Ο Jimin πήρε την θέση του. Εκείνος, ο Tae και ο Jungkook ήταν στην ίδια τάξη του παιδικού σταθμού, αλλά μόνο ο Tae ήταν υποχρεωμένος να κάθεται μπροστά ώστε η δασκάλα να τον επιβλέπει και ο Jungkook ήθελε να κάθεται κοντά στο παράθυρο για να μπορεί να χαζεύει έξω όλη μέρα.

Φυσικά, αφού είναι τάξη του παιδικού σταθμού,δεν χρειάζονται θρανία και καρέκλες. Αντίθετα κάθονταν όλοι ο κλαδον σε ένα μεγάλο χρωματιστό χαλί, όπου κάθε πλακάκι είχε ένα χρώμα και ένα αντικείμενο ή ζώο.

Ο Jimin πάντα καθόταν στο μπλε τετράγωνο στο βάθος μια μια νότα πάνω του.

Ο Tae κάθισε στο κόκκινο τετράγωνο με το UFO και ο Jungkook κάθισε στο μωβ τετράγωνο που είχε ένα πουλί πάνω του. Ο Jungkook επέμενε ότι ήταν ένας γλάρος, αλλά ο Jimin και ο Tae και όλοι οι άλλοι ήξεραν ότι ήταν ένας πελαργός, όχι ότι ο Jungkook τους άκουγε ποτέ.

"Εντάξει, τάξη! Θα πάρω απουσίες τώρα," είπε η δασκάλα. Ήταν νέα και όμορφη. Θύμιζε στον Jimin την μαμά του. "Jisoo;"

"Εδώ!"

"Jongup;"

"Εδώ."

"Yunhyeong;"

"Εδώ."

"Taeyong;"

"Εδώ."

"Hyukk;"

"Ναι..."

"Παρακαλώ να λες 'Εδω' όταν φωνάζω το όνομα σου. Ας προσπαθήσουμε ξανά. Hyukk;"

"Εδώ."

"Nayeon;"

"Εδώ!"

"Yuta;"

"Εδώ."

"Joshua;"

"Εδώ."

"Τα τρίδυμα;"

"Εδώ-" άρχισε ο Taehyung.

"-εδω-" είπε ο Jungkook.

"-εδω," τελείωσε ο Jimin.

Η δασκάλα χαμογέλασε. "Ωραία, αυτοί είναι όλοι. Μερικοί μαθητές δεν μπορούν να έρθουν σήμερα γιατί είναι άρρωστοι, αλλά οι μαμάδες τους θα περάσουν να πάρουν τα μαθήματα τους. Τώρα που τελειώσαμε με τις παρουσίες, μπορείτε όλοι να αρχίσετε να παίζετε."

Ο Jimin χαμογέλασε στον εαυτό του. Του άρεσε να παίζει με τα παιχνίδια στο ειδικό δωμάτιο για αυτά. Του άρεσε περισσότερο να χτίζει τουβλάκια, αλλά σε πολλά αγόρια άρεσαν τα τουβλάκια επίσης, και ήταν δύσκολο να τα πάρεις κάποιες φορές εξαιτίας κάποιων παιδιών (Hyukk και Jongup) που δεν τους άρεσε να μοιράζονται.

Αλλά ούτε στον Jimin άρεσε να μοιράζεται, οπότε καταλαβαινε κατά κάποιο τρόπο.

Ακόμη, σηκώθηκε και πήγε πίσω στο δωμάτιο, παίρνοντας τον κάδο με τα τουβλάκια πριν απ'όλους και τα έριξε στο πάτωμα. Ο Hyukk και ο Jongup ήρθαν επίσης, αλλά ο Jimin έφερε μερικά τουβλάκια κοντά του για να τα χρησιμοποιήσει.

Τότε άρχισε να χτίζει ένα πύργο, μόνο που όταν σηκώθηκε στα γόνατα του, ο Hyukk τον κλώτσησε. Ο Jongup γέλασε.

Ο Jimin τράβηξε μέσα στα χείλη του, δαγκώνοντας τα για να σταματήσει τον εαυτό του από το να αναστατωθεί. Δεν του άρεσε, αλλά ήταν πολύ ευαίσθητος, και τα αγόρια στη τάξη του πάντα τον πείραζαν όταν έκλαιγε. Τα κορίτσια έλεγαν ότι ήταν χαριτωμένο, και μετά τα αγόρια τον πείραζαν ακόμα πιο πολύ.

Ο Jimin άρχισε να χτίζει ξανά τον πύργο του, αλλά αυτή τη φορά ο Jongup τον κλώτσησε. Ο Hyukk γέλασε.

Ο Jimin κατάπιε καθώς ένιωσε ένα μικρό τσίμπημα από τα μάτια του. Όχι! Δεν θα κλάψω! Όχι σήμερα! Είμαι ενα μεγάλο αγόρι. Θα είμαι στο νηπιαγωγείο του χρόνου. Δεν μπορώ να κλαίω συνέχεια. Θα ντροπιασω τους αδερφούς μου. Ούτε που θα θέλουν οι άλλοι να ξέρουν ότι συνδεόμαστε.

Αυτή η σκέψη έκανε τον Jimin να πανικοβάλλεται ακόμα πιο πολύ, και έπρεπε να πάρει μερικές ανάσες για να κρατηθεί ήρεμος.

"Λυπάμαι," είπε ο Jongup χαμογελώντας. "Δεν θα το κλωτσησω αυτή τη φορά."

Ο Jimin δίστασε, κοιτώντας τον Hyukk, ο οποίος χαμογέλασε επίσης.

"Ούτε εγώ δεν θα το κλωτσησω αυτή τη φορά," είπε ο Hyukk.

O Jimin δεν τους πίστεψε, αλλά δεν ήθελε να παίξει με κανένα από τα άλλα παιχνίδια ούτος ή άλλος, έτσι άρχισε να χτίζει τον πύργο του ξανά.

Ο Jongup και ο Hyukk πήγαν να σπρώξουν τον Jimin στον πύργο του, αλλά καθώς ο Jimin έχασε την ισορροπία του, ένιωσε ένα χέρι στο μπράτσο του, κρατώντας τον σταματώντας τον από το να πέσει στον πύργο.

"Οχ, όχι!" είπε ο Taehyung φωναχτά, γουρλωνοντας τα μάτια του. "Είσαι εντάξει, Jimin; Σχεδόν έπεσες στον πύργο σου. Μετά θα είχε πέσει," είπε, κοιτάζοντας έντονα τα άλλα δύο αγόρια. "Και αυτό θα ήταν απαίσιο, γιατί τότε θα ήμουν πολύ θυμωμένος."

Ο Hyukk και ο Jongup πάγωσαν.

Ο Taehyung ήταν σαν το παιδί μυστήριο, και κανένα από τα άλλα παιδιά δεν ήξεραν τι να περιμένουν από αυτόν.

"Α, κοίτα, Jimin," είπε ο Taehyung, μιλώντας ακόμα με μία 'παραφουσκωμενη' φωνή καθώς έδειξε τα τουβλάκια που χρησιμοποιούσε ο Hyukk. "Υπάρχουν έξτρα τουβλάκια. Μπορούμε να χτίσουμε περισσότερο τον πύργο σου." Χαμογέλασε σφιγμένα στον Hyukk. "Μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτά τα τουβλάκια;"

Ο Hyukk κατάπιε. "Βεβαίως."

Το χαμόγελο του Taehyung έγινε πιο πλατύ και πιο κοφτό. "Ευχαριστώ πάρα πολύ,"είπε, κάνοντας λίγο aegyo στον Hyukk, το οποίο έκανε τον Hyukk ακόμα πιο αγχωμένο. Τότε ο Taehyung πήρε μια κόφτη ανάσα." ο, Jimin, κοίτα. Υπάρχουν ακόμα πιο πολλά τουβλάκια για να χρησιμοποιήσουμε!" χαμογέλασε στον Jongup αυτή τη φορά.

" Τ-τα θέλεις;"ρώτησε ο Jongup γρήγορα, και πριν μπορέσει ο Tae να πει τίποτα, πρόσθεσε, "Είναι δικά σου. Παρ'τα"

"Οο, εσείς οι δύο είστε τόσο καλοί," είπε ο Tae, χαμογελώντας." Είμαι τόσο χαρούμενος που δύο τόσο καλά παιδιά σαν εσάς φροντίζετε τον Jimin και είστε τόσο ευγενικοί σε εκείνον και μοιράζεστε μαζί του και παίζετε με εκείνον."

"Σ-σωστά,"είπε ο Hyukk πριν κοιτάξει τον Jongup." Α-ας παίξουμε κάτι άλλο για τώρα."

Ο Tae χαμογέλασε." Καλή ιδέα."

Καθώς οι δύο έφυγαν τρέχοντας, βοήθησε τον Jimin να φτιάξει τον πύργο του.

Ο Jimin χαμογέλασε ντροπαλά στον Tae." Σε ευχαριστώ, Tae-"

O Tae χαμογέλασε. Τότε ο Tae έριξε κάτω τον πύργο.

Ο Jimin δεν μπορούσε άλλο. Έβαλε τα κλάματα. "Γιατί το έκανες αυτό, Tae.... Είναι τόσο κακό...Είσαι τόσο κακός..."

Ο Taehyung χαμογέλασε απαλά στον Jimin. "Είμαι ο αδερφός σου. Μόνο εγώ μπορώ να σε πειράζω." Ανακάτεψε τα μαλλιά του Jimin. " Επίσης, είσαι τόσο γλυκούλης όταν κλαις."

Ο Tae άφησε τον Jimin να κλάψει για μερικα δευτερόλεπτα πριν τον αγκαλιάσει, και όταν ο Jimin σταμάτησε, ο Tae τον βοήθησε να ξανά φτιάξουν τον πύργο του πάλι.

Ο Jimin δίστασε πριν χαμογελάσει στον Tae, και τοτε έριξε εκείνος κάτω τον πύργο.

Στο τέλος της μέρας, είχαν να τραβήξουν τον Jungkook από όλους τους φίλους του (επειδή ο Jungkook ήταν πάντα δημοφιλής) πριν να τους πάρει ο Namjoon, ο οποίος ήρθε μέσα στην τάξη και περίμενε τα τρία μικρά νήπια να έρθουν και να αγκαλιάσουν τα πόδια του.

Μετά περπάτησαν όλοι προς το αυτοκίνητο, κουβαλώντας τον Jimin πάνω του, κρατώντας τον Tae από το χέρι και έχοντας τα μάτια του στον Jungkook για να είναι σίγουρος ότι δεν θα τον χτυπήσει αυτοκίνητο καθώς έτρεχε μπροστά.

Και τότε όλοι μπήκαν στο αυτοκίνητο και πήγαν σπίτι για τη μέρα.

Του Jimin του άρεσε να πηγαίνει στο αυτοκίνητο επειδή όταν ήταν περιτριγυρισμενος από τα αδέρφια του και τον μπαμπά του, ένιωθε ασφαλής.

.

.

.

Χεχεχε 😇 καιρό έχουμε να τα πούμε 😁... Παρακαλώ αν διαβάζετε ακόμα την ιστορία μη με βρίσετε χτυπήσετε ρίξετε ντομάτες ή κάτι που θα βλάψει την σωματική και ψυχική μου υγεία 😂.

Πιστεύω ότι δεν θέλετε να ακούσετε το γιατί δεν ανέβασα αυτόν τον ένα μήνα αλλά το κυριότερο είναι ότι δεν ασχολούμαι με το Wattpad πλέον....

Επίσης (εδώ και κάτι εβδομάδες😂) Η ΙΣΤΟΡΊΑ ΈΦΤΑΣΕ ΤΙΣ 1Κ ΠΡΟΒΟΛΕΣ!!!

Πραγματικά δεν πίστευα ότι θα τις έφτανε! Η χαρά μου δεν περιγράφεται 😭. Σας ευχαριστώ όλους τόσο πολύ ❤️❤️❤️ Ελπίζω να συνεχίσετε και να συνεχίζετε να διαβάζετε αυτή την ιστορία και θα προσπαθήσω να ανεβάζω πιο συχνά. Αντε πολύ σας κράτησα (λες και τα διαβάζετε) Byeee