This is the story of becoming
a hero the hardest way.

CZĘŚĆ I
bohaterowie
i ich zdjęcia

Margaret Margo Shredder

Byłam przekonana, że nie może
być aż tak źle, jak się mówi, ale
okazało się, że było jeszcze gorzej.

A po wszystkim stwierdziłam,
że to nie oni byli winni tej historii,
a ja byłam intruzem, który wszystko
chciał zmienić według Amerykańskich
standardów wolności.

Malakai Kai Johnson

Za późno zrozumiałem, że nie
należało ratować miasta, tylko
chociaż raz pomyśleć o sobie, i
uciekać gdzie pieprz rośnie.

I gdy już było za późno, miałem rodzinę,
która równie zdeprawowana przez to
miejsce co ja sam, nie widziała innego
wyjścia tylko walczyć. Walczyć. Bo ten
z początku obcy kraj stał się domem.

Graham Haverford

Odpowiedz mi tylko na jedno
pytanie i tym razem nie kłam,
proszę... Zabijałaś by ratować
życia innych, czy by ratować
swoje własne?

I czy nie widzisz przed oczami
cieni tych ludzi, cieni dusz zmarłych,
których twoje kule pozbawiły życia?

Silas

Gdy ktoś z mojego plemienia ma
dług wdzięczności, bo jego życie
zostało uratowane w momencie
próby, takie długi spłaca się
ostatnią przelaną kroplą krwi.

Uratowałaś mnie w momencie, w którym
desperacko tego potrzebowałem, znalazłaś
mnie i otoczyłaś opieką. Nie wydałaś mnie
w ręce Wyzwoleńców i o nic nie pytałaś,
wiedząc, że byłem jedynie zagubionym
dzieckiem. Nigdy tego nie zapomnę.

CZĘŚĆ II
organizacja
Boko Haram

Boko Haram (BH)
oznacza dosłownie:
nauka niezgodna z Koranem
jest świętokradztwem

( organizacja ta istnieje naprawdę,
jednak na potrzeby opowiadania
jej główny cel został przeinaczony )

organizacja terrorystyczna
mająca na celu wyeliminowanie
z Nigerii osób szerzących i otwarcie
wyznających inną wiarę

jednym z jej celów jest utrzymywanie
Nigerii dalece nierozwiniętej
technologicznie, by ułatwić swoim
przywódcom planowanie ataków
terrorystycznych, pranie brudnych
pieniędzy i handel ludźmi.

CZĘŚĆ III
Cienie Wyzwolenia
Wyzwoleńcy

Grupa terrorystyczno-powstańcza,
działająca głównie na terenie Lokoji,
zajmująca się praniem brudnych
pieniędzy, terroryzowaniem
miasta, prześwietlaniem każdego
cudzoziemca i tworzeniem na terenie
ich Lokoji Głównej Bazy dla innej,
dla nich zwierzchniczej, organizacji
terrorystycznej Boko Haram.

CZĘŚĆ IV
wstęp do
opowieści

Margaret stała ramię w ramię z Grahamem, ogłaszając swoje zaręczyny, na oficjalnej konferencji prasowej specjalnie na tę okazję zwołanej. Wpatrywała się z uśmiechem w kamery przed sobą i uważnie słuchała, jak jej narzeczony wyznaje jej miłość przed oczami milionów nowojorczyków.

Poza tym Graham uważał, że oficjalne ogłoszenie zaręczyn dobrze wpłynie na jego tegoroczną kampanię wyborczą do kongresu, które to zdanie Margaret popierała całym sercem. Chciała, by jej mężczyzna spełnił swoje marzenia i stała dzielnie u jego boku, popierając jego inicjatywy.

Gdy Graham zakończył swoje oświadczenie, a wrzawa podniosła się wśród tłumu reporterów, jeden tylko mężczyzna, na którego Margo zwróciła szczególną uwagę, stał nieporuszony, z chytrym uśmiechem, jakby trzymał w zanadrzu coś, co mogło popsuć ich plany.

Tyle, że to, co powiedział mężczyzna, gdy wreszcie przyszła kolej na jego pytanie, w jedną sekundę zrujnowało jej całe, dotychczasowe życie, budowane skrupulatnie od dwóch lat. Gdy tylko usłyszała pierwsze słowa wypływające z ust reportera, wiedziała, że nie skończy się to dobrze. W sekundę zamarła, jej serce dosłownie stanęło, uderzenie gorąca było nie do zniesienia, a wszystkie wspomnienia, które tak usilnie chowała i nie dopuszczała ich do siebie, powróciły, uderzając z trzykrotną mocą.

— Mówi pan dużo o wartościach rodzinnych, podkreślając, że buduje pan swoje relacje z każdym człowiekiem na podstawie szczerości i sprawiedliwości, dlatego w imieniu całego Nowego Jorku chciałbym spytać jednego z najlepiej notowanych kandydatów do kongresu o zdjęcie, które zostało przesłane do mojej redakcji, a na którym widnieje pana świeżo upieczona narzeczona, Margaret Shredder, stojąca z pistoletem w ręku nad umierającym, dopiero co postrzelonym dzieckiem.

     Szczere zdziwienie Grahama widoczne na twarzy przez parę sekund zdołało złamać Margaret serce. Nawet wtedy, gdy jej narzeczony zacisnął szczękę i ostro zaprzeczył, twierdząc, że to oszczerstwa, a i później, gdy ów mężczyzna podszedł do mównicy i podał obiekt zainteresowania Grahamowi, Margaret stała jak słup soli, a przerażenie samo malowało się na jej twarzy.

     Jedynym o czym mogła myśleć to Malakai i jego reakcja na to, że zdjęcie wypłynęło. Nie o tym, że właśnie cały świat dowiedział się o wszystkim, ale o popularnym pisarzu, którego poznała w Lokoji i z którym, wracając do Ameryki, zawiązała pakt milczenia. Nic, co działo się w Lokoji nie powinno wypłynąć na światło dzienne, bo nie oni za to słono zapłacą, a mieszkańcy tamtego malowniczego miasteczka w Nigerii, które przez wiele lat było dla nich domem.