Wszyscy zawsze powtarzali mi, że miłość to najlepsze co może mnie spotkać. Żyłem z tym przekonaniem od małego. Bo cóż złego może być w miłości? To ciepło, motyle w brzuchu na Twój widok na początku były czymś fascynującym, nieznanym. Teraz, są po prostu utrapieniem. Nie wierzę już w te bajeczki o szczęśliwej miłości. Bo moja miłość mnie niszczy. Niszczy mnie to jak na nią patrzysz, jak ją całujesz. Dałbym wszystko żeby być na jej miejscu. Z każdym takim obrazkiem moje małe serduszko kruszy się. Kiedy się uśmiechasz a mimowolnie robię to samo. Boże jak ja kocham ten uśmiech. Gdybyś tylko wiedział, jak jedno słowo może zranić. Zdeptać całe nadzieje. Johann , kumplu... Kumpel. Kumpel. Kiedy ja nie chcę być twoim kumplem! Ja chce być kimś więcej! Ale chcieć a móc, to dwie różne rzeczy. Dlatego teraz siedzę w swoim pokoju mocno zaciskając ręce na telefonie. Napisałeś do mnie. Zgodziła się. Jesteś przeszczęśliwy. Będziecie razem już na wieki. A ja, ja będę sam. Telefon uderza o ścianę. Nie przejmuje się nim. Zakopuję się w kołdrę. Wydaje mi się że słyszę cichutki trzask. Pewnie coś za oknem. Uświadamiam sobie że właśnie tak brzmiało moje serce. Teraz rozkruszone na drobne kawałeczki. Łzy rozmywają mi otaczający mnie świat. Widzę twoją twarz, ten uśmiech, te oczy...