Ο Namjoon απολογήθηκε καθώς πάτησε μερικά πόδια και έπεσε σε μερικούς ανθρώπους στη μάχη του ανάμεσα απο τη θάλασσα από μαμάδες για να καταφέρει να πάει στη τελευταία άδεια θέση στο βάθος, που δυστυχώς βρισκόταν στη μέση.

Ο Namjoon όταν έμαθε για την σχολική παράσταση του Hobi τα είχε κανονίσει όλα στο μυαλό του. Θα ερχόταν μια ώρα νωρίτερα με δύο κάμερες, την μια τοποθετημένη σε ένα τρίποδο, την άλλη στο χέρι και θα έπιανε την καλύτερη θέση στην πρώτη σειρά και θα βιντεοσκοπουσε όλη την παράσταση.

Μόνο που ξέχασε ότι έπρεπε να πάρει τον Jin από το σχολείο, το οποίο θα ήταν μια μικρή εξαίρεση, αλλά ο Jin αρνούταν να φύγει από την τάξη μέχρι να πάρει αυτοκόλλητο από τον δάσκαλο του που του το είχε υποσχεθεί. Μετά κοιτούσε το άλμπουμ με τα αυτοκόλλητα για δέκα λεπτά ώσπου διάλεξε ένα ροζ γλυφιτζουρι. Τότε ο Namjoon τον έσυρε μέχρι το αυτοκίνητο και οδήγησε όσο πιο γρήγορα μπορούσε.

Στο τέλος, όμως, ήταν ακόμη πίσω στο πρόγραμμα, και λόγο βιασύνης ο Namjoon είχε ξεχάσει τις κάμερες στο αυτοκίνητο.

Έτσι ο Namjoon έπιασε την τελευταία θέση και έβαλε τον Jin να καθίσει στα πόδια του για να δει τη παράσταση.

Η τάξη είχε δανειστεί το σχολικό "αμφιθέατρο", το οποίο ήταν σαν μια επιπλέον τάξη με μεταλλικές καρέκλες και μαύρες κουρτίνες μπάνιου κρεμασμένες σε μεταλλικές μπάρες στη μία πλευρά του δωματίου.

Οι κουρτίνες τραβήχτηκαν από την μια πλευρά από ένα δάσκαλο για να δείξουν την τάξη του Hobi.

Όλοι φορούσαν χρωματιστά κοστούμια αλλά ο Namjoon δεν μπορούσε να δει τον Hobi ακόμα.

"Καλωσορίσατε στη παράσταση της τάξης 3"είπε αργά ένα κοριτσάκι που του έλειπε ένα δόντι." Παρακαλώ διασκεδάστε"

Όλοι οι γονείς χειροκρότησαν, και το κορίτσι- που ήταν ντυμένη μπαμπουρας- έτρεξε πίσω στους άλλους μπαμπουρες.

Κοιτώντας το παιδιά να κάνουν σβούρες για δεκαπέντε λεπτά, ο Namjoon ακόμη δεν ήταν σίγουρος για το ποια ήταν η πλοκή. Ή αν υπήρχε πλοκή. Αλλά όλα τα παιδιά ήταν ντυμένα σαν μικρά χαριτωμένα έντομα. Η ομάδα με τους μπαμπουρες είχε τελειώσει την παράσταση της όπως και ένα γκρουπ από νήπια μεταμφιεσμένα σε πεταλούδες.

Και ο Namjoon ακόμα δεν είχε δει τον Hobi.

"Μπαμπά" είπε ο Jin και μια μαμά από δίπλα του έκανε σσσ "Μπαμπά" επανέλαβε πιο σιγά, τραβώντας άμεσα την γραβάτα του Namjoon" Πότε δούμε τον Hobi;"

" Είναι πότε θα δούμε" τον διόρθωσε ο Namjoon, που ποτέ δεν ήταν πολύ απασχολημένος για να διορθώσει τα παιδιά του "Και δεν ξέρω. Να είσαι υπομονετικός, εντάξει;"

Η μαμά έκανε σσσ στον Namjoon τώρα.

Στριφογυρισε τα μάτια του, γυρνώντας μακριά από εκείνη, μουρμουριζοντας " Θα είναι αναστατωμένη γιατί το παιδί της πιθανότατα να είναι ντυμένο σαν αράχνη."

Ο Jin χαχανισε και κάθισε καλύτερα στο πόδι του Namjoon.

Τότε είδαν τον Hobi.

Ήταν ντυμένος σαν πασχαλίτσα, με ένα ζευγάρι φτερά στη πλάτη. Ο Namjoon έπρεπε να παραδεχτεί πως φαίνονταν αξιαγάπητος.

Ο δάσκαλος πάτησε το κουμπί play στο CD ,και ένα καινούριο τραγούδι άρχισε να παίζει.

Μετά ο Hobi άρχισε να χορεύει.

Στην αρχή, ο Hobi ακολουθούσε το πλάνο. Εκεί ήταν τέσσερις άλλες πασχαλίτσες, σκονταφτοντας λίγο στην σκηνή μαζί με αυτόν. Ο Namjoon θεώρησε πως προσπάθησαν να μάθουν τον χορό.

Ο χορός άρχισε με τις πασχαλίτσες να στέκονται στο δεξί πόδι και να χτυπάνε παλαμάκια και μετά να στέκονται στο αριστερό πόδι και να χτυπάνε παλαμάκια. Ύστερα στάθηκαν στις μύτες των ποδιών τους και έκαναν στροφές σαν μπαλαρίνες.

Μια από τις πασχαλίτσες- ένα κορίτσι με ξανθά σγουρά μαλλιά- συνέχισε να γυρνάει μέχρι που γύρισε τόσο πολύ ώστε έφυγε από τη σκηνή και χτύπησε στο τοίχο. Ένα άλλο παιδί παραπάτησε και έπεσε.

Οι υπόλοιπες τρείς πασχαλίτσες- συμπεριλαμβανομένου και του Hobi- σταμάτησαν, μη ξέροντας τι να κάνουν.

"Συνεχίστε!"ψιθύρισε-φωναξε ο δάσκαλος τους από την γωνία.

Τα άλλα δύο παιδιά απλά έμειναν εκεί, αλλά ο Hobi έκανε ένα βήμα μπροστά σαν να ήταν η ώρα του να λάμψει.

Τότε άρχισε να κάνει roll το σώμα του (δεν ξέρω πως να το μεταφράσω, ελπίζω να καταλάβατε)

"Ο θεέ μου!"είπε μια μαμά, βάζοντας το χέρι της στην καρδιά της "Τι κάνει αυτό το παιδί;"

"Ποιανού παιδί είναι αυτό;"Μια άλλη μαμά είπε "Θα έπρεπε να ντρέπεται!"

"Ποιός γονιός έμαθε στο παιδί του τέτοιο πράγμα;"Μια άλλη μαμά ρώτησε.

"Μπαμπά" είπε ο Jin, χαχανιζοντας και δείχνοντας τη σκηνή "Κοίτα τι κάνει ο-"

Ο Namjoon γύρισε το κεφάλι και έκλεισε το στόμα του Jin, αλλά το κακό είχε ήδη γίνει.

Όλες οι μαμάδες γύρισαν το κεφάλι τους και τον κοίταξαν σαν να πήρε το Βραβείο του Χειρότερου Γονιού Του Χρόνου.

Ο Namjoon άνοιξε το στόμα του για να υπερασπιστεί τον εαυτό του, αλλά απλά έκατσε εκεί για αρκετή ώρα. " Το πήρε από την μητέρα του..."

Ο Hobi σταμάτησε και χαμογέλασε όταν είδε τον μπαμπά του στο βάθος. "ΜΠΑΜΠΑ!" φώναξε, γελώντας.

Το τραγούδι τελείωσε και η αίθουσα γέμισε από σιωπή.

Τότε ο Namjoon άρχισε να χειροκροτεί. Ήταν ο μόνος που χειροκροτούσε.

Ο Hobi χαμογέλασε ακόμα κι αν η ατμόσφαιρα είχε γίνει αμήχανη. Μετά υποκλίθηκε."Εμένα είμαι η ελπίδα σας, εμένα ο άγγελος σας, εμενα είμαι ο Hobi!" Τότε έφυγε από την σκηνή.

Ο Namjoon μάζεψε τον Hobi στο τέλος της παράστασης και τον έβαλε στο αμάξι του. Ύστερα οδήγησε γρήγορα πριν οι μαμάδες να του μιλήσουν.

"Λοιπόν,σου άρεσε η παράσταση;" ρώτησε ο Hobi, πηδώντας στη θέση του.

"Ναι, μου άρεσε"είπε ο Namjoon, ελέγχοντας τη θέα του από τον καθρέφτη " Μόνο ένα πράγμα..."

"Ναι, μπαμπακα;"

"Είναι είμαι η ελπίδα σας, είμαι ο άγγελος σας, είμαι ο Hobi. Όχι εμένα, εντάξει;"

"Εντάξει, μπαμπακα!"

Ο Namjoon χαμογέλασε καθώς αφοσιώθηκε στον δρόμο, αποφασίζοντας ότι δεν θα έλεγε στη γυναίκα του για την.... μοναδική..... χορευτική παράσταση του Hobi.

"Μπαμπακα;"

"Ναι, Hobi;"

" Άφησες τον Yoongi πίσω στο νηπιαγωγείο."

~συγγνώμη για την έκφραση σε κάποια σημεία αλλά προσπαθώ να τα γράψω όσα καλύτερα μπορώ