" Μπαμπάκα, μπορώ να φάω ένα κομμάτι γλυκό;"

Ο Namjoon αναστέναξε. Το Halloween ήταν κάπως διασκεδαστικο. Τα παιδιά ήταν χαριτωμένα (όπως αναμενόταν). Έκανε ότι καλύτερο μπορούσε για να αποφύγει τις ελεύθερες γυναίκες στην γειτονιά του. Και πήραν τόνους γλυκά, είτε επειδή τους λυπήθηκαν, ή γιατί, ξανά, τα παιδιά του ήταν τα πιο αξιολάτρευτα στον κόσμο.

Το πρόβλημα όμως ήταν ότι τώρα ήθελαν να φάνε γλυκό. Όλη την ώρα. Για κάθε γεύμα. Και ανάμεσα σε κάθε γεύμα.

"Όχι, Jin. Δεν μπορείς να έχεις και άλλο κομμάτι. Είχες ένα πριν λίγο, θυμάσαι;" Και αυτό έγινε μόνο και μόνο επειδή ο Jin έκανε αυτά τα μεγάλα μάτια που σε παρακαλουν στα οποία ο Namjoon προσπάθησε πολύ πολύ πολύ σκληρά να πει όχι.

"Μα..." κατάπιε ο Jin, τα μάτια άρχισαν να γίνονται πιο μεγάλα, και ο Namjoon γύρισε γρήγορα στην τηλεόραση. "Μα, Μπαμπάκα... Ήταν ένα κομμάτι... ούτε καν ένα μεγάλο κομμάτι, μόνο ένα μικρό κομματάκι... να τόσο δα..."

Αλλά ο Namjoon αρνήθηκε να κοιτάξει την χειρονομία (με την καλή έννοια χειρονομία, αμέσως εσείς🙄😂) του Jin γιατί ήξερε ότι θα τον απορριφουσαν αυτά τα μάτια." Όχι σημαίνει όχι, Jin."

"Αλλά, Μπαμπάκα..."

"Όχι."

"..."ο Jin αναστέναξε." Μπαμπάκα, ούτε που με κοιτάς. Δεν με αγαπάς ;"

"Όχι, Jin. Δεν είναι αυτό. Ούτε κοντά."

"Τότε γιατί κοιτάς την τηλεόραση όταν δεν είναι αναμμένη;"

Ο Namjoon αναστέναξε πριν κοιτάξει τον Jin." Σε αγαπώ πολύ πολύ πολύ, εντάξει; Αγαπώ κάθε μέρος σου, από τα μαλλιά μέχρι το δάχτυλο του ποδιού σου. Αυτό όμως σημαίνει ότι αγαπώ και τα δόντια σου επίσης, εντάξει; Και τα γλυκά δεν είναι καλά για τα δόντια σου."

"Αλλά τα βουρτσιζω!" παραπονέθηκε ο Jin." Το ορκίζομαι! Κάθε βράδυ!"

"Κάθε βράδυ; "

" Κ-καλά, ίσως όχι τις Παρασκευές, αλλά αυτό είναι επειδή-"

"Όχι άλλα γλυκά. Θα σε πονέσει το στομάχι σου. Εντάξει, Jin;"ο Namjoon αναστέναξε και ανέβασε την φωνή του. "Και αυτό ισχύει και για εσάς που κρυφακουτε, εντάξει;"

Ο Yoongi γλίστρησε κάτω στον τοίχο, μουτρωνοντας.

Ο Hobi ανέβηκε πάνω του, μόνο για να τον σπρώξει ο Yoongi, και τοτε ο Hobi γέλασε και στηρίχθηκε στον Jimin, ο οποίος χτύπησε απαλά τα μαλλιά του Hobi με ένα χαμόγελο.

" Και κάνατε τα μαθήματά σας, σωστά;"

Έξι ζευγάρια πόδια μπορούσαν να ακουστούν να τρέχουν από την κουζίνα στα δωμάτια τους για να αρχίσουν τις εργασίες που είχαν παραμελήσει ολόκληρο το Σαββατοκύριακο.

Ο Namjoon απλά αναστέναξε. Μετά κοίταξε το τηλεκοντρόλ, σκεπτόμενος να προσπαθήσει ή όχι να δει ένα τηλεοπτικό σόου. Δεν είχε παρακολουθήσει τηλεόραση για...

Δεν μπορούσε να θυμηθεί την τελευταία φορά. Απλά δεν υπήρχε χρόνος μεταξύ του να αποτρέψει τα παιδιά του να κάνουν σοβαρό ανεπανόρθωτο κακό ο ένας στον άλλον (ή σε άλλα παιδιά στην τάξη τους).

Πήρε το τηλεκοντρόλ, το βάρος ξένο στο χέρι του, και πάτησε το κουμπί έναρξης.

Η οθόνη έλαμψε από ζωή, ανάβοντας αυτόματα στα νέα. Ο κόσμος ήταν όπως τον άφησε: διαχωριζοντας τον εαυτό του από τις ραφές, ξεριζωνοντας τον εαυτό του ραμμα προς ραμμα. Ανθρωποκτονιες. Βιασμοι.

Κακοποίηση παιδιών.

Κούνησε το κεφάλι του, νιώθοντας τον θυμό να κάνει την εμφάνιση του καθώς αναρωτιόταν πως. Πως μπορούσαν γονείς να το κάνουν αυτό στα παιδιά τους. Πως δεν έσπαγαν οι καρδιές τους καθώς έσπαγαν τον ώμο του γιου ή της κόρης τους. Πως μπορούσαν να αντέξουν να βλάψουν σωματικά τον πιο πολύτιμο θησαυρό που είχαν.

Τον έκανε σωματικά άρρωστο.

Κινήθηκε για να αλλάξει κανάλι, κυρίως γιατί δεν θα άφηνε ποτέ τα παιδιά του να δουν κάτι σαν αυτό, αλλά τότε γύρισε το κεφάλι του δεξιά και αριστερά. Για καλό και για κακό, είδε κάτω από το πόδι του καναπέ για τον μικρό του εξωγήινο. Αλλά είχαν όλοι φύγει, μελετώντας ήσυχα-

Άκουσε ένα μπαμ ακολουθώντας με ένα χτυπο και μια κραυγή από ένα από τα δωμάτια. Αναστέναξε.

- κάπως ήσυχα.

Κοίταξε την τηλεόραση. Ήταν μόνος του. Θα μπορούσε να ευχαριστηθεί λίγο ενήλικη ζωή, δεν θα μπορούσε; Του άρεσαν τα νέα, έτσι δεν είναι; Δεν του άρεσε να ενημερώνεται για θέματα της μοντέρνας πολιτικής;

Αλλά με κάθε δευτερόλεπτο που κοιτούσε την οθόνη, ένιωθε το σώμα του να βαραίνει. Απλά δεν τον ενδιέφερε ο αληθινός κόσμος πλέον, τον κόσμο έξω από το σπίτι του. Κανένα κομμάτι από κουτσομπολιό διάσημων ή νέα ανακάλυψη δεν μπορούσε να του τραβήξει την προσοχή όπως οι προσπάθειες του Jin να μαγειρέψει ή το gummy smile του Yoongi ή η ευγένεια του Hobi στα αδέρφια του ή τα puppy eyes του Jimin ή η διαφορετικοτητα του Taehyung ή η ντροπαλοτητα (κι όμως υπάρχει τέτοια λέξη) του Jungkook μπορεί.

Τίποτα δεν μετρούσε σε εκείνον πλέον πέρα από το να βλέπει τις έξι αγαπούλες του να μεγαλώνουν.

Ο Namjoon ένιωσε τα βλέφαρά του να βαραίνουν και μέσα σε κάτι λεπτά, κοιμήθηκε.

Μόνο που ξέχασε μια μικρή λεπτομέρεια.

***

"Μπαμπάκα, τελείωσα τα μαθήματα μου!" φώναξε ο Jin, αλλά όταν δεν άκουσε απάντηση, περπάτησε αργά στο σαλόνι. "Μπαμπάκα, άκουσες τι είπα; Ει-" σταμάτησε, βλέποντας τον Namjoon απλωμένο στον καναπέ, να κοιμάται του καλού καιρού.

Τα άλλα παιδιά τον ακολούθησαν.

"Ο μπαμπάκας κοιμάται." ψιθύρισε ο Hobi, χαμογελώντας.

"Θα πρέπει να ζωγραφίσουμε στο πρόσωπο του," πρότεινε ο Yoongi, αλλά ο Jin κούνησε το κεφάλι του.

"Ο μπαμπάς θα θυμώσει," είπε ο Jin αυστηρά.

"Αλλά ποτέ δεν έχουμε αυτή την ευκαιρία. Πρέπει να του κάνουμε μια φάρσα. Σαν-"

"Μπορούμε να του αλλάξουμε κάλτσες, "πρότεινε ο Hobi, ενθουσιασμενος.

"Όχι, αυτό είναι πολύ σκληρό," είπε ο Jin, κουνώντας το κεφάλι του ξανά.

Ο Yoongi χτύπησε τον Hobi απαλά." Επίσης, βλακα. Οι κάλτσες είναι ίδιες. Δεν θα είχε σημασία. "

"Ο..."

Ο Taehyung απλά κούνησε το κεφάλι του σιγά, κοιτώντας την τηλεόραση που ο Namjoon είχε ξεχάσει να κλείσει. "Κοιτάξτε..."

"Τι είναι, Tae;" ρώτησε ο Jin, ενώ κινούνταν για να δει την οθόνη. "Oh.OH."

Ένας ένας, κοίταξαν την οθόνη και σιγά μετακινήθηκαν για να κάτσουν μπροστά από τον καναπέ.

***

Ο Namjoon βογγηξε, στριφογυριζοντας λίγο και περνώντας το χέρι του μέσα από τα μαλλιά του. Δεν του άρεσε να παίρνει υπνακους γιατί πάντα ξυπνούσα πιο κουρασμένος από ότι ήταν.

Πρέπει να σταματήσω να αποκοιμιεμαι... σκέφτηκε, με ένα χασμουρητό, και σιγά σηκώθηκε από τον ήχο της τηλεόρασης.

Γαμωτο, ξέχασα να την κλείσω...

Έσκυψε για να πιάσει το τηλεκοντρόλ όταν σταμάτησε, βλέποντας ότι το σόου είχε αλλάξει από τα νέα σε κάποιο είδος προγράμματος modeling όπου ένας διαγωνισμός με μπικίνι ήταν σε εξέλιξη.

Λοιπόν, εννοώ, είναι ήδη στην υποψήφια 6 από τις 10. Οπότε λέω να το τελειώσω...

Τουλάχιστον, αυτό σκέφτηκε μέχρι που κοίταξε κάτω για να δει έξι ζευγάρια ματιά κολλημένα στην οθόνη.

Η οθόνη, αυτή τη στιγμή έδειχνε μια γυναίκα να δείχνει ένα υπερβολικά αποκαλυπτικό μαγιό. Βασικά, κάτι κορδόνια και λίγο ύφασμα.

Για να γίνει χειρότερη η στιγμή, το κεφάλι του Jin γύρισε αργά για να συναντήσει το βλέμμα του Namjoon.

Ο Namjoon απλά κοίταξε, ανοιγοκλεινοντας τα μάτια του.

Σκατασκατασκατα τι στο διαολο θα τους πω

Ο Namjoon αργά πάτησε το κόκκινο κουμπί, προσπαθώντας να φαίνεται κανονικός, και το μοντέλο έσβησε καθώς η οθόνη έγινε μαύρη και η τηλεόραση απενεργοποιηθηκε.

"Λοιπόν..." ο Namjoon καθάρισε τον λαιμό του, προσπαθώντας να φαίνεται κανονικός. "Κάνατε, εμ, τα μαθήματα σας;"

Ο Jin ανοιγοκλεισε τα μάτια του πριν τρέξει στο δωμάτιο του, ο Yoongi και ο Hobi ακολούθησαν, και ο Jimin απλά άνοιξε το στόμα του πριν σύρει τον Jungkook μαζί του.

Μόνο ο Taehyung έμεινε, κοιτώντας τον Namjoon, ο οποίος δεν μπορούσε να κάνει κάτι άλλο από το να κοιτάξει πίσω.

"Μπαμπάκα, τι συμβαίνει;" ρώτησε ο Taehyung, γερνωντας το κεφάλι του.

"Οο, τίποτα, εμ..." Για να κάνει τα πράγματα χειρότερα, ο Namjoon συνειδητοποιουσε αργοπορημένα ότι δεν είχαν δει ποτέ την μητέρα τους σε μπικίνι πόσο σε μαγιό. Δεν την έχουν δει σε τίποτα άλλο από τα ρούχα της δουλειάς.

Θα πρέπει να είναι τραυματισμενα.

"Λυπάμαι τόσο πολύ, Tae. Δεν ήξερα ότι το σόου ηταν-"

Ο Tae μορφασε. "Γιατί δεν μου το είπες, Μπαμπάκα; Θα μπορούσαμε να το δούμε μαζί."

Ο Namjoon ανοιγοκλεισε τα μάτια του. Τι στο- "Εμ.." Ο Namjoon ανοιγοκλεισε τα μάτια του γρήγορα, προσπαθώντας να σκεφτεί τι να κάνει ή να πει. Είναι τεσσάρων χρόνων. Πως ξέρει από αυτά; "Δεν νομίζω-"

" Πάντα βλέπουμε σόου με εξωγήινους μαζί, Μπαμπάκα," είπε ο Tae, σουφρωνοντας τα χείλη του.

Περίμενε

Τι

Εξωγήινοι;

Ο Namjoon ανοιγοκλεισε τα μάτια του. "Ε-εξωγήινοι;"

"Ναι, αυτό το σόου ήταν για εξωγήινους, σωστά;" ρώτησε ο Tae, ανοιγοκλεινοντας τα μάτια του, παντελώς και αναμφισβητητα αθώος στις αλήθειες του σύμπαντος. "Υποτίθεται ότι θα μου λες ποτέ θα δεις σόου με εξωγήινους, όχι να τα βλέπεις μόνος σου, Μπαμπάκα. Αυτό είναι απλώς κακό. "

Ο Namjoon απλά κατάπιε, ευχαριστωντας τον Θεό που την γλίτωσε αυτή την φορά. "Σ-Σωστά. Λοιπόν, θα σου πω την επόμενη φορά που θα βρω ένα σόου για εξωγήινους ή διαστημόπλοια ή οτιδήποτε, εντάξει, Tae; Είμαστε εντάξει, σωστά; "

Ο Tae αναστέναξε, βγάζοντας έξω το κάτω χείλος του και σταυρωνοντας τα χέρια του στο στήθος του. "Καλά, αλλά-" Έσπασε τις πράξεις του με ένα ενθουσιώδες χαμόγελο πριν φτιάξει την έκφραση του για να δείχνει αναστατωμενος ξανά." Θα χρειαστεί ένα κομμάτι γλυκό για να επανορθώσεις." Τα φρύδια του και το σαγόνι του σηκώθηκαν καθώς έκανε πως σκεφτόταν. Θα δουλέψει αυτό;

Ο Namjoon αναστέναξε. Ξέρω πως δεν πρέπει να υποχωρησω αλλά αν ο Tae καταλαβει ότι αυτό δεν ήταν εξωγήινοι και αν σκεφτεί ότι εγώ έβλεπα αυτό το σόου..."Καλά. Μόνο ένα. Και μην πεις τίποτα στους αδερφούς σου, κατάλαβες;"

Ο Tae κούνησε το κεφάλι καταφατικά, τρέχοντας χαρούμενα στην κουζίνα για να μαζέψει το βραβείο του.

Ο Namjoon αναστέναξε, ακουμπώντας πίσω στον καναπέ για ένα δεύτερο πριν σηκωθεί για να πάει στο δωμάτιο των μεγαλύτερων αδερφών. Ήταν αρκετά σίγουρος ότι ο Jimin και ο Jungkook ήταν πολύ μικροί για να έχουν απορροφήσει κάτι, αλλά ήταν τα μεγαλύτερα παιδιά που τον ανησυχουσαν.

Χτύπησε απαλά και μπήκε μέσα, βλέποντας άμεσα ότι οι τρεις τους κάθονταν σε ένα κύκλο στο πάτωμα.

"Λοιπόν, εμ..." δίστασε ο Namjoon, καθώς δεν ήταν σίγουρος πως να απευθυνθεί σε αυτό το θέμα. "Για να το ξεκαθαρίσουμε. Αυτό το τηλεοπτικό πρόγραμμα - το οποίο δεν έβλεπα και ούτε σκόπευα να δω - ήταν για, να, ξέρετε, εξωγήινους."

Ο Jin κοίταξε τον Yoongi.

O Yoongi κοίταξε τον Hobi.

O Hobi κοίταξε τον Jin.

Όλοι ένωσαν τις ματιές τους πριν κουνήσει καταφατικά ο Jin το κεφάλι του, κοιτώντας τον Namjoon με ένα αθώο χαμόγελο." Σωστά. Εξωγήινους. "

Ο Namjoon δίστασε, αλλά μετά αποφάσισε να γνεψει καταφατικά και να το αφήσει, βγαίνοντας άβολα από το δωμάτιο.

Ποιες είναι οι πιθανότητες να μην ξέρουν την αλήθεια και να με πιστέψουν;

Αναστέναξε, βάζοντας τα χέρια του στο πρόσωπο του.

Την έκατσα.

_____________

Ουπς.
Έκανα πάλι έναν μήνα και να ανεβάσω 😇

Συγχωρέστε με άλλα ήμουν διακοπές οπότε ναι δεν μπορούσα να ανεβάσω.

Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο Γτ ήταν τεράστιο και μου πείρε αρκετή ώρα να το μεταφράσω 😭.

Τέλος πάντων τα λέμε ~❤️