øđbįjæ mī

Kubiak

Poszłaś do parku. W końcu po co siedzieć cały czas w domu i gnić. Trzeba wyjść do ludzi.
Weszłaś do pobliskiego parku i zaczęłaś podziwiać przyrodę. Tyle ciekawych gatunków drzew, roślin i zwierząt; wrzask ganiających się dzieci i przechadzające się pary. To wszystko dało ci spokój i pozwoliłaś oderwać się od rzeczywistości.

Nagle uderzyłaś w coś twardego i upadłaś.

- Auu - pisnęłaś i zaczęłaś rozmasowywać obolały pośladek.

- Oh wybacz. Nie chciałem.

Spojrzałaś na dość wysokiego chłopaka. Pomyślałaś, że jest bardzo przystojny. Chłopak pomógł ci wstać i się przedstawił.

- Jestem Michał Kubiak, a ty ?

- (Y/N)*

Lemański

Właśnie kończyłaś pracować w sklepie. Byłaś wycieńczona, bo wbrew pozorom praca na kasie też męczy. A jak jest się na kasie w Biedronce to już w ogóle.

Nagle usłyszałaś chałas z tyłu sklepu. Pomyślałaś, że to jakiś dzieciak znowu rozrabiam. Jednak postanowiłaś to sprawdzić.

Gdy wyszłaś zauważyłaś wysokiego na ponad 2 metry chłopaka, który zatrzasnął pokrywkę od kosza na śmieci. To z pewnością nie był dzieciak.

- Co ty tu robisz? - spytałaś lekko zdziwniona, rozzłoszczona i rozbawiona.

- Bliżej nie było kosza na śmieci, więc poszedłem tutaj - w sumie to logiczne, ale nigdy nic nie wiadomo - Jestem Bartek Lemański, a ciebie jak nazywają?

- (Y/N)

Kurek

To był dla ciebie bardzo ważny dzień. Miałaś spotkanie w sprawie pracy. Musiałaś wyglądać idealnie. Założyłaś czarną sukienkę sięgającą kolan. Była ona zwężona w talii i opinająca piersi do tego miała grube ramiączka. Założyłaś jeszcze czarne szpilki i wzięłaś torebkę i byłaś gotowa.

Wyszykowana wyszłaś z auta poprawiając pomalowane usta. Weszłaś do restauracji. Od razu podszedł do ciebie wysoki brunet i zaprowadził do stolika.

- Przyszłaś w sprawie pracy? - a myślałaś, że to był kelner. Jednak nie.

- Tak, jestem (Y/N) i chciałabym zostać pomocnikiem trenera - popatrzyłaś się na chłopaka i uśmiechnęłaś się.

- Ja jestem Bartek Kurek i jestem zawodnikiem. Miło mi ciebie poznać, ale zabardzo kusisz tym strojem, więc nawet bez dawania CV mógłbym cię przyjąć.

Uśmiechnęłaś się speszona, ale na szczęście przyszedł kelner wybawiając cię z opresji.

Drzyzga

Robiłaś regularne ćwiczenia, jednak pierwszy raz szłaś na siłownię. Chciałaś sporo poćwiczyć, więc kupiłaś karnet na siłownię w hotelu dla sportowców. Spakowałaś ostatnie rzeczy do sportowej torby i pojechałaś na siłownię.

Recepcjonista pokazał ci gdzie masz się udać i tak też zrobiłaś. Gdy już przebrana w sportowy stanik i spodenki zamknęłaś szafkę i poszłaś na salę. Okazało się, że to naprawdę wielka siłownia, ale ty na początek wybrałaś bierznię.

Stopniowo zwiększałaś tępo, aż nagle jedna z twoich sznurówek rozwiązała się i wkręciła w bierznię. Upadłaś i próbowałaś wyciągnąć buta, wstać i wyłączyć maszynę. Z pomocą przyszedł ci jakiś wysoki chłopak. Uśmiechnął się do ciebie i wyłączył maszynę.

- Chyba skręciłam kostkę - syknęłaś gdy próbowałaś stanąć na nodze - Au.

- Spokojnie. Zabierzemy cię do lekarza i będzie po wszystkim.

Uśmiechnął się do ciebie i podniósł w stylu panny młodej. Zaśmiałaś się i zapytałaś.

- A mogę wiedzieć kim jest mój wybawca? - zapytałaś i spojrzałaś na bardzo przystojną twarz.

- Twój wybawca nazywa się Fabian Drzyzga- odpowiedział akcentując słowo 'Twój'.

- A ja jestem (Y/N)

*Twoje imie

Bardzo przyjemnie pisało mi się ten rozdział i mam nadzieję, że rozdział wyszedł w miarę znośnie. 😆