🤍🤍🤍🤍🤍🤍

Since You've Been Gone

"Together Again"

🤍🤍🤍🤍🤍🤍

LUMIPAS ang ilang araw. Sa wakas ay nakabalik na si Brielle at Siege sa kanilang bahay sa isang subdivision sa Paranaque. Iniwan na muna nila ang mga anak sa pangangalaga ng mga apuhan habang inaasikaso ang mga dapat na asikasuhin katulad ng pagpapalinis nito, pintura, pag-aayos ng kwarto ng kambal at iba pang bagay.

Bumalik na si David at Amanda sa kanilang bahay mula sa condo ni Brielle. Doon na uli sila titira ang mag-asawang Villasis matapos ipalinis ito. Bumlik na rin Man Asyong sa pagtira sa bahay ng mga Villasis kasama ang asawa nitong magiging kasama nila sa bahay.

Tungkol sa problemang ginawa ni Miranda, nakausap na nila ng kanilang mga abogado na ito ang haharap kay Miranda. Sang-ayon din naman maging si Ezekiel at Ryelee na hindi nakikialam sa kasong kinakaharap ng ginang. Galit si Ryelle sa ginawa ng ina at hindi niya masisisi ang kaibigan na magalit lalo na sa kalokohang ginawa ng ina.

Para kay Siege, mas importante harapin ang kanilang tahanan kesa makita ang mala-demonyong mukha ng babaeng minsan niyang tinratong pamilya. Ang uuwian ng kanyang asawa at anak ang higit na nangangaailangan ng buong pansin at yun ang gagawin niya.

Hapon na ng mapagtanto nilang mag-asawa. Kung hindi pa nagpaalam ang mga nagtatrabaho sa bahay nila ay hindi pa niya mararamdaman na nagugutom at napapagod na sila. Bago nagsiuwian ang mga tumutulong sa kanila ay nagpa-deliver silang mag-asawa para naman makakain ang ito bago umalis.

Pagkatapos kumain at kanya-kanya na ng paalam ang ito na pinadalhan niya ng mga sobrang pagkain para sa kani-kanyang mga pamilya. Nang makaalis na angm ga ito nagkanya-kanya na rin sila ng paliligo para maagang makapagpahinga.

Malalim na ang gabi nang magising si Siege, wala sa tabi ang asawa. Tumayo siya para hanapin ito. Nakita niyang nakatayo at nagpapahangin si Brielle sa veranda ng kanilang kwarto. Maingat niyang nilapitan ang asawa para hindi ito magulat.

"Why are you still up?" Tanong niya dito sabay yakap sa nakatalikod na asawa.

"I can't sleep." Simple nitong sagot. Hinalikan niya sa ulo si Brielle at bahagyang hinigpitan ang kanyang yakap.

Tahimik nilang pinagmasdan ang liwanag ng buwan na sa kanila ay nakatunghay habang dahan-dahang sumayaw. Pinili ni Siege na patugtugin mula sa kanyang cellphone ang kantang "Perfect" ni Ed Sheeran. Maya-maya ay tumikhin si Brielle.

"Natatandaan mo pa ba kung kelan natin ito huling nagawa?" Tanong ni Brielle.

"Some eight years ago?" Malambing na sagot ni Siege. Inikot paharap sa kanya si Brielle.

Malamlam na tinitigan ni Siege ang mga mata ni Brielle habang ninanamnam ang pagkakadaiti ng nag-iinit nilang mga katawan sa saliw ng musikang dinadala ang kanilang puso sa mundo ng walang hanggang pag-ibig.

Alam ni Brielle na hindi na niya kakayanin pa ang nararamdamang init. Ilang linggo na silang magkasama ng asawa at puro pagpipigil ang kanilang ginagawa dahil sa mga bata. Ano mang sandali ay alam niyang magliliyab na siya. Kakaiba ang init na kanyang nararamdaman ngayon dahil para siyang nilalagnat.

Hindi man sabihin ay ganun din ang nararamdaman ni Siege. Dinig na dinig ito sa paghinga ni Siege. Hinihingal ito na parang tumakbo sa kung saan at parang nahihirapang huminga.

"Siege, is this a dream? Tanong niyang hindi makapaniwalang buhay na buhay si Siege at kasama na niya ngayon. "Because if it is I do not want to be awakened." Halos paanas na pahayag ni Brielle. "I would want to remain asleep for the rest of my life." Pabulong na dugtong ni Brielle. Para na siyang kinakapusan ng hininga. Ilang sandali na lang talaga ay matutupok na siya ng init na nararamdaman at nang dahil dito ay nag-umpisang umagos ang masaganang luha sa pisngi niya.

"No. You are not dreaming." Sagot naman ni Siege na puno ng pagmamahal, umiiyak.

"I can't lose you anymore. I'll die." Humikbi niyang pahayag. Kinilabutan si Siege sa sinabi ni Brielle.

"Huwag ka ng mawawala, Brielle. Ipangako mo sa akin na hindi ka na mawawala pang muli sa akin, kapag nangyari uli yun, baka hindi ko na kakayanin pa." Paanas na saad ni Siege na patuloy din ang masaganang pag-agos ng luha. Isang banayad na halik ang idinampi ni Siege sa mga naghihintay na labi ni Brielle.

"I promise, I won't. Hindi na ako kahit kelan man mawawala sa iyo, aking mahal." Sagot ni Brielle. "Ikaw din, di ba?" Patuloy pa rin siyang lumuluha.

"Let's forget the past and face today and tomorrow together with our children, Ethan and Brynn, and with all the people we love." Isang banayad na halik ang muling dumampi sa labi ni Brielle.

Pinili niyang hapitin sa bewang ang asawa para mabigyan ito ng suporta dahil naramdaman niya ang panlalambot ng mga tuhod nito. Maging siya man na lalaki ay pinanlambutan na rin ng tuhod. Who wouldn't? He married the most beautiful and gorgeous woman he ever laid eyes on, the only woman that captivated his heart.

Habang patuloy sila sa pagsasayaw, dinadampian niya ng banayad na halik ni Siege si Brielle sa noo, sa pisngi, sa labi, na parehong nagdulot ng kakaibang sensayon sa kanila. Naglalakbay ang magandang pakiramdam na yun mula sa parteng hinalikan ni Siege pababa sa kaibuturan ng kanyang pagkababae.

Sa bawat pagdampi ng halik ng nito sa kanyang mga mata, noo, pisngi at labi na sinasabayan ng malamyos na tugtugin mula sa cellphone ni Siege, ay parang nagpapaalam si Siege sa kung ano ang gusto nitong mangyari.

Di man magsalita si Brielle, nakikita naman ni Siege ang inaasam na kasagutan. Kaya wala siyang pag-aalinlangang siniil ng halik si Brielle sa labi ng buong pagmamahal, ng buong pananabik at masiding init at pagnanasa.

Sa unang dampi ng kanilang mga labi ay malamyos at banayad na unti-unting nagiging mapusok na akala mo ay may anong sinasalubong na digmaan. Gumaganti na din si Brielle ng may kaparehong intensidad.

Hinapit ni Siege palapit si Brielle at pasklang na binuhat ito. Otomatiko namang ipinulupot ni Brielle ang kanyang mga binti sa bewang ni Siege. Naglakad siyang papasok sa kwarto ng hindi man lang pinuputol ang kanilang paghahalikan.

Maingat at alalay niyang inihiga si Brielle sa malambot na loveseat sa veranda. Parang katulad ng unang beses niyang inangkin ang asawa sa loveseat sa opisina nito sa pabrika.

Sa pagitan ng mga mapupusok na halik ay di mapigil na maglakbay ng kanilang mga kamay na parang gusto nilang muli kabisaduhin ang bawat kurba, bawat sulok, bawat kanto ng kanilang nagbabagang katawan.

Unti-unting bumaba ang mga labi ni Siege sa puno ng tenga ni Brielle at banayad na sinipsip ito, napaungol si Brielle. Ilang sandali pa ay ibinaba ang halik ng leeg nito.

Brielle can't help but moan to take in the pleasure. Nang dahil sa ginawa ni Siege mas lalo pang hinigpitan ni Brielle ang pagyakap sa leeg ni Siege na para bang sinasabi niyang idiin nito ang pagsipsip sa kanyang balat sa leeg. Bolta-bo;tahen kuryente ang dumaloy sa bawat himaymay ng kanyang laman.

She's aching for him and Siege knows that. She's under his mercy and all she could do is helplessly moan. Lalong nagliliyab ang pagnanasa ni Siege dahil sa paghalinghing ni Brielle kaya mas lalo pa niyang pinag-igi ang ginagawa.

Nag-iinit nang lalo katawan ni Siege. Nagsusumikip ang kang short na suot kahit na maluwag pa ito.

Katulad ng sa pelikula, parang slow motion ang lahat. Gusto niyang madaliin ang lahat ngunit gusto din niyang lasapin ang bawat pulgada ng katawan nito, namnamin ang bawat segundo, ang bawat minuto, ang bawat sandali na kanilang pagsasaluhan.

Unti-unting inalis ni Siege ang manipis na pantulog na napiling suotin ni Brielle hanggang sa tuluyan nang saplot na natira at tanging ang hubad na katawan nito ngayon ang kanyang nakikita mula sa liwanag ng buwan na siyang tanging naging ilaw.

Pinakatitigan ni Siege sa hubad na katawan ni Brielle, habang banayad na hinihimas ang malusog na bundok nito, na parang bang ngayon lang niya ito nakita. Pitong taon niya itong hindi nakita, nahawakan, nalasap.

"You're making me feel so conscious of myself, Siege?" Namumulang anas nito, manaka-nakang lumiliyad dahil sa masarap na sensasyong dulot ng mainit na palad ni Siege sa kanyang balat. Tatakpan sana ang katawan gamit ang libreng kamay pero pinigil ito ni Siege.

"Don't be, my love. You are beautiful and I can't help but stare at you." Buong paghanga at pagmamahal na sabi ni Siege sa asawa.

Their eyes made contact again and their hearts skipped a beat. That's all it took to fall all over again for her. It is always a love at first sight for him.

"God, I've missed you so much Brielle." Buong pagkasabik na sambit ni Siege.

Pumatak na muli ang mga luha nilang dalawa. Hindi niya mapigil ang mga pinaghalo-halong emosyon, pag-ibig, pagnanasa, pananabik, lahat na. Hindi nila parehong maipaliwanag at tanging sa pagluha na lang nila naipapahiwatig ang taos-pusong pagmamahalsa isa't isa.

Like a magnet, their lips pressed together eagerly and lustfully. Soon they were in a deep and passionate kiss. Brielle's arms wrapped around his neck and she grunted into his mouth as his hands and fingers began to massage her body in all the right places.

He felt a flash of heat descended to his groin as he heard her helpless moans. His lips stroked hers, his tongue dancing seductively as it explored every contour of her inviting mouth.

Her hands flew up his head and laced her fingers in his hair, loving the feeling of being able to run her fingers through it again. She misses him so badly.

Siege gently rolled them both over so she was resting on top of him. Brielle happily straddled him as they continued their heated and loving kiss. He sat up, grasping a hold of her hips as he pressed her into his groin and made him moan loudly into her mouth.

Her fingers ran down his neck, along his broad shoulders and then she began to explore his toned chest and biceps; never getting tired of how amazing it felt to be able to touch him again. To be able to be in his arms again.

Brielle pulled her lips away from him which forced him to open his eyes and look at her as he positioned herself over him, then she gently set herself slowly and erotically back down, allowing him to enter her fully. "Never let go." She said as their lips fused together again and she began a slow, sensual but steady rhythm — slowly going up, squeezing him tightly and a slow circling movement down.

His breath hitched as he buried his face in her neck sucking the sensitive part. He held onto her hips tighter, guiding her, helping her complete the circling movement as his manhood was choked by hers. From being slow, their pace quickened, as Siege lifted her up and pressed her down into his manhood, Brielle not only moaned but screamed with so much pleasure, they were both running out of breath but could not stop.

They moved together, their breaths mingled in-between kisses and their bodies pressed together as they neared their mutual climax. It was the most sensual up and down motion they ever shared.

Brielle placed sweet kisses along the side of his face as he suckled on her neck and earlobe that sent a shiver down their spine and rested down to the pits of their groins. She relished the way he always managed to make her feel whole and grasped a hold of him tightly as they finally reached their peak and tumbled into ecstasy.

Siege fell back and she fell onto him, completely spent and satisfied. Their breaths were uneven and their chest heaved as they panted for more oxygen. She's still on top of him. Brielle lifted her head and tiredly placed it on his shoulder as she felt his arms around her body and his lips placed a kiss on her forehead.

Her hand ran up to his stomach and chest, sticky sweat whilst his fingers ran up and down her arm before he linked their fingers and placed their joint hands on his torso as they drifted to dreamland.

Hindi niya alam kung anong oras na sila natapos ni Siege. All that she knows is, she is very sore. Maaaring hindi pa rin siya sanay na may kasiping pero ito yung pinakaunang umaga sa buhay niya sa loob ng pitong taon na masaya siyang gigising na nasa tabi niyang muli ang asawa.

She felt his warmth as he pulled her closer. She winced a bit. Ang sakit ng katawan niya, ang sakit ng gitna niya, ang sakit ng dibdib niya. Napangiti siya ng maalala ang ginawa nila ni Siege ng buong magdamag.

Pinagmasdan niya ang natutulog na asawa. Ganun pa rin ito, mala-anghel pa rin kung matulog. Kung may nabago man kay Siege, yun ay ang mas gumwapo ito, mas naging makisig at mas naging agresibo sa kama. Napahagikhik si Brielle sa tinatakbo ng isip niya. Oh God. I am becoming a pervert. Nagiging maharot na ang takbo ng utak ko.

She never thought that he could be a beast... a sexual and a sensual beast... and she loves it. Gustong-gusto niya. Parang droga ang asawa, ang hirap tigilan, ang hirap iwasan, at kahit pa ipatokhang siya, hindi niya kayang tigilan at hindi niya yun ipagkakaila. At least sa sarili niya, alam niya. Tao lang ako at marupok. Kung ganito ba ang kaharap ko palagi — Buong pagnanasang tinitgan ang hubad na katawan ni Siege at bahagyang bumungisngis. Yeah. I will bet my life on it, hiding-hindi ako magpapa-rehab.

Di baleng manakit ang buo niyang pagkatao araw-araw, balewala ito sa kanya, kung mararanasan niya ang bawat sandali ng kanyang buhay na kasama ang lalaking ito, mayakap siya nito palagi. Why not, coconut. Muli siyang napahagikhik sa tinakbo ng isip niya.

Ano na nga ba ang nangyayari sa kanya. Di naman siya dating ganito. Nang dahil ba ito sa pitong taong hindi pagkikita? Ganito ba siya kasabik sa asawa ng parang hayok na hayok siya? Ang tanga mo, Brielle para isipin yun.

Muli niyang tiningala si Siege at hinalikan ito sa baba. Kumilos ang asawa at mas lalo siyang hinapit nito. Alam niyang patirik na ang araw pero wala siyang paki. Nakatulugan nang muli ni Brielle ang kaharutan sa isip.

Ala-una na nang hapon ng magising si Siege. Sa bisig niya ay ang asawang tulog na tulog. Napangiti siya ng makita niya ang nakapagandang mukha nito. Ang mukhang hindi niya pagsasawaan kahit na pareho na silang matanda, kulubot at uugod-ugod na. Which will be many, many, many years away from now.

"I love you more than my life, Brielle. I will die and live again only for you." Namamagnetong niyang sabi habang titig na titig sa mapupulang labi ng kanyang asawa nang bigla siyang napatigil at napatitig ng mas matiim sa mga labi nito. Nakita niya ang bahagyang pamamaga ng mga labi ni Brielle. Did I do that? Yup, I did. Pilyo siyang napaisip.

"I missed that lips so much" Pabulong niyang sambit sa sarili.

Bahagya niyang inilayo si Brielle para matingnan ang buong katawan nito. Nagulat siya sa kanyang nakita at bahagyang napatawa. Puno ng kiss mark ang dibdib at tiyan na asawa. Maging ang punong hita nito ay ganun din. Mabuti na lang at hindi niya naisipang lagyan ng kiss mark sa leeg si Brielle, dahil kung nagkataon ay baka maipahiya niya ang asawa.

Oh God, Siege, is she that extremely desirous para tadtarin mo siya ng kiss mark? Well, the answer is clear, Mr. Beastly Beast. Parang siyang tangang nakikipag-usap sa sarili niya. Napabuntong hininga siya.

He laid back down again. He was reminiscing about what happened the night before. Alam niyang kagabi ang pinakamaligaya at pinakamagandang gabi ng buhay niya. Ang muling makapiling ang babaeng minahal niya ng higit pa sa kanyang buhay.

Pilyong napangiti si Siege nang maalala ang mga pinaggagawa sa asawa kagabi. Oh sh!t! I took her nine or ten times last night. I'm a freakin' monster. Napapailing siya, hindi niya akalain na kayang niyan gawin yun sa asawa. Miss niya lang talaga otp ng sobra. Natigil lang sila dahil sa halos mawalan na ng malay si Brielle dahil din sa antok at pagod.

Originally, he was planning to do an extreme babe time till the first ray of sunlight comes out. He wanted to take it slow first, pero sa sobrang panggigigil sa asawa. Of course, it didn't happen. Nakalimutan niyang maging malambing, malumanay, dahan-dahan. Demonyo ka, Siege! Ano ba ang nangyari sa iyo?

Nawala ang ngiti sa labi ni Siege nang maalala niya kung gaano siya kabangis kagabi. Kung gaano niyang paulit-ulit na inangkin ang asawa. Paulit-ulit na parang wala nang bukas. Paulit-ulit na parang huling beses na niya yun gagawin. Napaiyak si Siege. Nahihiya siya sa kanyang ginawa. Nahihiya siya sa walang pakundangan niyang pag-angkin dito.

"Hon." Nagulat siya sa malambing na boses ng asawa. Gising na ito. Nahihiya siya. Paano niyang pakikiharapan ito. Paanong niyang... "Good morning." She smiled her sweetest to him. His heart melted like a candle but at the same it was warm and it gives him that fuzzy feeling. He felt delighted and tickled. Kabaligtaran ng nararamdaman niya kani-kanina lang.

"Hi, hon. Good afternoon." Bahagya pa siyang napatawa dahil ang akala ng asawa ay umaga pa. Lagpas tanghali na nga eh. "How are you feeling?" Malambing niyang tanong habang naglalakbay na naman ang kanyang pinagpalang kamay.

"I-I'm a l-little sore... down there." Sagot ni Brielle. Pinamumulahan ito ng pisngi. Ilang beses na rin naman nilang ginawa ito noong bago pa sila ikasal at nung honeymoon at nung maraming beses pa pagkatapos, pero bakit ngayon ay nakakaramdam ito ng hiya?

Is it maybe because she was a total pervert last night? That she acted like a total sex starved married woman? Ay hindi naman. Na-miss lang namin ang isa't isa. Pagpapaliwanag niya sa sarili.

"I'm sorry, honey." Malungkot na tugon ni Siege. "I was out of line. I didn't even think to respect you. I'm sorry. I'm really, really sorry." Paghingi ni Siege ng paumanhin.

Nakaramdam na naman siya ng hiya. Talo pa niya ang isang hayok sa laman na nilalang. Ang dapat sa kanya ay ikinukulong. Ang dapat sa kanya ay pinaparusahan dahil sa ginawa niya sa asawa. Yeah. You should be punished because you're a maniac. Away niya sa sarili.

"Hon, don't be sorry. Yes, I am sore pero hindi lang naman ikaw ang may gusto sa nangyari eh. I wanted what happened. Naging mapusok din ako. Don't be sad na, please." Eto na naman po tayo. Matutunaw na naman siya sa kalambingan ng asawa.

Nilingon niya itong muli para makita ang mga mapang-akit nitong mga mata. Damn, Siege! Wrong freaking move. Kastigo niya sa sarili. Ano ba ang nangyayari sa dalawang tao na sobrang sabik sa isa't isa? Eh di, lamnadis.

He eliminated the space between him and Brielle. He closed in for a quick kiss na hindi nangyari. Yung mabilis lang sanang halik ay naging matagal. Malamyos. Matamis. Nakakaadik. Naging mapusok. Maalab. Masensual. Naging mapangahas. Marubdob. Mapagparusa. Mapaghanap, till their tongues had it. It was fighting a battle while his other hand was exploring her body, again and again.

Brielle, on the other hand, can't help but arch her back. The pleasure is too much but she wants more. Ang iba't ibang klase ng sensayon na idinudulot sa kanya ni Siege ay isang out of this world. Kahit masakit pa ang katawan niya ay hindi niya mapigilang rumisponde sa bawat haplos nito.

Siege explored her body with his lips, tongue and hot and wet kisses. Brielle squirmed at the feeling his lips gave her. His finger drew a light circle at every path it took. There she goes again. She wants more of him as much as he wants more and more of her.

Pumaibabaw si Siege sa asawa. They started kissing, again. Necking. Touching. Licking. Lapping. Sucking. All those actions brought Brielle to a world of extreme sensations, only them two and their bodies understand. She moaned and quivered as she reached her first orgasm of this round, she convulsed. Siege took his que, positioned himself again and into her aching femininity and plunged right into her that sent her body into a wild want.

She yelped a little as a sting of pain from being sore ripped through her. Siege stopped for a little bit and had that worried look in his eyes. Binalewala ni Brielle yun as she encourage him to continue. Nandito na. Naumpisahan na. Ituloy na lang nila. Sa lahat pa man din ng ayaw niya yung nabibitin siya.

Siege pulled slowly and pushed hard and strong on her wet tunnel. She loves what he does to her. Even in pain, she loves the sensation of him being inside of her. Oh God! Am I crazy to feel this way?

She feels his throbbing manhood as he pumped in her more and more, deeper and deeper. Stronger and stronger. Faster and faster. Parang hinahabol si Siege ng isang isang laksang gwardiya sibil. Walang magawa si Brielle kundi tanggapin ito ng buong puso at katawan dahil gusto niya ang nararamdaman niya. Gustong gusto niya ang sensayon dulot nito. Gustong gusto niya ang init na dulot nito sa kanya. Ungol lang siya ng ungol.

Oh God! I still want more! Sigaw ng isip niya. Manyak na nga ba siya? If I am, thank you, Lord. I love this man with everything I have, heart, body and soul. Siya lang.

"Oh God, Brielle. I can't get enough of you, honey. I am going crazy. I am going insane. I love your scent. I love your curves, your edges. I love being inside of you. I love everything about you. I just... I just... I love you." He uttered as he continued to pump in and out.

He's loving the kind of sensation her walls give him. Maraming bagay ang pumapasok sa isip niya. Isa na doon ang paligayahin ang asawa sa kahit na anong paraan. At higit sa lahat ay ang pag-aalalang masamang maidudulot ng kahayukan niya ngayon. Hindi niya alam ang magiging epekto nito sa asawa niya.

Nararamdaman niyang nagiging marahas siya pero di niya mapigilan ang sarili. Ganito na ba siya kabaliw? Ganito na ba siya kahibang para sa tawag ng laman at parang ayaw na talaga niyang tigilan ang asawa? And his manhood, Kapitan Tusok, is not helping at all. in any way, shape or form dahil palaging nakasaludo. Ayaw magpahinga. Ayaw lumambot. Ayaw sumuko.

"I can't get enough of you either. I don't want you to stop, Siege. I don't want to end this. I want more of you." Diyos ko po. Baliw na rin ba pati asawa ko? Wala na. Pareho na silang baliw. Pareho na silang kinain ng makamundong pagnanasa para sa isa't isa.

Ganito ba ang epekto ng nangyari sa kanila? Lord, wag naman sanang maging ala-Christian Grey at Anastasia Steele kami ni Brielle. Ang tanging impit na dasal ni Siege.

Inaasahan niya na sa mga ganitong pag-iisip ay huhupa ng kahit na papaano si Katipan Tusok, pero hindi. Mas lalong niyang nararamdaman ang paninigas nito na parang mas lalo yatang lumaki dahil mas lalong sumikip ang looban ni Brielle.

"Oooohhh.... Brielle. What is going on with us.?" Wala sa sariling tanong ni Siege kay Brielle. Pumungay pang lalo ang mga mata ni Brielle na mas lalong nagpasidhi ng pag-iinit ng katawan ni Siege.

"We are making love, hon." Sagot na may halong paghalihing. Her moans sent electricity through his throbbing captain. "Stop asking, I want more." Nandilat ang mata ni Siege. Tanging ang nakatirik na mga mata ni Brielle ang natunghayan niya. That's it. That did it. It was a pleasurable mistake in his part to look at his wife's aroused face. He pumped more harder and faster and deeper.

"Ooooohhh, Brielle. You ask for it." His thrusts become more and more harsh, strong, faster, mad..... but not sadistic. He can't take his eyes off of her reddened face.

"Aaaahhhh!!!" She screamed as she reached her zenith and Siege became more consumed by the heated sensation that he burst and poured it all inside her, every single drop of it till it was its last. He drops on top of her, panting like hell. Lupaypay silang pareho. He was about to roll over on his back when Brielle stopped him. "Don't move. Stay." Madiin na sabi nito.

"What?!" Napaangat siya ng tingin sa asawa. Ano ang pinagsasabi nito. Hindi ba nito alam ang epekto noon sa kanya? Parang siyang nakainom ng isang pad na viagra dahil hanggang ngayon ang parang sundalong tuwid na tuwid at tirik na tirik si Kapitan Tusok at parang lalo pang matikas na naghuhumindig.

'I said stay. Don't move." Inulit pa talaga. Tapos ngumiti ito na parang sinasaniban ni Philothes, ang Diyosa ng pagmamahal o isang daimon ng pakikipagtalik. In short, she looks lustful. Oh God, please make us stop. You know I am weak. Very, very weak. Isa akong marupok na tao, Lord. Eh kung tutuusin pareho lang naman silang marupok.

"Aren't you hurting?" Malambing niyang tanong kay Brielle.

He is very sure that she is hurting, and if she is only doing this to give in to him, he needs to know, but as crazy as it is, his heart and mind are shouting to stop but his body is not even listening.

Ayaw niyang masaktan ang asawa pero hindi niya mapigilan ang sigaw ng init ng katawan. Ayaw niyang isipin ni Brielle na hindi ito pwedeng umayaw dahil pwede itong humindi kahit gusto pa niya. It is not a sin or a crime to say no to a husband when a wife is not feeling it. It is not a sin nor a crime for a wife to decline the husband's sexual needs if she doesn't want it. His wife is not obligated to go along with his sexual desires all the time. She can say no to him if she can't handle it anymore. She can say no whenever she's not up for it. There is something going on inside her why she's not saying no. There's something in her mind telling her not to say NO. Why? Because he knows deep inside him that she herself is not yet satiated.

"I am. But I can't stop, I just can't. I don't know how to stop. I don't know how to stop myself, Siege." Naluluha na si Brielle. Nakaramdam ng takot at awa si Siege. Aalis na sana siya pagkakapatong niya sa asawa pero pinigil siya ni Brielle.

"No. Don't pull it out. Stay. I want more, Siege. I want more." Nagtataka na natatakot si Siege para sa asawa. Para sa sarili. Hindi niya alam ang gagawin. Naramdaman na lang niyang mainit ang balat ng asawa.

"Siege, I can't stop. I want more. Please give me more." Pabulong na paliusap ni Brielle kay Siege.

Masakit na ang kanya pero hindi niya kayang itigil. Parang gutom na gutom siya na hindi niya mawari at natatakot siya. Nag-aalala siya na baka kapag itinigil nila ito ay mawawala na naman ang asawa. Maghihiwalay na naman sila. Nanghihina na siya pero gusto pa rin niyang ituloy.

Nawawalan na siya ng lakas pero parang sa tuwing umuulos si Siege at sa kung anong kadahilanan ay nakakakuha siya lakas mula doon. Sa bawat ulos at baon ni Siege ay panibagong kalakasan iyon sa kanya.

"Brielle. I think we need to take a shower." Malambing na sabi ni Siege sa asawa sabay halik sa sentido nito. Ayaw niyang matakot ito at ayaw din niyang isipin nito na ayaw na niyang makaniig ang asawa.

"Shower? Why? Don't you want me anymore?" Natatarantang tanong ni Brielle. Nag-panic na rin si Siege.

"No, no, no, honey, I just want us to take a shower. Us. Together." Malambing pa ring sabi ni Siege. Nararamdaman ni Siege ang pagpa-panic sa tono ng boses ni Brielle. Ah, fǚck! What have I done. Sigaw ng kanyang isipan. Siya ba ang may gawa nito sa asawa? Isang gabi pa lang ang nakakaraan ng magsolo silang dalawa.

"Oh God." Itinulak ni Brielle si Siege ngunit hindi man lang natinag ang lalaki. "You don't want me anymore." Nanginginig ang boses nito.

"Of course I want you. Honey, I am more than wanting you, I love you. I just want us to do it while taking a shower." Pilit niyang nilambingan pa lalo ang boses para marinig ni Brielle ang walang hanggang pagmamahal niya dito. Ayaw niyang isipin ng asawa na may mali sa ginagawa nila, although maging siya ay nagdududa na.

"Oh God, Siege. What is going on with me. This is embarrassing." Napatakip ng mukha si Brielle. Nakapatong pa rin si Siege na kanya.

"Why are you being embarrassed, Hon?" Tanong ni Siege na may pilyong ngiti. Kung nakikita lang sana ito ni Brielle ay hindi na siya mag-iisip ng masama. "It is normal to want some more from your husband. And besides, the feeling is mutual." Itinukod ni Siege ang isang siko at sinuportahan naman ng kamay ang ulo. Nakangiti siyang titig na titig sa asawa. Tinanggal ni Siege ang isang kamay ni Brielle na nakatakip sa mukha.

"Normal? Normal ba itong para akong kuneho na hindi matigil-tigil? I look like some kind of a sex maniac, sex starved being. Di ba nakakahiya yun?!" May gumuhit na inis at galit sa mga mata ni Brielle pero sigurado si Siege na hindi yun para sa kanya.

"Honey, why are embarrassed? Why are you ashamed?" Mapilyo niyang tanong sa asawa. Matalim na tingin ang inani niya mula dito.

"Why not?" Tanong naman nito sa kanya.

"What's with the question?" Natatawang tanong ni Siege sa asawa. Kanina lang kinakabahan siya dahil sa reaction nito pero ngayon ay natatawa na siya, but he chose to suppress the laugh and the naughtiness forming behind his lips.

"Siege, hindi mo ba napapansin?! I am sore. I am hurting. I am aching all over dahil wala tayong tigil. Dahil wala tayong pahinga kahit ihi man lang, tapos ngayon sasabihin mo sa akin na wag mahiya?" YES! Thank you, Lord. My wife is back! Pagbubunyi ng isip niya.

"Honey, all of this... everything that we are feeling and doing right now, is nothing but normal. We haven't seen each other for seven years. Fucking seven years, my love! We are compensating for our lost times, and it is not enough for only one day or even for just a night. Not even a week could suffice us, and our body is not excused. Mas lalo nating nararamdaman ang pagmamahal natin sa isa't isa." Paliwanag niya sa asawa. "Hon, we are acting like this because we missed each other so much. We haven't seen each other for so long, I know it is just an excuse but hon, I really do miss you. I don't think there is anything wrong about this or to be embarrassed about." Hinalikan niya sa gilid ng labi ang asawa. Mind you, si Kapitan Tusok ay buhay na buhay pa rin sa loob ni Brielle.

"Are you sure? Ganun lang yun? Walang psychological issues dito? Don't you think we need a psychiatrist's help? Siege, baka mali na ito." Tanong ni Brielle na nakatitig sa nakakalunod na mga mata ni Siege, pero syempre, clouded naman uli ang utak niya dahil nararamdaman niya ang tirik na tirik na Dayunyor ng asawa. Diyos ko! Wala na ba kaming katinuan na dalawa? Masakit na pero hindi ko din maawat ang sarili ko. Shǐt!

"Ssshhh... That's nonsense. We do not need any psychiatric intervention. We are fine.. WE are more than fine." Pinupupog niya ng maliliit at mainit na halik ang buong mukha ni Brielle.

Napabuntong-hininga ng mahina si Brielle at pinilit ng tumayo, but unfortunately, she can't dahil nakahambalang, or let us say, nakadagan sa kanya ang juicemeo naman pong ipinagpala ng Diyos sa lahat ng parte, bahagi at bagay na asawa, mula ulo hanggang sa maliit na ulo, lalo na ang mga kamay nito at ang dil.... Oh my God, napaka-maniac ko naman ng talaga.

"Where are you going?" Pilyo nitong tanong. Mind you, hindi pa rin niya hinugot ang kung ano mang nakabaon sa asawa.

"Timothy Siegfried, ako nga ay lubayan mo." Pasinghal niyang sabi na alam ni Siege na hindi naman tagos sa buto. "Akala ko ba maliligo tayo?" Nakataas ang kilay na taong ni Brielle kay Siege.

"Are you sure about that?" Pamimilyo niyang sabi. Pataas baba pang mga kilay nito na sinabayan din ng pagtaas at baba ni Dayunyor. Napatawa na lang si Brielle sa inasal ng makulit na asawa at bandang huli ay napaungol na lang. Thank you, Lord t ibinalik mo ang asawa ko sa akin. Maraming salamat po.

"Sieeeegge... sige na. Tayo na tayo. Tayo ka na, pleaaasssseee." Pagmamaktol na may halong paglalambing... este, pag-ungol na sabi ni Brielle.

Tinagilid ni Siege ang kanyang ulo at mapagmahal na tinitigan ang nakangusong asawa. He misses this. This is how they were back then. This is how his loving Brielle shows her childishness in a very loving and sensual way which captivates his heart over and over. He falls in love with her every waking moment of his life with her before the trage... hindi na niya tinuloy ang daloy ng isip.

Nagagalit siya. Mula nung makita niya si Brielle at ang mga anak ay panandalian niyang nakalimutan ang galit kay Miranda. Ngayon. Ngayon lang muling bumalik sa isip niya ang pahirap na pinaranas sa kanila nito ng walang kadahilanan.

Ang hindi niya lang maintindihan ay bakit galit na galit ito sa kanilang mag-asawa. Wala siyang maalalang nagawa sa matanda. Naisip niya tuloy si Ryelee at Alvin. Ano ang alam ng mga ito? Ano ang alam ni Ryelee? Bakit nga ba nasa California si Ryelee and all of a sudden, nawawala si Alvin at Rylan?

Bahagyang umakyat sa ulo ang munting galit na yun. Aalamin niya ang koneksyon ng kanyang minamahal na kaibigan sa mga nangyari. Magbabayad ang may sala. Uunahin niya si Ryelee. Pagsisisihan niyang kinanti nito ang mahal na asawa at mga anak. Magbabayad ang mga Regalado. Nagkamali sila ng ginulo. Sisiguraduhin niya yun.

"Are you okay, Hon?" Tanong ni Brielle na ngayon ay nakaupo na.

Napakurap si Siege nang makitang bahagyang nakatakiling si Brielle at nakangiwi. Oh, sh!t! That's right. She's sore and aching. Damn it, Siege. Inuuna pa kasi ang kung ano- ano ang inisip mo kesa sa asawa mo eh. Kastigo niya sa sarili sa kanyang isip.

Mabilis siyang tumayo at nagulat pa siya dahil nakatayo pa rin ang paborito niyang Kapitan. Nakita niya ang pamumula ng pisngi ni Brielle nang makita ang naghuhumindig ito. Mabilis na tumalikod at tumayo si Brielle, ngunit sa kasawiang palad ay na-out balance ito. Mabuti na lang at mabilis pa sa simboyo ng ipo-ipo ang kanyang pagkilos at nasalo laagad ang asawa bago pa ito bumagsak sa sahig.

"Ugh!" Siya ngayon ang nasa sahig nakaupo ang asawa ay nasa taas niya. "You need to be careful next time, honey. Baka mamaya hindi mabuo yang pinaghirapan kong tinanim diyan sa loob mo buong magdamag." May panmimilyo niyang sabi sa asawa na nakaani ng isang malakas na hampas sa kanyang dibdib.

"Timothy Siegfried! Napakabastos talaga ng bibig mo! Napakaharot mo!" Sigaw ni Brielle na pinipilit na tumayo at dahil nga masakit pa rin ay parang naantala ang pagtayo niya.

Nakanguso siya ngayon dahil nahihiya sa mga pinagsasabi ni Siege sa kanya. Alam naman niyang paniguradong mabubuntis siya kaagad kahit isang beses nilang gawin yun dahil sa lahat ba naman gabi eh ngayon pa nila ginawa. Fertile kaya ako ngayon tapos ganyan pa ang pinagsasabi ng bastos na bibig ng lalaking ito. Nakakahiya. Tumayo na si Siege at tinulungan din siya nito.

"What? I was just stating the fact, Brielle. matagal tayong nawalay sa isa't isa pero baka nakakalimutan mo na pareho nating pinag-aralan ang cycle n'yong mga babae, lalo na yang sa iyo. At kung natatandaan mo, ginawa natin yan dahil ayaw natin pareho na mag-birth control ka. I master it all dahil gusto kong magbuntis ka na noon." Natigilan si Brielle sa sinabi ni Siege. Napalingon siya dito habang paika-ika itong patungo sa banyo. Inaalalayan siya ni Siege ngayon papasok para makaligo na sila. Hinarap niya ito.

"What do you mean by that?" Nakakunot ang noo niya. Hindi niya maubos maisip ang ibig sabihin ni Siege.

Itinapat niya ang kamay niya matipunong dibdib ng asawa para pahintuin sa pag-akay sa kanya. "Did you just said that, you master it because you want me to get pregnant?" Napatda si Siege. Hindi niya dapat ito sinabi sa asawa. Sh!t! Sigaw ng isip niya.

"Well, it was in the past. We were good. We are okay now." Pasimple niyang sagot dito. Pilit iniiwasan ang tingin ng asawa. Damn it! She's mad. Talagang she's mad, gago ka pala eh. Has he forgotten the 5th ammendment right not to make any self-incriminating statements, sabi pa sa Miranda Rights; You have the right to remain silent.

"Wait, anong it's in the past? Minadali kong matapos sa pag-aaral at magpakasal dahil buntis ako, tapos ngayon sasabihin mo it is in the past?" Nakapamewang na ngayon si Brielle. "Now, explain!" Patay. Yari ang maliligayang araw mo, Siege. Napabungtong-hininga na lang siya.

"Honey. Brielle. Can I just plead the fifth?" Sabi pa niya na ngiting-ngiti. Pilit na pinatamis ang mga iyon at inilabas pa ang pamatay na dimples niya. Putik ka, Siege. Papatayin mo ako sa kilig na aswang ka! Sigaw ni Brielle sa kanyang utak.

Nanghihina na naman ang tuhod niya. Ganito naman palagi noon eh. Kapag nakakagawa si Siege ng palpak at hinaharap niya ito, dinadaan siya nito sa tamis na ngiti at dimple at ang halos na nawawalan mata kapag ngumingiti ito. Pamatay na ni Siege kanyang lintek na dimple na yan at ang matang gustong-gusto niyang tusukin pero hindi pwede dahil para itong nagmamakaawa sa kanya.

"You can't plead the fifth dahil wala ka sa America. Nandito ka sa Pilipinas and you can't use article 3 section 17 on me dahil kailangan mong magpaliwanag." Madiin sabi ni Brielle.

Pilit niyang pinatatapang ang sarili. Did she tell us na marupok siya? Marupok na marupok? Sobrang rupok? Well, kung hindi pa uulitin niya. Marupok siya. Marupok na marupok siya. Sobrang rupok niya. Eh paano namang hindi? Nakikita n'yo ba ang mukha ni Siege? Juicemeo. Wala hukuman ang tatanggap sa kasong ito. This is clean cut crime. A perfect crime.

Alam ni Siege kung paanong magalit ang asawa. Hindi niya kayang magsinungaling dito. Eto lang naman ang nakayang niyang itago sa asawa eh. Naduwag kasi siya noon. Natakot siya na baka may makitang iba si Brielle. Insecure na kung insecure. Yun talaga ang nararamdaman niya ng mga panahon na yun.

Ang daming umaaligid kay Brielle lalo nung college ito. Ang ganda ng asawa niya ay walang hustisya. Kahit na ano ang gawin nito sa sarili. Kahit anong isuot nito. Kahit anong ayos ng buhok. Kahit na nagpapakaloka-loka pa ito dati ay walang kapantay ang ganda nito. Walang sinabi ang mga naggagandahang artista kahit na yung mga mestiza, wala silang sinabi sa ganda ng kanyang asawa. Ngayon n'yo sabihin sa kanya kung mali nga bang siniduce niya ito para lang magbuntis at mapakasal ito sa kanya?

"Siege? Ano na? I'm waiting." Nakahalukipkip na pala si Brielle sa harapan niya. Nakataas ang isang kila nito. Hindi niya ito makitaan ng kahit na konting pagbibiro sa mga mata nito. Damn, Siege! You're screwed. Tapos na ang maliligayang araw mo. Nahihitakutan niyang sambit sa sarili.

"Okay. Fine. I am going to explain, but so you know, I only did that kasi mahal na mahal kita at ikasisira ng ulo kapag mawala kang muli sa akin." Panimula niya. Well, Siege... start explaining now. "When we started talking about using contraception, we both opted out using chemically compounded methods and that's why we studied how menstrual cycle works, your body temperature during those times and your period cycle, ovulation and when are you fertile or not. When I get the chance to get your cycle days in line, which means you perfectly have an exact 28 days cycle, which is the average cycle. Ibig sabihin hindi mahirap kwetahin kung kelan ka pwede at kung kelan hindi pwede. I'm sorry if I seduced you on the days that you are fertile. I'm sorry." Napayuko na lang siya, dahil sa kalokohan niya years ago ay baka iwanan siya ni Brielle. Siya kasi ang dahilan kung bakit naudlot ang pagdadalaga nito. Isinandal na lang niya ang katawan sa hamba ng pinto ng banyo. Kakikita lang nilang mag-asawa, maghihiwalay na naman ba uli sila?

Tahimik lang na nakamasid si Brielle sa Siege. Pinag-aaralan nito ang sinabi ni Siege sa kanya. Hindi niya maubos maisip na gagawin sa kanya yun ni Siege. Buntis na siya ng makagraduate siya. Nagmarcha siyang may laman na ang tiyan niya. Ilang ikot at padyak lang ikinasal sila ni Siege. Madalian pa nga dahil ayaw ni Siege na ikasal silang kita na ang laki ng tiyan niya. Tapos ngayon sasabihin niyang sorry? Well, dapat lang siyang magsorry. Dahil sa kay Siege ay napaaga ang kanyang pag-aasawa. Naiinis siyang hindi niya maintindihan. Pinilit niyang maglakad ng maayos kahit masakit pa ang katawan niya. Paika-ika siyang lumapit sa shower. She was just hoping na maayos na ang takbo ng tubig dahil kahapon medyo hirap sila dahil mahina pa ang water pressure.

Ngumiti si Siege nang hindi tumitingin kay Brielle, pero nang makatalikod na ito ay pinakatitigan niya ang asawa. Awang-awa siya dito. He was a monster to do this to his wife but nonetheless he is not regretting it.. He'll just face the consequences later, but for now.... It's shower time with the babe.

--------------------
End of SYBG 32: Together Again

Thank you for reading the chapter. Please leave your thoughts, comments or just to say Hi, tap the 🌟 to vote, and let's share the story and give good vibes.

No part of this story/book may be reproduced, copied, recorded in any form, whether it is written or electronically, without the author's written permission. CTTO for media used.

💖~ Ms J ~💖
03.16.18

Since You've Been Gone
©All Rights Reserved
Nov 12, 2017