- Pomogę ci, Suguru.

- Tetsu... - urwał, nie mogąc się zebrać na dodanie czegoś więcej.

Tetsurou to nie zaskakiwało. Daishou nigdy nie dziękował; dokładnie taki, jakim go zapamiętał. Kuroo machnął tylko niedbale dłonią.

- Dziękuję, Tetsu.

Cholera.

- Naprawdę – głos nieco mu się załamał – nie ma za co, Suguru.