Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

31

Cuando desperté estaba tumbada en una cama, miré a mi lado y vi a Mario, no sabía lo que significaba eso, por lo que miré si llevaba ropa y me tranquilicé al ver que sí.

Cuando iba a salir de la cama, Mario se despertó.

- Janet, ¿cómo te encuentras?- Preguntó.

- Bien, ¿por qué me iba a encontrar mal?- Pregunté.

- No lo sé, a media noche estabas gritando y pataleando "dejadme, dejadme", estabas sudando, al parecer tenías una pesadilla-. Contestó.

- Entonces, ¿no me metieron en una furgonera y me obligaron a respirar cloroformo?- Volví a preguntar.

- No-. Contestó Mario.

Suspiré aliviada y me senté en la cama mirando a Mario. Le acaricie la mejilla y le di un beso en los labios.

- ¿Y ese beso?- Preguntó impresionado.

- Nada, tenía ganas de dártelo.

Él se incorporó y me dio un beso un poco más largo que el que le di.

- ¿Y eso?- Lo imité.

- Nada, tenía ganas de dártelo-. Me imitó.

Nos reímos y nos fuimos a desayunar. Creía que me estaba volviendo a enamorar del hombre con el cual me casé y tuve una niña preciosa, no cambiaría a Mario por nada en el mundo.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro