa niya yung kamay ko. ramdam ko yung sakit eh.

"alam mo ba yung gusto kitang murahin kanina? Alam mo ba yung gustong gusto kitang sampalin sa harap nila??? Pero parang tanga lang.. hindi ko magawa. Alam mo kung bakit?? KASI NAHIHIYA NAMAN AKO SAYO!... nahihiya naman ako na baka kasi KINAKAHIYA MO AKO!!! KELAN PA TO HAH??? KELAN?"

"2 weeks ago"

"so 2 weeks mo na akong niloloko hah??"

Tumayo siya at saka sinabing:

"HINDI NGA KASI KITA NILOLOKO"

"ano? Ikaw pa ang galit? Hah? ikaw pa ngayon? Ako nga ito----"

"inaamin ko naman eh! Mali ako! mali ako na itago sayo to! Pero Miyuki naman.... IkAW LANG ANG MAHAL KO! ikaw lang,...."

Sang-ayon saakin ang ulan.. hindi ko alam kung pansin pa niya yung luhang dumadaloy ngayon sa mga mata ko..

"ilang beses mo ba akong dapat saktan? Ilang beses pa hah Lance???"

"ayoko man gawin. Pero sharlot... naiipit din ako... ayokong maulit yung nangyari dati... ilang beses akong umiwas..."

Hindi ko siya maintindihan....

Bakit ganun???

Bakit ang hirap niyang intindihin???

Bakit?

"gusto man kitang intindihin Lance... siguro.... Wag muna ngayon...."

"Sharlot"

Bigla niya ako niyakap ulit

"you're my strength so please.... Don't go..."

"LANCE HINDI KO NGA KASI MAINTINDIHAN! KUNG BAKIT KELANGAN MONG GAWIN YUN? KUNG BAKIT MO TINAGO SAAKIN? ISANG DAHILAN LANG NAMAN YAN EH! KASI NASISIYAHAN KA! Sabihin mo nga... do you really care about me??? Or kahit trust lang Lance... trust...."

"don't you trust me?" pagbalik niya saakin sa tanong

"Sharlot... I love you so much... I really do.. at nagawa kong itago yun sayo dahil ayaw kitang masaktan..."

"alam mo ba yung masakit? Yung kanina yun eh.... Yung kanina.... Kasi....kasi you introduced me as your former classmate.. and not as your girlfriend... I know Lance... I'm not prefect and you're not either... but Lance... for your information... I'm proud that you are my boyfriend... pinagmamalaki kita.... Mula sa family, friends pati sa classmates ko!.... but you... ganun ba? Ito ba??? Ito ba yung paraan mo para sa pagpapakilala saakin??? Isa kang talkshit Lance!!! naiinis ako sayo.... And so what? Ano ngayon??? Sabihin mo??? MAHAL MO BA SI ERIS? SAGUTIN MO NGA!"

"Sharlot naman!"

"answer me..answer me Lance... please...."

"I don't... wala akong nararamdaman sakanya kundi awa"

Nagulat ako sa sinagot niya saakin...

Awa???

Hindi ko alam... ano bang dapat kong itanong???

Hinawakan niya ang kamay ko at saka niya ako hinila papunta sa kotse niya na hindi naman kalayuan....

Tahimik lang kaming dalawa.

Patuloy pa din ako sa paghikbi....

"I'll explain so listen please"

Pinipilit kong huminahon... panay ang punas ko sa luhang dumdaloy sa pisngi ko...

"I met her way back in high school"

The heck... ganun katagal na silang magkakilala?

"may boyfriend siya noon. Or rather... ex..." he explained

Ngmamaneho siya habang nagpapaliwanag saakin....

Pero hindi ko pa din maunawaan yung part nung high school.. anong kinalaman nung ngayon?

"she was crying back then..."

So? Ano ngayon??? Anong kinalaman mo??ang dami kong gustong itanong pero hinahayaan ko lang siya magsalita...nakatingin lang ako sa labas...

"that time hindi ko alam yung tungkol sa sakit niya. I thought she was just wasting her time carving the tree"

???

Tree???

"sa field"

Napatingin ako kay Lance....

"kagabi nung nakita mo ako.. I was expecting her.. again.."

Lalo akong nagugulat sa mga sinasabi niya..

"pero seriously I'm not cheating on you. I just love you so much"

Alam ko naman yun.. hindi lang ako makapaniwala sa inasal mo...

"ayoko lang kasing maulit yung dati Sharlot..."

Bakas sa mukha niya yung awa... yung,,,,naguguluhan....

"ako ang kasama niya nung muntik siyang mamatay"

Kung gaano ang gulat ko kanina.. ngayon hindi ko na alam....

Mamatay?? Muntik?

Hah???

"at kasalanan ko yun...."

"ako kasi ang rason kung bakit"

??

Naguguluhan ako...

Nakita kong may nangilid na luha sa mga mata niya na agad din naman niyang pinunasan..

"I don't love her... or even like her...."

"siya ang rason kaya naman naging kami ni Ales noon"

"siya din ang rason kung bakit kita nakilala dahil isa siya sa mga rason kung bakit ako lumipat.. hindi dahil pareho kami ng school... call it a gay... pero tinataguan ko siya...."

"dahil ayaw kong maulit yung nangyari......"

"bawal sakanya ang stress Sharlot... hindi lang puso ang mahina sakanya...she's weak physically and emotionally... kaya naman nung una palang binalaan na kitang wag makipaglapit kay Erick.... Because I care for you.... Okay ng ako nalang ang maipit sa sitwasyon....hwag ka lang nilang idamay.... Shet lang..... bakit ba kasi kaklase mo pa yun?"

A moment ago I hate him so much... now?? Hindi ko alam....

Huminto na ang sasakyan sa harap ng bahay namin...

Agad akong bumaba...

Pati din siya....

Hinawakan niya ang kamay ko para pigilan ako pagpasok sa gate......

"pagbibigyan ko yung ngayon... pagbibigyan ko Lance.... wag mo lang akong pagtataguan pa ulit ng kahit ano.... Yeah may kasalanan din ako kasi di ako nakikinig sayo.... Pero dahil lang din naman sa kasalanan ko kaya  o nalaman ang kasalanan mo... we're even..... but Lance.... wala ka bang tiwala saakin??? Kung sana sinabi mo ang rason... kung sana lang naman... hindi sana umabot sa ganito....."

"Lance I'm at fault too... I know that.... Hindi na ako galit... pero naiinis ako.... Lance I think... wag muna tayo magkita.... Wag muna.... Ayoko pa... naguguluhan pa ako" I said without looking at him saka ako tumakbo papasok ng bahay...

Naligo ako at saka ko humiga....

Buong gabi..

Buong gabi iniyikan ko ang pangyayari...

Hindi ako makapaniwala na.... parang wala siyang tiwala saakin...

Iintindihin ko naman.....

Wag lang ganito....

Masakit kasi....

Ang i-deny ng hindi mo nalalaman ang rason....

Napatingin ako sa side kung nasaan ang mga rosas...

"I still have you right??"

Pansin ko.....

Nalalanta na pala ang isang bulaklak nito....

Masakit....

Sobra....

Hwag ka na munang malanta please....

Masakit kasi eh....

Masakit kasi...